Της Κατερίνας Γαλανού
Την ημέρα που ο Στέφανος Κασσελάκης καθέλκυσε στα πολιτικά νερά της χώρας το νέο κόμμα του –το οποίο βάφτισε «Κίνημα Δημοκρατίας», παίρνοντας το 1/3 τρίτο από το όνομα του ΠΑΣΟΚ και το 1/2 από το όνομα της Ν.Δ– και λίγες ώρες πριν από την εκλογή νέου αρχηγού στο ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Ανδρουλάκης πήγε στο θέατρο.
Φορώντας ένα μαύρο ημι-ζιβάγκο παρακολούθησε, όπως έκανε γνωστό με ανάρτησή του, το έργο «Κανόνια και Τρομπέτες». Η παράσταση διαφημίζεται από τους συντελεστές ως μια μαύρη κωμωδία για το τραπεζικό σύστημα, το βρώμικο χρήμα, την Ελλάδα 2.0.
Ο άρτι χρησθείς αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ελέω της αυτοκαταστροφής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πήγε απλά στο θέατρο. Μέσω του θεατρικού αυτού έργου, θέλησε καταφανέστατα, να κάνει μια πολιτική «δήλωση». Να προσθέσει στο ΠΑΣΟΚ μια καλή πρέζα (με την έννοια που τη χρησιμοποιούν οι σεφ) αντι-συστημισμού και λαϊκισμού. Κάτω οι κακοί τραπεζίτες, πάνω οι μη προνομιούχοι Έλληνες.
Στο Πασοκικό «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», όπως είχε παρουσιαστεί από το βήμα της ΔΕΘ το Σεπτέμβριο, περιλαμβάνεται ένα έκτακτο χαράτσι των τραπεζών. Επειδή, όπως είχε καταγγείλει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, «έβγαλαν αρκετά δισεκατομμύρια στην πλάτη του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια». Από το ίδιο βήμα, ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε πει επίσης πως διαθέτει πλήρη συνείδηση της ευθύνης να αποτελεί το ΠΑΣΟΚ τον βασικό πυλώνα αντιπολίτευσης. Είχε διαφημίσει ότι απέναντι στο «σπιράλ φθοράς» στο οποίο έχει εισέλθει η κυβέρνηση, διαθέτει ένα «εναλλακτικό Στρατηγικό Σχέδιο».
Το είχε αποκαλέσει «εθνικό Σχέδιο «Made in Greece», το οποίο θα υπηρετεί το τρίπτυχο: Βιώσιμη ανάπτυξη – Ποιοτικές Θέσεις Εργασίας – Μείωση των ανισοτήτων. «Για μια ευημερία που θα βασίζεται σε γερά θεμέλια».
Τρεις μήνες μετά από αυτή την ομιλία, από πλευράς ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική περιγραφή του εναλλακτικού Στρατηγικού Σχεδίου, το οποίο θα σκορπίσει ευημερία στη χώρα και θα την κάνει να στηριχθεί σε γερά θεμέλια. Κρατείται μυστική η συνταγή της Χαριλάου Τρικούπη για το πως θα προσελκύσει τις ξένες επενδύσεις που μας λείπουν, πως θα παραχθεί νέος πλούτος, με ποιον τρόπο θα/πως θα αυξηθούν τα εισοδήματα.
«Το Προοδευτικό Σχέδιο για την Πατρίδα που παρουσίασα, βασίζεται στις επεξεργασμένες και στοχευμένες προτάσεις του ΠΑΣΟΚ…» διακήρυττε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας για εθνικούς στόχους που κινούνταν μεταξύ της γενναίας μείωσης του ΕΝΦΙΑ σε ορεινές, μειονεκτικές και παραμεθόριες περιοχές, την αύξηση του επιδόματος στους δικαιούχους μόνιμους κατοίκους ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, την επαναφορά της έκπτωσης τόκων στεγαστικών δανείων για νοικοκυριά, την τιμαριθμική αναπροσαρμογή της φορολογικής κλίμακας, ένα νέο ΕΚΑΣ για 350.000 συνταξιούχους, την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, τη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης. Και τη μείωση του ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής.
Πρόταση, παντελώς ανεπεξέργαστη, όπως τουλάχιστον φάνηκε από τη διαχείριση της Χαριλάου Τρικούπη, όταν εκλήθη να εξηγήσει πόθεν θα βρεθούν τα λεφτά που θα λείψουν. Ο εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ υποστήριξε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, ότι από τη μείωση του ΦΠΑ κατά 2% όχι μόνο δεν θα μειωθούν τα έσοδα, αλλά αντιθέτως θα αυξηθούν! Διότι, όπως ανέφερε, ο συνταξιούχος των 400 ευρώ που θα πάρει το ΕΚΑΣ «θα τα ρίξει στην αγορά, θα ισχυροποιηθεί η αγορά, θα ισχυροποιηθεί ο έμπορος, θα έχει επιπλέον έσοδα το κράτος».
Ο συνταξιούχος και ο μισθωτός, αγοράζοντας δύο πακέτα μακαρόνια περισσότερα, θα καλύψουν, κατά τη θεώρηση του εκπροσώπου τύπου του ΠΑΣΟΚ, την τρύπα που θα ανοίξει στα έσοδα, η χορηγία του ΦΠΑ στους προνομιούχους που αγοράζουν και καταναλώνουν χωρίς αύριο, ή στα εκατομμύρια των τουριστών που έρχονται για διακοπές στην Ελλάδα.
Ο συμπαθής εργατολόγος κύριος Τσουκαλάς, ακούστηκε σχεδόν σαν την Έφη Αχτσιόγλου, όταν, ως υπουργός Εργασίας, υποστήριζε ότι η αύξηση των μισθών συντελεί στην ανάπτυξη.
«Μόνο η κυβέρνηση (της ΝΔ) μπορεί να αυξάνει τα έσοδα και να μειώνει τους φόρους;;;» ρώτησε τους δημοσιογράφους που επέμεναν στο πώς και πόθεν. Στη λογική του, αφού μπορεί ο Μητσοτάκης, μπορεί και ο Ανδρουλάκης!
Τα κανόνια του λαϊκισμού, οι τρομπέτες του αντισυστημισμού και οι λογαριασμοί του μπακάλη, δεν βγήκαν σε καλό κυρίως στους μη προνομιούχους, που είναι και οι πιο ευάλωτοι στην εξαπάτηση. Οι προνομιούχοι παντού και πάντα όταν χτυπάνε τα κανόνια του λαϊκισμού αγοράζουν… Ο φίλος Ίλον, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μπορεί να το βεβαιώσει.
Πηγή: liberal.gr