Του Τ. Αλεξανδρόπουλου
Στις 25 Φεβρουαρίου 2013, στη Λουίζα, ο δήμος Βύρωνα οργάνωσε την παρουσίαση του βιβλίου «90 ΧΡΟΝΙΑ ΒΥΡΩΝΑΣ – Στους πρόποδες του Υμηττού», του Απόστολου Κοκόλια. Εκείνη την ημέρα, ο αείμνηστος Ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος ανέβασε “στα ουράνια” τον Νίκο Χαρδαλιά, εκθειάζοντάς τον και εκφράζοντας μια “χρυσή”, όπως είπε, πεποίθησή του: ότι ο τότε δήμαρχος του Βύρωνα έφτιαξε το “θαύμα” του σημερινού Βύρωνα, το οποίο παρομοίασε με το θαύμα της νεότερης Ελλάδας που έφτιαξαν οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας..! Αυτά είπε επί λέξει.
Αυτά τα είπε ο Ακαδημαϊκός και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Σήμερα, οι «αριστεροί», οι οποίοι βυθίζουν την κοινωνία στην απόγνωση και υπογράφουν τα μνημόνια της υποτέλειας σαν αυτόγραφα, τρόφιμοι του δημόσιου ταμείου οι περισσότεροι, μας «πληροφορούν» ότι:
«Δίχως ίχνος υπερβολής είμασταν στον χείλος του γκρεμού. Ένα βήμα πριν την καταστροφή. Με το μοντέλο της διοίκησής μας και φυσικά τους ανθρώπους της, με άοκνη προσπάθεια, διαψεύσαμε τις «Κασσάνδρες» που «ποντάριζαν» στην αποτυχία μας και καταφέραμε να βγάλουμε τον δήμο από την ανυποληψία και το τέλμα».
Και παρακάτω:
«Όπως σας ανέφερα ήδη, παραλάβαμε έναν δήμο με επιβαρυμένη οικονομική ρευστότητα. Παραλάβαμε έναν δήμο που είχε στο ταμείο του μόνο 30.000 €, με την οικονομική ρευστότητα σήμερα να αγγίζει το ποσό των 3.500.000 €. Νομίζω πως αυτή η τάξη μεγέθους σε μόλις 2,5 χρόνια διοίκησης φανερώνει πολλά για το έργο της σημερινής διοίκησης. Καταφέραμε χάρη στη νοικοκυρεμένη και χρηστή διοίκηση να ανακάμψει οικονομικά ο δήμος.»
Και παρακάτω:
«Θα αναφέρω τα δύο βασικότερα προβλήματα. Τον μικρό αριθμό εργαζομένων και τους λιγότερους πόρους, απόρροια της οικονομικής κρίσης αλλά και την κακοδιαχείριση της προηγούμενης διοίκησης. Παραλάβαμε έναν δήμο με τεράστια προβλήματα σε όλους τους τομείς. Έναν δήμο εγκαταλελειμμένο ουσιαστικά. Χωρίς οικονομική ρευστότητα, με άδεια δηλαδή κυριολεκτικά ταμεία, με ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική και μάλιστα την εποχή της κρίσης, με εγκαταλελειμμένη Διεύθυνση Καθαριότητας, με έναν διοικητικό οργανισμό στα όρια της κατάρρευσης».
Και παρακάτω:
«Σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία για όλους τους Έλληνες καταφέραμε να επανασυστήσουμε ουσιαστικά την Κοινωνική Υπηρεσία που ήταν εγκαταλελειμμένη. Ήταν από τις βασικές μας προτεραιότητες για να αντιμετωπίσουμε τη μεγάλη ανθρωπιστική κρίση, να δημιουργήσουμε δηλαδή ένα πέπλο προστασίας για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.»
Και παρακάτω:
«Αυτά που καταφέραμε στο σύντομο χρονικό διάστημα που διοικούμε τον δήμο δεν σταματούν εδώ. Ανατάξαμε διοικητικά τον δήμο καθώς τα πράγματα ήταν τραγικά και σε αυτόν τον τομέα. Ο δήμος, ως οργανισμός, δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει ούτε στα βασικά. Μη ξεχνάμε ότι προορισμός της διοίκησης ενός δήμου είναι η εύρυθμη λειτουργία του με σκοπό να εξυπηρετήσει άμεσα και ουσιαστικά τον πολίτη.»
Η λογική του παραλόγου
Τι μπορείς να πεις απέναντι σ’ αυτή τη «λογική του παραλόγου»; Φυσικά, είναι ο λόγος τους απέναντι στον λόγο του εκλιπόντος. Από το καταστροφολάγνο ύφος τους, το ισοπεδωτικό, που στάζει χολή για τον Νίκο Χαρδαλιά, γίνεται ολοφάνερο ότι λένε γενικότητες οι οποίες εξυπηρετούν κομματική προπαγάνδα εν όψει της κατάρρευσης που ήδη συντελείται.Και το “σύντομο χρονικό διάστημα” που διοικούν, έχει ήδη συμπληρώσει τη μισή δημαρχιακή τους θητεία..!
Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο ψεύδος τους αφορά την καθαριότητα του Βύρωνα, αφού, φυσικά, η ανακύκλωση περιλαμβάνεται στον τομέα της καθαριότητας. Και το πρότυπο σύστημα ανακύκλωσης στον Βύρωνα που αναγνωρίστηκε πανελλαδικά, το έφτιαξε ο Χαρδαλιάς, όχι αυτοί που το πολέμησαν όπως μπόρεσαν…
Όσο για την κοινωνική υπηρεσία, που ήταν… «εγκαταλελειμμένη» και την… επανασύστησαν, τα εκατοντάδες, ή μάλλον χιλιάδες συσσίτια σε άπορους μιλάνε… Βέβαια, αυτή η παροχή τροφής σε πεινασμένους συνανθρώπους μας, δεν ήταν στα πλαίσια των… «συλλογικοτήτων» με την αδιευκρίνιστη ταυτότητα και αριθμό μελών…
Έχετε «δίκιο»… Επανασυστήσατε την εκλογική πελατεία σας…