Της Κατερίνας Γαλανού
Ο τρόπος με τον οποίο λανσαρίστηκε ο Στέφανος Κασσελάκης στην κούρσα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να γίνεται υπόδειγμα για πολλούς, αν και κανονικά κανείς σοβαρός άνθρωπος, δεν θα τον αντέγραφε ολικώς ή μερικώς.
Το αντιγράφει ωστόσο, σχεδόν στο σύνολό του, ο Χάρης Δούκας αν και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, θα είχε κάθε λόγο να το πετάξει στα σκουπίδια. Οι ομοιότητες ανάμεσα στις δύο καμπάνιες παραπέμπουν σχεδόν στο ίδιο… μυαλό. Σαν κάποιο επικοινωνιακό στρατηγείο να χρησιμοποίησε δυο πανομοιότητες προτάσεις.
Ο κύριος Χάρης Δούκας εμφανίστηκε με ελαφρώς μικρότερη έπαρση από τον κ. Κασσελάκη. Υπόσχεται ότι με εκείνον, όλα στο ΠΑΣΟΚ θα είναι αυτομάτως καλύτερα. Το συμπιεσμένο ελατήριο του κόμματος θα εκτιναχθεί. Εκείνος θα χτυπήσει στα ίσια τον Μητσοτάκη για την πρωθυπουργία. Διαφορετικά πρόσωπα, ίδια λόγια.
Όσοι επίσης του ασκούν κριτική -θέτοντας μεταξύ άλλων και ζήτημα ηθικής και πολιτικής τάξης με την ενδεχόμενη εγκατάλειψη του δήμου Αθηναίων, πάνω που θα συμπληρώνει ένα χρόνο θητείας– υποτίθεται ότι τον «βαράνε» γιατί τον φοβούνται. Το ίδιο παράπονο εξέφραζε και ο Κασσελάκης όταν τον ρωτούσαν και εξακολουθούν να τον ρωτούν για το Πόθεν Έσχες του.
Δικαιολογεί την απόφασή και τις φιλοδοξίες του, να διεκδικήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ως ανταπόκριση σε ένα καθήκον (γενικώς) και σε μια ευθύνη (γενικότερη) να σώσει το ΠΑΣΟΚ από το να γίνει συνιστώσα.
Ασχέτως αν το σχέδιο που φιλοδοξεί να υλοποιήσει, ακριβώς αυτό προβλέπει, το ΠΑΣΟΚ ως κυρίαρχη συνιστώσα μιας φαντασιακής κεντροαριστεράς με το ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις υπό. Όπως κι ο Κασσελάκης, έτσι κι αυτός, δεν θέλει συζητήσεις κορυφής, αλλά συζητήσεις βάσης στις γειτονιές, εκεί όπου είναι τα πραγματικά προβλήματα. Η μεταπήδησή του πάντως στην κεντρική πολιτική σκηνή δεν θα τον βοηθήσει στο να έχει την καλύτερη θέαση στα πραγματικά προβλήματα στις γειτονιές. Αλλά ποιος ξέρει, πάλι πως ακριβώς είχε στο μυαλό του εξαρχής τη δημαρχία.
Όπως ακριβώς ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υπενθυμίζει ότι μέχρι πρότινος ήταν επιτυχημένος επιχειρηματίας στις ΗΠΑ, με τον ίδιο τρόπο ο υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ σημειώνει ότι τέτοια εποχή πέρυσι ήταν καθηγητής και ανέλαβε την ευθύνη και τον χαμένο αγώνα της Αθήνας και τώρα η ίδια ευθύνη τον οδηγεί ακόμη πιο μπροστά.
Συνδικαλίζεται ψηφοθηρικά με τους άλλους δημάρχους, ότι δήθεν είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι διότι δεν έχουν τη δύναμη και τους πόρους και εκφράζει μέγα παράπονο –τώρα που ετοιμάζει βαλίτσες για τη Χαριλάου Τρικούπη- ότι δεν έχει κόσμο να δουλέψει στην καθαριότητα γιατί δεν γίνονται προσλήψεις.
Όλοι ξέρουν σε αυτή τη χώρα, πόσο «υποδειγματικά» οργανώνουν τις υπηρεσίες τους οι δημοτικές αρχές και πως εξελίσσονται οι προσλήψεις στην καθαριότητα. Εξ αφορμής ελλείψεως πόρων και προσλήψεων, καλεί το ΠΑΣΟΚ να αντιταχθεί στις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, διότι «το ΠΑΣΟΚ είναι με τους εργαζόμενους που δίνουν καθημερινά αγώνα απέναντι στην κυβέρνηση που ευνοεί τις μεγάλες επιχειρήσεις» .
Στο κεντρικό πολιτικό αφήγημα του, το προοδευτικό ΠΑΣΟΚ και «συνολικά η προοδευτική διακυβέρνηση» δεν θεωρεί τους εκτός δημοσίου, εργαζόμενους. Οι σχεδόν 400 χιλιάδες άνθρωποι που μπήκαν στην αγορά εργασίας θα ήταν άξιοι προσοχής και φροντίδας, μόνον αν ήταν υπάλληλοι στο δημόσιο ή στους δήμους.
Κορυφαία ομοιότητα με το υπόδειγμα Κασσελάκη, η ακλόνητη βεβαιότητα ότι από τρίτο κόμμα στις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα είναι πρώτο «με προοδευτική ατζέντα που θα βελτιώνει την καθημερινότητα των πολιτών, θα χτυπάει τα κατεστημένα και θα δημιουργεί τις υπερβάσεις που χρειάζεται».
Αδικούν κατάφωρα και το πρόσωπό του και την επιστημοσύνη του, οι παρεξηγήσιμες ομοιότητες με τον Στ. Κασσελάκη, όπως και η απορία του γιατί δεν μπορεί να είναι και δήμαρχος και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όταν ο Μητσοτάκης είναι και πρόεδρος της ΝΔ και πρωθυπουργός.
Το κεφάλαιο της αντικαταστατικής υποψηφιότητάς του είναι ένας γόρδιος δεσμός, που θα κοπεί σε βάρος του ΠΑΣΟΚ, όποια κι αν είναι η εξέλιξη. Αν πάντως οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να τον εμφανίζουν δεύτερο στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και υπάρξει περαιτέρω ανατροπή της εικόνας «κυριαρχίας» που καλλιεργεί το επιτελείο του, δεν θα ήταν άσχημη η δικαιολογία απόσυρσης με το επιχείρημα σεβασμού του καταστατικού.
Δεν είναι το πιθανότερο σενάριο αλλά στην πολιτική συμβαίνουν όλα τα απίθανα.
Πηγή: liberal.gr