Του Τ. Αλεξανδρόπουλου

Άνοιξε λοιπόν άλλη μια πυορροούσα πληγή στο σώμα της Καισαριανής. Και δεν πρόκειται να κλείσει αν δεν αποκατασταθεί η νομιμότητα. Ή θα υπάρχει διατηρητέο ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ του χαρακτηρισμού, ή ας πάει ο ιδιοκτήτης να ζητήσει τον αποχαρακτηρισμό του. Διατηρητέο – τσίρκο δεν θα υπάρχει. Για την ύπαρξη της πληγής, τεράστια ευθύνη φέρει πρώτος – πρώτος ο ιδιοκτήτης του ακινήτου και στη συνέχεια (ποιος άλλος;) ο σημερινός δήμαρχος και η παρέα του. Αυτοί που έκαναν βόλτες μέσα στο διατηρητέο που γκρεμιζόταν σε… δόσεις, που έφτιαχνε ταράτσες, που γκρέμιζε τους ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ κλπ. κλπ. Και του έβαλαν και… πορτιέρη ένα μέλος της παράταξής τους..!

Το 2007, άρχισε η συζήτηση για τον χαρακτηρισμό κάποιων διατηρητέων της Καισαριανής, ύστερα από έγγραφα που έφτασαν στον δήμο από το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ. Ο κ. Τζόκας κάλεσε δημοτικό συμβούλιο γι’ αυτόν τον λόγο. Στην εφημερίδα που εξέδιδα τότε εξήγησε τη θέση τη δική του και του δημοτικού συμβουλίου.



Τι είπε ο κ. Τζόκας;

1. Ο δήμος Καισαριανής δεν είχε καμία ανάμιξη στην επιλογή των κτισμάτων τα οποία το ΥΠΕΧΩΔΕ επέλεξε για διατηρητέα.

2. Ο δήμος δεν συμφωνούσε με τη διαδικασία επιλογής των κτισμάτων.

3. Ο δήμος ήταν απόλυτα σύμφωνος με τη διατήρηση της «ιστορικής μνήμης» αλλά και με την αποφυγή της απόλυτης τσιμεντοποίησης της Καισαριανής (μάλλον αργά το σκέφτηκαν αυτό…).

4. Η «ιστορική μνήμη» δεν είχε πρόσφορο έδαφος ανάπτυξης στη συνείδηση των ιδιοκτητών διατηρητέων, λόγω της «οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της πλειονότητας των ιδιοκτητών των υπό κήρυξη ακινήτων ως διατηρητέων»…

5. «Ο ήδη υφιστάμενος υψηλός συντελεστής δόμησης δεν επιτρέπει στον δήμο Καισαριανής να δημιουργήσει περιοχή υποδοχής μεταφοράς συντελεστή δόμησης. Επομένως, η ευνοϊκή αυτή διάταξη καταργείται στην πράξη».

6. «Πολλά από τα υπό κήρυξη ακίνητα είναι υπό κατάρρευση μη κατοικήσιμα». […]. Στην πράξη αυτό αποδείχθηκε παντελώς αναληθές και ένα έωλο επιχείρημα για την αποφυγή χαρακτηρισμού ως διατηρητέων.

7. Ο δήμος Καισαριανής μετέθετε το όλο ζήτημα ουσιαστικά στις καλένδες, αφού έφτιαξε μια επιτροπή, η οποία θα… συζητούσε με το ΥΠΕΧΩΔΕ και στη συνέχεια θα επανερχόταν στο δημοτικό συμβούλιο για αποφάσεις… Ζήσε Μάη μου, δηλαδή.

8. Το ρεζουμέ: η πρόταση ήταν το υπουργείο να έβρισκε τρόπο να ΑΓΟΡΑΣΕΙ, μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τα ακίνητα και στη συνέχεια να τα επισκευάσει και να τα δώσει στον δήμο ή σε άλλους φορείς για να λειτουργήσουν δημόσιες πολιτιστικές, ιστορικές ή άλλες δραστηριότητες. Να τα αγοράσει ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ.

Στο δημοτικό συμβούλιο που έγινε και στο οποίο ήμουν παρών, δεν υπήρχε «ιστορική μνήμη», «πολιτιστική κληρονομιά» και άλλα τέτοια «πολυτελή». Υπήρχε μόνο το χρήμα. Και στην κατεύθυνση αυτή ο δήμος συνηγορούσε..! Μπορεί να υπήρχε η νοσταλγία, οι μνήμες, οι εικόνες, αλλά δεν υπήρχε το ΣΘΕΝΟΣ. Της υπεράσπισης του μέλλοντος της πόλης.

Βλέπετε, τότε, το 2008, ήταν η εποχή του «ξεχαρβαλώματος», τότε που οι εργολάβοι είχαν θεοποιηθεί και δεν ήξεραν που να βάλουν τα εκατομμύρια ΚΑΙ από τους κλεισμένους ημιυπαίθριους…

Έτσι έφτασε η Καισαριανή ΣΤΟ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ που βρίσκεται σήμερα. Σε κάποιο βιβλίο του κ. Νίκου Σάμιου, με τα πρακτικά των δημοτικών συμβουλίων της Καισαριανής, υπάρχει καταγεγραμμένη άποψη μέλους της παράταξης Μακρή, αν δεν απατώμαι, να θεσπιστεί ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου ΤΟ ΔΕΚΑ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ (10%)!!! Από το 30% στο 10%. Ευτυχώς για τους επιζώντες σήμερα και δυστυχώς για τους εργολάβους, που θησαύρισαν όλα αυτά τα χρόνια έστω και με το 30% του ακάλυπτου οικοπέδου, η πρόταση δεν πέρασε.

Έτσι, λοιπόν, το 2008 χαρακτηρίστηκαν με ΦΕΚ διατηρητέα τα τέσσερα ακίνητα, μέσα στα οποία είναι και το διατηρητέο που προκαλεί.


ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ
ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ

Όπως αναφέρεται στον Γ.Ο.Κ. του 1985 αλλά και στον 2831/2000 που τον τροποποίησε:

  • Απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβαση επί του διατηρητέου, χωρίς την έγκριση του υπουργείου που το χαρακτήρισε.
  • Είναι υποχρέωση του ιδιοκτήτη να το συντηρεί και να το επισκευάζει. Σε αντίθετη περίπτωση ο δήμος και το δημόσιο έχουν δικαίωμα να το συντηρήσουν και να καταλογίσουν τη δαπάνη στον ιδιοκτήτη.
  • Απαγορεύεται η εκτέλεση οποιασδήποτε οικοδομικής εργασίας χωρίς άδεια του αρμόδιου υπουργείου (δια της αρμόδιας ΕΠΑΕ), με απειλή επιβολή προστίμου που μπορεί να φτάσει τις 15.000 ευρώ.
  • Όποιος καταστρέφει, βλάπτει, ρυπαίνει, αλλοιώνει τη μορφή διατηρητέου, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ΔΥΟ ΕΤΩΝ, η οποία μπορεί να φτάσει και σε κάθειρξη 10 ετών.


Και βέβαια, εδώ μιλάμε για ΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ του διατηρητέου, όχι για τον ενοικιαστή.

Η αναγκαιότητα διαφύλαξης και ανάδειξης της πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία αποτελεί κοινό αγαθό της παγκόσμιας κοινότητας αποτυπώνεται σε όλες τις συμβάσεις, συμφωνίες, διακηρύξεις, χάρτες, οδηγίες, που έχουν συναφθεί ή εκδοθεί από την Ε.Ε. ή από διεθνείς οργανισμούς, οι διατάξεις των οποίων έχουν υιοθετηθεί από τις νομοθεσίες των κρατών-μελών τους.

Από το 2012 που άρχισαν τα γκρεμίσματα στο ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ, κανένας δεν φιλοτιμήθηκε να ρωτήσει και να πληροφορήσει τους πολίτες αν το γκρέμισμα γινόταν με την άδεια του ΥΠΕΧΩΔΕ και της αρμόδιας ΕΠΑΕ.

Το 2013 άρχισαν τα «σφραγίζω – ξεσφραγίζω» το κατάστημα που στεγαζόταν στο διατηρητέο. Όλα τα τερτίπια τους τα εξάντλησαν για να μην κλείσει ποτέ, αν και συνεχώς βρισκόταν σε αταξία, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, το κατάστημα.

Σε ένα έγγραφο του 2013, αναφέρεται ότι η τεχνική υπηρεσία έχει ενημερώσει την πολεοδομία για τις αυθαιρεσίες που είχαν γίνει. Δεν λέει, όμως, τι ακριβώς ανέφεραν στην πολεοδομία, αν ανέφεραν τα ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑΤΑ των τοίχων και αν είχαν απευθυνθεί και στην αρμόδια ΕΠΑΕ.



“Και τον ιδιοκτήτη του καταστήματος…”, λέει το έγγραφο. ΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΥ ΟΧΙ; Ο ιδιοκτήτης ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ είναι υπεύθυνος για την καταστροφή του διατηρητέου, ή ο ιδιοκτήτης ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ;

Μήπως ΔΕΝ ΘΕΛΑΤΕ να μπλέξετε τον ιδιοκτήτη του ΑΚΙΝΗΤΟΥ για λόγους τους οποίους πολλοί μπορεί να υποθέσουν και οι οποίοι άπτονται ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ και διαπροσωπικών σχέσεων ιδιοκτήτη – πολιτικών παραγόντων του δήμου;

Τώρα, λοιπόν, θα τα πάρουμε όλα τα έγγραφα και θα δούμε ποιοι έχουν ευθύνες και ποιες για την ολοκληρωτική καταστροφή του διατηρητέου.


Ποιος είναι ο ιδιοκτήτης;

Μέχρι σήμερα, δεν έχω ακούσει το παραμικρό για τον «αόρατο» ιδιοκτήτη, ο οποίος «δεν συμμετέχει» σε όλο αυτό το πανηγύρι. Δεν θα δημοσιοποιήσω το όνομα που είδα στα χαρτιά του υποθηκοφυλακείου. Θα το δημοσιεύσω το χαρτί μόλις το πάρω στα χέρια μου. Το μαγαζί σφραγίστηκε χωρίς να ξέρουμε ακριβώς τον λόγο για τον οποίο ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΔΕΙΑ. Που «κόλλησαν», δηλαδή, οι κατά συρροήν προεγκρίσεις που έπαιρνε, ακόμη και με διαφορετικές επωνυμίες.

Και ο ιδιοκτήτης άφαντος. Να δούμε μέχρι πότε. Και για να μην ψάχνετε τίποτα «μυστήρια» και ίντριγκες, υπάρχουν πολλά ΕΓΓΡΑΦΑ που κυκλοφορούν σε δημόσιες υπηρεσίες με τα στοιχεία των ιδιοκτητών. Με ένα δικηγόρο τα παίρνεις αμέσως. Αφού ο κύριος ή η κυρία, προτιμά να μην εξηγεί στους πολίτες τι συμβαίνει, θα τα μάθουμε όλοι μαζί, και βέβαια ο καθένας θα υποστεί και τις συνέπειες των πράξεών του.