Του Σάκη Μουμτζή
Στις 29 Νοεμβρίου 1947, με την υπ΄αριθμό 181 απόφασή του, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ προχώρησε στην ίδρυση δύο κρατών στην Παλαιστίνη. Ενός αραβικού και ενός ισραηλινού. Το διεθνές κλίμα της εποχής ήταν το εξής: είχαν ήδη αρχίσει να διαμορφώνονται οι όροι για τον Ψυχρό Πόλεμο καθώς οι πρώην σύμμαχοι είχαν πάρει τις αποφάσεις τους για την τύχη της Γερμανίας και της Ανατολικής Ευρώπης.
Αποφάσεις που εκινούντο σε εντελώς διαφορετικές τροχιές. Επί πλέον, η λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα των αποικιών, με τις ΗΠΑ να ξεκαθαρίζουν ότι οι Βρετανοί δεν μπορούν να κρατούν τις αποικίες τους με τα λεφτά του Αμερικάνου φορολογούμενου.
Ως γνωστόν, η πρώτη χώρα που αναγνώρισε το Κράτος του Ισραήλ ήταν η Σοβιετική Ένωση. Ο Στάλιν είχε πολλούς λόγους να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση. Το μυαλό του δούλευε επάνω στη λενινιστική θεωρία των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Πίστευε πως η ίδρυση του Ισραήλ θα δημιουργούσε προβλήματα στις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Βρετανία, η οποία στήριζε τις αραβικές μοναρχίες.
Δεν είναι τυχαίο πως επικεφαλής της Αραβικής Λεγεώνας ήταν ο Βρετανός αξιωματικός, ο ταξίαρχος Τζον Μπαγκλ Γκλάμπ. Επί πλέον ο Στάλιν εκτιμούσε πως το νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ θα είχε σοσιαλιστικό προσανατολισμό καθώς οι ιδρυτές του ασπαζόταν βασικές αρχές του σοσιαλισμού, βλέπε κιμπούτς. Δηλαδή θα αποτελούσε μια σοσιαλιστική όαση μέσα στις αγγλόφιλες αραβικές μοναρχίες.
Για αυτούς τους λόγους αποφάσισε ο Στάλιν να στηρίξει το Ισραήλ. Και όταν οι αραβικές χώρες του επιτέθηκαν στον πρώτο αραβοϊσραηλινό πόλεμο, τότε ο Στάλιν έκανε ένα βήμα παραπάνω. Αποφάσισε να βοηθήσει στον εξοπλισμό του ισραηλινού στρατού και να συνδράμει στη μεταφορά Εβραίων που ζούσαν στις λαϊκές δημοκρατίες για να εγκατασταθούν στο Ισραήλ και να πολεμήσουν.
Το κύριο βάρος του εξοπλισμού του Ισραήλ το έφερε η Τσεχοσλοβακία με τη βαριά βιομηχανία της. Έτσι, μετά το πραξικόπημα της Πράγας (Φεβρουάριος—Μάρτιος 1948), όταν η εξουσία πέρασε ολόκληρη στους κομμουνιστές, άρχισαν οι μαζικές αποστολές όπλων στο Ισραήλ που άλλαξαν τον συσχετισμό των δυνάμεων.
Πολλές πτήσεις περνούσαν πάνω από το ελληνικό έδαφος στο οποίο μαινόταν ο εμφύλιος πόλεμος. Η κυβερνητική πλευρά πίστευε πως αυτά τα αεροπλάνα εφοδίαζαν τους αντάρτες, αλλά και οι αντάρτες νόμιζαν -βλέποντάς τα να πετούν πάνω από τα κεφάλια τους- πως πράγματι έκαναν ρίψεις εφοδίων κυρίως στην Πελοπόννησο.
Το ΚΚΕ δεν μπορούσε παρά να ακολουθήσει τη «γραμμή» της Μόσχας απέναντι στο Κράτος του Ισραήλ. Να μην ξεχνάμε πως την ίδια εποχή η επίσημη γραμμή του Κόμματος για το κυπριακό ήταν η Ένωση της Κύπρου με τη σοσιαλιστική Ελλάδα, μια θέση ενταγμένη τόσο στον ελληνικό εμφύλιο όσο και στον αντιαποικιακό αγώνα.
Έτσι, το ΚΚΕ, στο έντυπο δελτίο ειδήσεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στις 22 Μαΐου 1948, δηλαδή λίγες μέρες μετά την επίθεση των στρατευμάτων των αραβικών χωρών κατά του Ισραήλ, παίρνει ξεκάθαρη θέση υπέρ των Ισραηλινών, όπως προκύπτει από τη σχετική φωτογραφία*. Μάλιστα χαρακτηρίζει τις επιθέσεις κατά των εβραϊκών πόλεων σαν «δάκτυλο του ιμπεριαλισμού».
Οι καιροί άλλαξαν, όπως και οι συμμαχίες, οι παλιοί φίλοι έγιναν εχθροί, αλλά η ιστορία είναι εκεί, δηλωτική καταστάσεων του παρελθόντος.
*Τη φωτογραφία τη «δανείστηκα» από τη σελίδα στο Facebook του ιστορικού δρ. Βλάση Αγτζίδη.
Πηγή: liberal.gr