Κείμενο προβληματισμού των πέντε ανεξάρτητων δημοτικών συμβούλων


Όταν η δημοτική παράταξη «Στάση Βύρωνα» κέρδιζε τις δημοτικές εκλογές του 2014, είχε τη συναίνεση των δημοτών, κυρίως γιατί είχε όραμα και εξαγγελίες οι οποίες δεν περιορίζονταν στη στενή διαχείριση του δήμου, αλλά ήταν σε ευθεία σύγκρουση με τον Καλλικράτη και το μνημονιακό πλαίσιο, που ήθελε τους δήμους να είναι η αιχμή του δόρατος της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του μνημονίου, που στερούσε τους δήμους από την κρατική χρηματοδότηση και φόρτωνε τα βάρη στην πλάτη των δημοτών, υποβαθμίζοντας παράλληλα τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Η νέα δημοτική Αρχή κέρδισε τις εκλογές για να συγκρουσθεί με την κεντρική διακυβέρνηση, να διεκδικήσει, να ελέγξει την προηγούμενη δημοτική αρχή και να κάνει ριζοσπαστικές αλλαγές στις δομές λειτουργίας του δήμου και στον τρόπο λήψης των αποφάσεων, δίνοντας ουσιαστικό και αποφασιστικό ρόλο στους δημότες.

Είκοσι μήνες μετά, οι προεκλογικές εξαγγελίες έγιναν, όπως φαίνεται, το εργαλείο αλλαγής διοίκησης στο δήμο και τίποτα περισσότερο. Χρειάζεται επιτέλους αυτός ο ταλαίπωρος Δήμος διοίκηση με όραμα, ιδέες και κουράγιο για τομές. Δεν χρειάζεται ανούσιες ψευτοπαρεμβάσεις και παράτες. Έχει ανάγκη από ανθρώπους που δεν θα είναι κλεισμένοι στα γραφεία να ασχολούνται με δημόσιες σχέσεις, συνωμοσιολογίες και κομματικές γραμμές. Λαχταράει ο τόπος για μια δημοτική αρχή με το κουράγιο να στραφεί στο λαό και πορευτεί μαζί του αντί να προσπαθεί να εφαρμόσει τις μνημονιακές επιταγές.

Δυστυχώς αυτή, η σημερινή δημοτική αρχή, δεν είναι τελικά αυτό που αξίζει και ονειρεύεται ο λαός μας. Προσπαθεί πανικόβλητη να μετατοπίσει το πεδίο της συζήτησης τη μια φορά υποσχόμενη ότι λόγω κομματικής συγγένειας θα βρει «ευήκοα ώτα», την άλλη επιχειρώντας να καταρτίσει καταλόγους «εθελοντών» ποντάροντας στην αγωνία των νέων μας, την τρίτη οργανώνοντας ενημερωτικές εκστρατείες που παρουσιάζουν μια μαγική εικόνα, που δεν αναγνωρίζουν οι δημότες, την επόμενη δημοσιεύοντας στον τοπικό τύπο άρθρα αντιδημάρχων που αυτοσυγχαίρονται…

Και όταν όλα αποτύχουν (και πάντα αποτυγχάνουν) εξαπολύει δια στόματος αμειβόμενων στελεχών της Παράταξης ένα οχετό λάσπης, με στόχο τη σπίλωση όσων τολμούν να εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους και να καυτηριάζουν τα κακώς κείμενα, τα λάθη, τις παλινδρομίες και τις παραλείψεις των διοικούντων.

Τι προσπαθούν να κρύψουν; Ότι (μεταξύ πολλών άλλων):

  • Ο διαχειριστικός έλεγχος της προηγούμενης διοίκησης «ευγενικά» ξεχάστηκε
  • Οι όποιες ελάχιστες πρωτοβουλίες πάρθηκαν (π.χ. διαχείριση αποβλήτων) ήταν πρόχειρες, κακοσχεδιασμένες και με σαφή νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση.
  • Η κοινωνική πολιτική είναι ανύπαρκτη.
  • Η αλλαγή εκφυλίστηκε σε διαχείριση και μάλιστα ελλειμματική.
  • Προτάθηκαν υποτιθέμενες λύσεις σε σοβαρά προβλήματα με απίστευτη προχειρότητα.
  • Πληθαίνουν οι καταγγελίες για αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της Διοίκησης.
  • Καίρια σημεία της πόλης μας όπως η περιοχή της Νεράιδας, μαραζώνουν εγκαταλελειμμένα.
  • Τα προβλήματα που καίνε τον κόσμο εξακολουθούν να χρονίζουν.
  • Το όραμα εκτοπίστηκε από το βολικό «ρεαλισμό» του μη εφικτού και τους θρήνους για τη δύσκολη συγκυρία.

 Δυστυχώς γι’ αυτούς, ασχολούνται με λάθος ερωτήματα αντί να αναγνωρίζουν το ένα και μόνο ερώτημα που προκύπτει βασανιστικά στα χείλη των συνδημοτών μας: Τι φταίει; Αδιαφορία ή πλήρης ανικανότητα;

Για να τους διευκολύνουμε λοιπόν, αφού καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν, ιδού και κάποια άλλα ερωτήματα που επίμονα τίθενται από τους συνδημότες μας:

  • Άλλα έλεγε η Στάση Βύρωνα και άλλα κάνει ή δεν ήξερε τι έλεγε από την αρχή;
  • Υφάρπαξε με ψευδείς υποσχέσεις αυτή η παράταξη τη λαϊκή ψήφο και τώρα περί άλλων τυρβάζει;
  • Ενδιέφερε απλά η νομή της τοπικής εξουσίας και οι δεκάρικοι περί αγώνων υπέρ του λαού ήταν κούφιες ρητορείες;

Περπατώντας στο Βύρωνα νιώθουμε θλίψη γιατί ο περήφανος Δήμος μας της προσφυγιάς, των λαϊκών αγώνων για ψωμί και ελευθερία και της αξιοσύνης αξίζει κάτι καλύτερο από την εγκατάλειψη, κάτι παραπάνω από τη βρωμιά και την ασχήμια.

Αντί λοιπόν να εγκαλούν όσους αρνούνται να σιωπήσουν και επιμένουν να αγωνίζονται, ας το χωνέψουν ότι, αντίθετα, εκείνοι πρέπει να απολογηθούν για το κουρέλιασμα του οράματος μιας προοδευτικής αριστερής και φιλολαϊκής αναμόρφωσης του Δήμου μας πάνω στις αρχές της συλλογικότητας, της δημοκρατικής αυτοδιαχείρισης και της λαϊκής αλληλεγγύης.

Βλαδημίροβιτς Μαρία

Κοσκινάς Θανάσης

Μαγνήσαλης Νίκος

Μαυρόπουλος Τάσος

Παπαμιχαήλ Σωτήρης