Ο Γιώργος Χαρίσης, κατάγεται από το νομό Πιερίας και ζει στα Γλυκά Νερά. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση και εργάστηκε στο δήμο Καισαριανής, όπου και παραιτήθηκε τον Απρίλιο του 2023, για να βάλει υποψηφιότητα για τις βουλευτικές εκλογές και να συνταξιοδοτηθεί. Από φοιτητής εντάχθηκε στο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ και συμμετείχε ενεργά στους αγώνες του λαού και τις νεολαίας, ενάντια στις πολιτικές της εξάρτησης και του κεφαλαίου, για την υπεράσπιση της ειρήνης από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, για την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων και των διακρίσεων, για μια κοινωνία δίκαιη, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Το καλοκαίρι του 2015 αποχώρησε από το ΣΥΡΙΖΑ και συμμετείχε στην ίδρυση της ΛΑΕ, της οποίας είναι μέλος της.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια ενεργοποιήθηκε στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και διετέλεσε για πολλά χρόνια αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ και της ΑΔΕΔΥ.
Ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη της εργατικής συνδικαλιστικής παράταξης Αυτόνομης Παρέμβασης, η οποία μαζί με άλλους αγωνιστές συνδικαλιστές συγκρότησαν το 2014 το ΜΕΤΑ, στο οποίο διετέλεσε, από την ίδρυσή του και μέχρι το 2019, γενικός του γραμματέας του.
Πρώτη φορά βάζει υποψηφιότητα σε βουλευτικές εκλογές, με το ΜέΡΑ25-ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΗΞΗ, αφού πρώτα παραιτήθηκε απ’ όλα τα συνδικαλιστικά όργανα στα οποία συμμετείχε, μιας και είναι της άποψης ότι, οι συνδικαλιστές, κατά τη διάρκεια της ενεργούς δράσης τους, πρέπει να εκπροσωπούν όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα πολιτικής, ιδεολογικής ή άλλης τοποθέτησης και επιλογής και γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγουν να είναι υποψήφιοι κομμάτων για τις εθνικές εκλογές.
Η στήριξη και συμμετοχή του, στη ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΡΗΞΗ, που επιτεύχθηκε από το ΜέΡΑ25, τη ΛΑΕ-ΑΑ και άλλες πολιτικές οργανώσεις και ανένταχτους αγωνιστές της Αριστεράς, εντάσσεται στο πλαίσιο της προσπάθειάς του για την ενότητα και την κοινή δράση της Αριστεράς.
Στις σημερινές συνθήκες της κυριαρχίας των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, της συντηρητικής αναδίπλωσης και ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού, της διεύρυνσης της φτώχειας στην κοινωνία, της ελαστικής απασχόλησης στην εργασία, των ιδιωτικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης των δημόσιων κοινωνικών αγαθών της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας, των Επικοινωνιών και των Μεταφορών, της έκρηξης της ακρίβειας και της ανεργίας και της ενεργειακής φτώχειας, είναι χρέος όλων των αγωνιστών της Αριστεράς να εργαστούν για την ενότητά της, αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι, σήμερα στην κοινωνία και όχι στο αόριστο και ακαθόριστο μέλλον που όλο και θα απομακρύνεται, αν δεν κάνουμε κάτι ΤΩΡΑ.