Τέμπη: Το ανθρώπινο λάθος που δεν ήταν σπουδή του Μητσοτάκη
Του Γιώργου Παπακωνσταντίνου Τελικά ο μοιραίος σταθμάρχης της Λάρισας δεν είναι ο «εσταυρωμένος» στον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποπειράθηκε να του φορτώσει όλες τις «αμαρτίες» του ελληνικού σιδηρόδρομου. Η σύγχυση…
Δεν έχουμε όλοι μνήμη χρυσόψαρου
Του Δημήτρη Τριανταφυλλίδη Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι μνήμη χρυσόψαρου, ούτε διακρίνονται για τις επιλεκτικές του αναμνήσεις, ιδίως όταν θέλουν να δρουν ως κοινωνικά υποκείμενα στη ζώσα ιστορία. Η μνήμη,…
ΣΥΡΙΖΑ: Τουλάχιστον να μην προκαλούν
Του Σάκη Μουμτζή Θα περίμενε κάποιος τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να προσεγγίσουν με μεγαλύτερη σεμνότητα και συστολή την τραγωδία των Τεμπών για πολλούς λόγους. Όμως πρωτοστάτησαν στις διαδηλώσεις και διακρίθηκαν…
Αγαπητή ΕΣΗΕΑ
Της Κατερίνας Γαλανού Η ανακοίνωση που έφτασε την Παρασκευή στα mail μας από την Ένωσή μας μπορεί να είχε έναν «πιασάρικο» -στη δημοσιογραφική αργκό- τίτλο, αλλά το περιεχόμενό της ήταν…
Αυτή είναι βαθιά παρακμή
Του Θανάση Μαυρίδη Ζούμε στο Βέλγιο ή στην Γαλλία; Σίγουρα όχι στην Ελβετία. Για κάποιον μυστήριο λόγο βρισκόμαστε σε λάθος Ήπειρο. Η φυσική μας θέση ίσως βρίσκεται στα Βόρεια της…
Οι νεκροί απαιτούν σεβασμό
Του Γιάννη Σιδέρη Οι νεκροί είναι ιεροί, αλλά στην Ελλάδα δεν αφήνονται στον ανείπωτο πόνο των δικών τους, την βουβή θλίψη της κοινωνίας και την απαίτησή της για απόδοση δικαιοσύνης.…
Το κράτος που θέλουμε και η αξιοκρατία
Του Θάνου Βερέμη Τα έργα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης στον ΟΣΕ που δεν έγιναν ποτέ, όπως και τα τραγικά ανθρώπινα σφάλματα, είναι το δέντρο. Το πραγματικό πρόβλημα της χώρας και αυτού…
Ο θυμός των πολιτών και οι επαγγελματίες αγανακτισμένοι
Του Σάκη Μουμτζή Μέσα στην κοινωνία υπάρχει πολύς θυμός και για τους νεκρούς και για τις αιτίες που τους οδήγησαν στον θάνατο. Από τον σταθμάρχη και τους προϊσταμένους έως τις…
Η Αριστερά που επιζητεί νεκρούς
Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου Η ιστορία της Αριστεράς είναι συνυφασμένη με τους νεκρούς. Οι νεκροί ασκούν μια διαχρονική γοητεία στους οπαδούς της, όπως τα πνεύματα στους Ινδιάνους, όπως τα μαντζούνια στους…
Ο σταθμαρχάκος
Του Δημήτρη Καμπουράκη Ναι εντάξει, συμφωνώ ότι το λάθος του σταθμάρχη ήταν «η κορυφή του παγόβουνου». Πρώτος εγώ τα είπα από τηλεοράσεως. Συμφωνώ επίσης ότι «όπου ακούς ανθρώπινο λάθος, ψάχνε…
Ο εσμός που θέλει να εκτροχιαστεί η χώρα
Της Κατερίνας Γαλανού Στυλιαροφόροι και κουκουλοφόροι, θύρες και χούλιγκανς, αναρχικοί και αρνητές κάθε κοινωνικού κανόνα και σύμβασης, «βετεράνοι» στην πρόκληση κοινωνικής ανασφάλειας και αναταραχής, συρρέουν στις νέες πάνω και κάτω…
Ο πρωθυπουργός που θα αλλάξει την χώρα δεν θα επανεκλεγεί
Του Θανάση Μαυρίδη Στις θάλασσές μας ταξιδεύουν πλοία της ακτοπλοΐας μεγάλης ηλικίας. Μην ισχυριστεί κάποιος στο μέλλον ότι δεν το γνώριζε. Το 70% των πλοίων είναι ηλικίας άνω των 20…
Το άλγος και το άγος
Του Παντελή Μπουκάλα Λένε πως ο χρόνος γιατρεύει πολλά όσο κυλάει. Για τους οικείους των θυμάτων και των αγνοουμένων όμως, συζύγους, μανάδες, πατεράδες, αδέρφια, ξαδέρφια, συντρόφους, φίλους αγαπημένους, ο χρόνος…
Πάρε με όταν φτάσεις
Της Μαρίας Κατσουνάκη Στοίχειωσε η φράση αυτή, γράφτηκε παντού, σε οποιαδήποτε επιφάνεια, με χρώματα, με πινέλα, με σχολικά σακίδια σε σχηματισμούς, με λουλούδια, με κάθε τρόπο. Ξεκίνησε από ένα κοινότοπο…
Αρχές χωρίς περιεχόμενο
Του Πάσχου Μανδραβέλη Δύο δουλειές είχε η, άγνωστη μέχρι πρότινος, Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων. Η πρώτη ήταν να επιτηρεί ότι τηρούνται οι κανόνες ανταγωνισμού των εταιρειών που επενδύουν σε σιδηροδρομικές μεταφορές.…
Περί ατομικής ευθύνης
Του Τάκη Θεοδωρόπουλου Τον έκαναν σταθμάρχη με συνοπτικές διαδικασίες. Λίγο πριν βγει στη σύνταξη. Ανάμεσα στα πολλά τραγελαφικά που άκουσα αυτές τις μέρες είναι ότι για να γίνεις σταθμάρχης σε…
Θα αμφισβητήσουν και το πόρισμα της Επιτροπής ενόψει εκλογών
Του Γιάννη Σιδέρη «Με τόσα ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις»… Βουβός ο συλλογικός πόνος, το παράπονο και η οργή. Και πάνδημη η απαίτηση να πέσει άπλετο φως. Όχι μόνο για…
5 Μαρτίου 1953, ο Στάλιν πέθανε
Του Σάκη Μουμτζή Πριν από 70 ακριβώς χρόνια, πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο ο Στάλιν. Με τον θάνατό του έκλεινε μια περίοδος που είχε πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τον μεγάλο Τρόμο, την…
Η ανοησία του “αποδιοπομπαίου τράγου”
Του Σάκη Μουμτζή Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να διαμαρτυρηθεί, να αγανακτήσει, να βρίσει, να ξεσπάσει, να σιωπάσει. Κατανοητή επίσης η εκτόνωση οργής για τον συμψηφισμό με το Μάτι. Δεν…
Ή αλλάζουμε ή…
Του Θανάση Μαυρίδη Το δυστύχημα στα Τέμπη ανέβασε έναν κόμπο στο λαιμό που δεν λέει να φύγει. Τα νεκρά παιδιά στοιχειώνουν τις μέρες και τις νύκτες μας. Μία ολόκληρη χώρα…