Του Σάκη Μουμτζή

Η μια άποψη υποστηρίζει πως λόγω των ημερών του Θείου Πάθους μετανόησαν και βιώνουν το δράμα της μεταστροφής, σιωπώντας. Η άλλη άποψη, πιο κυνική, υποστηρίζει ότι αντιλήφθηκαν πως δεν «τους παίρνει» πια να κυκλοφορούν το παραμύθι τους και αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία. Άλλωστε και οι γνωστές τηλεπερσόνες δεν τους καλούν, καθώς το εμπόρευμα τους πια δεν πουλά. Έχει χαλάσει.

Αυτή την κατάσταση ανατροπής των δεδομένων, την έχουν διαμορφώσει ελάχιστοι άνθρωποι τους οποίους αισθάνομαι την υποχρέωση να αναφέρω για μια ακόμα φορά. Οι δικηγόροι κύριοι Γαλλής και Κουμπούρας, ο κ. Κάπος και ο κ. Λιόλιος και οι δημοσιογράφοι Άρης Πορτοσάλτε, Σταμάτης Ζαχαρός και ο Δημήτρης Βενιέρης με τη Βιργινία Δημαρέση. Οι δημοσιογράφοι έκαναν τη δουλειά τους. Έδωσαν βήμα για το πολυπληθές κοινό τους στην άλλη άποψη, την αιρετική, όταν οι υποστηρικτές της κινδύνευαν να λιντσαριστούν από τον όχλο του Διαδικτύου. Φυσικά, παρούσα σε αυτήν την προσπάθεια και η «Ομάδα Αλήθειας». Όπως θα παρατηρεί ο αναγνώστης η Θεσσαλονίκη είχε την τιμητική της στην αποκατάσταση της αλήθειας.

Αλλά η οργανωμένη ομάδα που θέλησε να εκμεταλλευθεί πολιτικά την τραγωδία των Τεμπών γιατί επικεντρώθηκε στην εκδοχή του παράνομου εύφλεκτου υλικού, ενώ γνώριζε πως στο δικαστήριο δε θα μπορούσε να τεκμηριωθεί; Διότι δεν την ενδιέφερε η δικαστική απόφαση. Ο στόχος ήταν άμεσος και απέβλεπε στη δραματική φθορά του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Και στο πρόσωπο του Μητσοτάκη έφταναν μόνον μέσω του λαθρεμπορικού φορτίου.

Ο πρωθυπουργός γνώριζε, εκ των προτέρων, πως μεταφερόταν το παράνομο εύφλεκτο υλικό, φυσικά γνώριζε και τον λαθρέμπορο που ήταν πολιτικός του φίλος και μόλις πληροφορήθηκε για το δυστύχημα, αμέσως ενεργοποίησε ένα απόρρητο πρωτόκολλο συγκάλυψης. Αυτό είναι το ευφάνταστο σενάριο των υποστηρικτών της συγκάλυψης, που κατέπεσε με κρότο και χάλασε και τα σχέδια όσων μεθόδευαν την πτώση της κυβέρνησης ή την αλλαγή του πρωθυπουργού εν κινήσει.

Τώρα θα πρέπει να ασχοληθούμε με πολύ πιο ουσιαστικά ζητήματα, τα οποία όμως ελάχιστα προσφέρονται για πολιτική εκμετάλλευση. Να δούμε τι έφταιξε και δεν υλοποιήθηκε η σύμβαση 717. Δηλαδή να ερευνήσουμε τις ευθύνες των Σπίρτζη, Καραμανλή, της εταιρείας που ανέλαβε το έργο, καθώς και τις ευθύνες των υπηρεσιακών παραγόντων, μερικοί εκ των οποίων ήδη διώκονται. Αν βγάλουμε μια άκρη για αυτά τα ζητήματα, θα αποφύγουμε παρόμοια λάθη στο μέλλον.

Όμως η κοινωνία σε μεγάλο βαθμό δηλητηριάστηκε από τα κατασκευασμένα ρεπορτάζ και την επιλεκτική εμφάνιση στοιχείων από το ανακριτικό υλικό. Διότι είναι γνωστό πως μια φήμη η οποία, εκ των πραγμάτων, δεν μπορεί να διαψευστεί, αυτομάτως αναβαθμίζεται σε γεγονός.

Σήμερα, σχεδόν δύο μήνες από τις μεγάλες συγκεντρώσεις και με δεδομένο ότι οι υποστηρικτές του παράνομου φορτίου έχουν αποκηρύξει αυτή την εκδοχή, το ερώτημα είναι ένα: συνειδητοποίησαν οι εγκέφαλοι του «δεν έχω οξυγόνο» τι ζημία προκάλεσαν στην ελληνική κοινωνία; Ή ξεδιάντροποι, απλώς κλείστηκαν στο λαγούμι τους;

Πηγή: liberal.gr