Από το Πολυτεχνείο στη μνημονιακή υποταγή…
Του Τ. Αλεξανδρόπουλου
“Πλύση εγκεφάλου” προσπαθεί, προφανώς, να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στους πολίτες που ο ίδιος βυθίζει στη δυστυχία, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα μιας κάστας “πολιτικών παραγόντων” που τον διαφεντεύουν. Συστατικό της “πλύσης” είναι και οι ποικίλες εκδηλώσεις που οργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ δια των τοπικών οργανώσεών του. Στην ποικιλία των εκδηλώσεων ασφαλώς ΔΕΝ υπάρχει χώρος για ζητήματα επιβίωσης που γιγάντωσε (όσα δεν δημιούργησε) η απατεωνίστικη πολιτική συμπεριφορά των επαγγελματιών πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ.
Μια τέτοια εκδήλωση οργάνωσε και πραγματοποιεί αύριο Πέμπτη η Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής. Στο επίκεντρο της εκδήλωσης ο Γρηγόρης Λαμπράκης και το Πολυτεχνείο. Το «στήσιμο» της εκδήλωσης είναι μελετημένο. Ως βασικό συστατικό της «πλύσης» χρησιμοποιείται ο Γρηγόρης Λαμπράκης, ο οποίος, φυσικά, καμιά σχέση δεν είχε με τις άθλιες πρακτικές που εφαρμόζουν σήμερα οι υπηρέτες του Σόιμπλε και τις οποίες, χωρίς ντροπή, βαφτίζουν «αριστερές»… Αλλά οι πολιτικοί τσαρλατάνοι του αριστεροακροδεξιού μορφώματος που κυβερνά κατ’ εντολήν σήμερα, δεν διστάζει να ΜΟΛΥΝΕΙ το όνομα του Γρηγόρη Λαμπράκη…
Ως «όχημα» για τη μεταφορά στην εποχή της Αριστεράς του Λαμπράκη χρησιμοποιείται ένα βιβλίο με τίτλο «Τα παιδιά της δικτατορίας».
Το βιβλίο κυκλοφόρησε στο τέλος του 2015, έχει συγγραφέα τον 40χρονο σήμερα Κωστή Κορνέτη. Δηλαδή συνομήλικο του Τσίπρα… Δηλαδή κάποιον που ΔΕΝ έζησε ούτε το Πολυτεχνείο ούτε την εποχή του Λαμπράκη… Απλά είναι «ιστορικός του σωλήνα», όπως θα μπορούσαμε να πούμε «ποιητική αδεία»… Δηλαδή έρχεται κάποιος «θεωρητικός» να κάνει μάθημα ζωής σ’ αυτούς που έζησαν τα γεγονότα»!!!
Αλλά, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ Καισαριανής (όπως και οι «άλλοι» ΣΥΡΙΖΑ κατά περιοχή) έχουν βρει άλλη «φόρμουλα» ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΑΜΝΗΣΙΑΣ: το έχουν ρίξει στη… νεολαία!!! Η οποία νεολαία, κατά τους αν-εγκέφαλους των τσιπροκαμένων, ΔΕΝ έχει μυαλό και κρίση… Ίσως να πιστεύουν ότι η νεολαία ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΙΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ χωρίς τα λεφτά της γιαγιάς και του παππού, εξακολουθεί να έχει είδωλο τον «Τσε της πολιτικής απάτης»…Τη νεολαία τη θεωρούν “ασφαλή” ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΛΑΤΕΙΑ…
Τέλος πάντων, οι «ατσίδες» του ΣΥΡΙΖΑ, ΦΥΣΙΚΑ με τη συμπαιγνία του συγγραφέα, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΟΣ του left.gr και του 105,5, πήραν το εξώφυλο του βιβλίου και το μετέτρεψαν σε προπαγανδιστικό εργαλείο των «ιδεών» τις οποίες, δήθεν, με ειλικρίνεια θέλουν να διακινήσουν.
ΦΥΣΙΚΑ, στο βιβλίο (και στην κατήχηση που θα κάνουν σε όσους παρευρεθούν στην εκδήλωση) δεν γίνεται αναφορά στους «σημαιοφόρους» του πολιτικού καιροσκοπισμού, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΦΥΣΙΚΑ ΗΤΑΝ… ΣΥΡΙΖΑ!!! Ή ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, αν θέλετε…
Καμία αναφορά στη Μαρία Δαμανάκη, τον Μίμη Ανδρουλάκη και τους λοιπούς σημαιοφόρους της σημαίας ευκαιρίας του πασοκ… Καμία αναφορά στους βολεμένους «μισθοφόρους» της πολιτικής, οι οποίοι χρησιμοποίησαν και εκμεταλλεύθηκαν το Πολυτεχνείο σαν ένα μέσον σταδιοδρομίας, βιοπορισμού και πολιτικής καριέρας…
Επειδή ο συγγραφέας είναι καλεσμένος του ΣΥΡΙΖΑ στην εκδήλωση, για να δούμε αν θα τον ρωτήσει κάποιος από τους παρευρισκόμενους με ποιό δικαίωμα παρευρίσκεται σε κομματικές ΝΕΟΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ εκδηλώσεις, προπαγανδίζοντας την υποταγή της Ελλάδας στους Γερμανούς…
Διαβάζουμε από την παρουσίαση της έκδοσης:
«Ποια ήταν η σχέση των νέων στην Ελλάδα της Δικτατορίας με την κουλτούρα της διαμαρτυρίας του Μάη του ’68; Σε ποιο βαθμό ήταν σε επαφή με τον πολιτικό ριζοσπαστισμό, αλλά και με τη μαζική κουλτούρα της εποχής, ή αλλιώς με “τα παιδιά του Μαρξ και της Κόκα Κόλα”; Αυτή η μελέτη ανιχνεύει τις πολιτισμικές ροές και τη διάδραση ανάμεσα στις διεθνείς και τις τοπικές διαστάσεις του ελληνικού φοιτητικού κινήματος στη “μακρά” δεκαετία του εξήντα, υπογραμμίζοντας τη σχέση του με τα κινήματα αμφισβήτησης στο εξωτερικό. Παρουσιάζει διεξοδικά τη νεανική έκρηξη της “Γενιάς του Ζήτα”, τη δράση των παράνομων οργανώσεων ενάντια στο καθεστώς των Συνταγματαρχών και τη μαζική φοιτητική κινητοποίηση στις αρχές του ’70. Αναλύει πώς “τα παιδιά της Δικτατορίας”, κινούμενα στο μεταίχμιο μεταξύ πρωτοπορίας και παράδοσης, αξιοποίησαν τα κενά και τις ασυνέχειες του αυταρχικού καθεστώτος, συνδιαμορφώνοντας το αριστερό παράδειγμα της εποχής, συχνά σε αντίθεση με την κοινωνική τους προέλευση. Το βιβλίο περιγράφει τις διαδικασίες με τις οποίες ο πολιτισμός συνυφάνθηκε με την πολιτική – δημιουργώντας ένα νέο “τρόπο ζωής”, όπου το όραμα μιας ευρύτερης πολιτικής αλλαγής συνδυαζόταν με το μετασχηματισμό της καθημερινής πραγματικότητας. Έτσι, χαρτογραφεί την πορεία προς την εξέγερση του Πολυτεχνείου, εντάσσοντας για πρώτη φορά την ελληνική περίπτωση στο ευρύτερο πλαίσιο των σίξτις. Kαταδεικνύει επίσης -χωρίς να εξωραΐζει- πώς, σε αντίθεση με την πρόσφατη δαιμονοποίησή της, η περίφημη “Γενιά του Πολυτεχνείου” αναδείχτηκε σε βασικό φορέα εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Καίρια συμβολή της μελέτης είναι η ανάλυση της μνήμης των γεγονότων αυτών μέσα από την προσωπική μικροϊστορία και τη βιωμένη εμπειρία των πρωταγωνιστών τους, η οποία αναδεικνύει τον κομβικό ρόλο που κατέχει το παρελθόν στο σήμερα».
Ποιος είναι ο συγγραφέας
Αντιγράφω από το επίσημο βιογραφικό του συγγραφέα:
Ο Κωστής Κορνέτης σπούδασε Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian’s του Μονάχου και War Studies και Modern Greek Studies στο Πανεπιστήμιο King’s College του Λονδίνου. Έκανε το μάστερ του πάνω στη σύγχρονη ιστορία στο University College του Λονδίνου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας και Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, με θέμα το φοιτητικό κίνημα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών (υπό έκδοση, Berghahn Books). Έχει διατελέσει υπότροφος της ισπανικής κυβέρνησης στη Μαδρίτη, επισκέπτης ερευνητής στη Σορβόννη και Visiting Global Scholar στο New York University, όπου παρακολούθησε μαθήματα Film Studies με έμφαση στο ντοκιμαντέρ. Από το 2007 εργάζεται ως επισκέπτης επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Μπράουν των Η.Π.Α., ενώ από το 2012 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Άρθρα του σχετικά με τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτισμική ιστορία έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι τακτικός συνεργάτης του ένθετου «Βιβλιοδρόμιο» της εφημερίδας Τα Νέα.
Όπως γίνεται φανερό, υπάρχει μπόλικο «ταλέντο» δημοσίων σχέσεων… Και διασυνδέσεων… Α, και… ταλέντου φυσικά…
Ακροτελεύτια απορία-ερώτηση: Ήθελα να ΄ξερα, δεν ντρέπεστε; Δεν ντρέπεστε να υπηρετείτε με τέτοια αφοσίωση και «ευσυνειδησία» στον πολιτικό – κομματικό καιροσκοπισμό όλους αυτούς τους ριψάσπιδες πολιτικούς απατεώνες που βυθίζουν τον ελληνικό λαό κάθε μέρα και περισσότερο στη δυστυχία; Δεν ντρέπεστε, «Καρανίκες»;