ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ!!! Δημ. Αντωνόπουλος και Μαρία Βούρλου αποκλείστηκαν από τη
συζήτηση του θέματος του "Καισάριου", γιατί έχουν συγγένεια πρώτου
βαθμού με τις δύο εργαζόμενες του γυμναστηρίου, ύστερα
από ΑΠΑΙΤΗΣΗ της κυρίας Μπετίνας Γραφίδου!!!
Του Τ. Αλεξανδρόπουλου
Τα «απωθημένα» τους έβγαλαν κάποια μέλη του δημοτικού συμβουλίου Καισαριανής απέναντι στον δήμαρχο Καισαριανής Χρήστο Βοσκόπουλο… Και τα έβγαλαν όχι «καταπρόσωπο», που λένε, αλλά διά της πλαγίας οδού: προβάλλοντας «βέτο» αποκλεισμού των δύο παραπάνω συμβούλων, με την επίκληση μιας σειράς νομοθετικών διατάξεων που ορίζουν το ασυμβίβαστο… Σωστές ήταν τυπικά οι επικλήσεις περί κωλύματος. Λάθος ουσιαστικά ο χειρισμός του θέματος. Και από τις δύο πλευρές.
Δεν υπήρχε κανένας λόγος να γίνει όλη αυτή η «παράσταση» επίδειξης δύναμης, αφού, τελικά, και η παράταξη της κυρίας Γραφίδου ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΕ την πρόταση του δημάρχου για το «Καισάριο»!!! Το μόνο «συν» για την παράταξη της κυρίας Γραφίδου ήταν ότι έβαλε, προσωρινά, στη θέση του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου ένα μέλος της παράταξής της. Ένα από τα πολλά «μείον» ήταν τα σχόλια που διατυπώθηκαν στη σελίδα της μετάδοσης της συνεδρίασης. Ένα από τα οποία, για μένα, είναι ΑΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟ. «Θαυμάστε» το:
O “πόλεμος εντυπώσεων» συνεχίζεται… Λυπηρό… Ιδίως όταν ο «εγκαλούμενος» πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου έχει χαρακτηριστεί, μόλις προ ολίγων λεπτών, ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟΥ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΓΡΑΦΙΔΟΥ, «φίλος» της!!!
Εδώ είναι που λένε «άμα έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς;»
Θα μπορούσε κάλλιστα η κυρία Γραφίδου να έχει επικοινωνήσει προσωπικά με τον «φίλο» της και να του έχει διαμηνύσει την απόφασή της να θέσει θέμα ασυμβίβαστου. Θα μπορούσε… Και ας αναλάμβανε ο «φίλος» της την ευθύνη των πράξεών του. Αλλά προτίμησε την μετωπική ΔΗΜΟΣΙΑ αντιπαράθεση… Με τον «φίλο» της…
Το λάθος του κ. προέδρου του δημοτικού συμβουλίου και της κυρίας Βούρλου ήταν ότι δεν έκαναν γνωστή εξ αρχής, μόλις ξεκίνησε η συνεδρίαση, την απόφασή τους να απέχουν από τη συζήτηση του συγκεκριμένου θέματος. Αφού άλλωστε ήταν άνευ αντικειμένου η όποια αριθμητική υπεροχή για την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
Πως το λέγανε οι σοφές γιαγιάδες μας: «Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα»…