Του Τ. Αλεξανδρόπουλου
Μόνο οι «μεγάλοι», οι πάνω από τα –ήντα μπορούν να νιώσουν κάθε λέξη από τους στίχους του Σεφέρη. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αποτυπώνουν το μεγάλο, το τεράστιο λάθος που κάναμε πριν από τριάντα – σαράντα χρόνια, αμέσως μετά την πτώση της χούντας… Τότε κάναμε το λάθος… Τότε βάλαμε άλλες προτεραιότητες στη ζωή μας… Τότε άρχισαν να ξεφτίζουν οι πόθοι, να αργοσβήνει το πάθος για τη ζωή μας… Τότε η καρδιά και η πνοή άρχισαν να παίζουν δευτερεύοντες ρόλους για το μέλλον των νέων, τότε, ανθρώπων…
Σήμερα, με όση «σοφία» μπορεί να διαθέτει καθένας από τους τότε νέους συνέλληνες και σήμερα μεσήλικες, βλέπει πεντακάθαρα το συλλογικό και το ατομικό λάθος… Ή μάλλον τα λάθη, τα πολλά λάθη…
Εκεί γύρω στο ’75 άρχισε να αλλάζει ο τρόπος σκέψης μας. Η Ιστορία του εικοστού αιώνα ήταν γεμάτη «ήρωες» και «εθνάρχες» που μας έσπρωξαν στα απανωτά λάθη μας. Το πολιτικό και οικονομικό «σύστημα» της Ευρώπης δεν μας επέτρεψε από το 1918 και παλιότερα, να διαχειριστούμε τη μοίρα μας. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας εξαναγκάστηκαν σε ένα βίαιο ξεριζωμό από τον «εθνάρχη» Ελευθέριο Βενιζέλο… Άραγε, αν οι σημερινοί εθνικοί μειοδότες των μνημονίων πρέπει να τουφεκιστούν για παραδειγματισμό, αυτός ο μεγάλος αρχομανής και εξουσιομανής θιασώτης της διακυβέρνησης της Ελλάδας με αναγκαστικούς νόμους και με φυλακίσεις και εκτοπίσεις χιλιάδων ανθρώπων, ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΠΑΘΕΙ;
Φαίνεται ότι από γεννησιμιού τους κάποιοι Έλληνες (και ίσως όχι μόνο οι Έλληνες) ήταν και είναι ταγμένοι στο προσκύνημα κάποιοι πάτρωνα, ντόπιου ή ξένου. Το μεγαλείο της Εθνικής Αντίστασης επισκιάστηκε από τον Εμφύλιο, στον οποίο μας οδήγησαν οι ίδιοι πάτρωνες που μας οδήγησαν και στη Μικρασιατική καταστροφή: Οι Εγγλέζοι! Τους Εγγλέζους υπηρέτησε πιστά ο Ελ. Βενιζέλος, τους Εγγλέζους υπηρέτησε πιστά ο «γέρος» Παπανδρέου, τους Εγγλέζους υπηρέτησε ο άλλος «εθνάρχης», ο Καραμανλής…
Παρ’ όλα τα δεινά, μέχρι το 1975 οι Έλληνες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είχαν και «καρδιά» και «πνοή» και «πάθος», αφού είχαν όραμα για μια καλύτερη ζωή. Τότε, τη δεκαετία του ’50, του ’60 και του ’70, τα παιδιά δούλευαν από τα έντεκα και τα δώδεκα χρόνια τους… Τα νυχτερινά σχολεία ήταν «χαρά θεού». Εκεί σπούδαζαν τριαντάρηδες και σαραντάρηδες μεροκαματιάρηδες, αστυνομικοί, καλλιτέχνες, υπάλληλοι… Ήθελαν να πάρουν ένα «χαρτί» για να κάνουν ένα βήμα παραπάνω στη δουλειά και τη ζωή τους… Πραγματική «χαρά θεού»… Κανένας δεν παραπονιόταν, κανένας δεν δυσανασχετούσε… Έφευγαν από το νυχτερινό, παιδιά 14-15 χρόνων και πήγαιναν για νυχτερινό μεροκάματο των 10-15 δραχμών… Και ήταν «χαρά θεού»… Γιατί όλοι, ή σχεδόν όλοι, είχαν μπροστά στα μάτια τους το όνειρο της καλύτερης ζωής…
Και η Αριστερά… Τι να πεις για εκείνη την Αριστερά… Γαλουχημένα όλα τα φτωχά παιδιά μέσα σε οικογένειες προσφύγων παπούδων και γιαγιάδων, μεγάλωσαν με το όραμα μιας μεγάλης Αριστεράς… Με φωτεινό αστέρι τότε της Αριστεράς τον Ηλία Ηλιού και την ΕΔΑ… Και αργότερα τον Λαμπράκη και τους «Λαμπράκηδες»… Και αργότερα την ΚΝΕ.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε το πρώτο βήμα για τον εκμαυλισμό της ελληνικής κοινωνίας των μη προνομιούχων Ελλήνων… «Εξαγόρασε» χιλιάδες επί χιλιάδων ψήφους με διορισμούς στο δημόσιο… Αυτή η εξαγορά μας στοίχειωσε και μας στοιχειώνει μέχρι σήμερα. Αυτή η εξαγορά έκανε και την «καρδιά» και την «πνοή» και το «πάθος» ν’ αρχίσουν να θαμπώνουν… Όλα ήταν πλέον ζήτημα «τιμής»: τόσα δίνω, πόσα θες, στα «Λαδάδικα» πουλάν αυτό που θες…
Οι «έξυπνοι» πλημμύρισαν τις πλατείες με τις πλαστικές σημαίες του πράσινου ήλιου… Οι πιο «έξυπνοι» πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο του «Κοσκωτά»… Το «κωλόσπιτο» της Εκάλης κατέρρευσε και μέσα στα συντρίμμια του θάφτηκαν και οι τελευταίες ελπίδες της υγιούς ελληνικής φτωχής οικογένειας… Όταν όλα τα πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη γίνονται «δανειστές» του κάποτε είδωλου μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, γιατί να μην αποδειχτούν απατεώνες και κλέφτες όλοι οι «σύντροφοι» του «δανειζόμενου» ερωτοχτυπημένου;
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ οι συνεργοί στην απάτη και στον εκμαυλισμό, μακροημέρευσαν και πλούτισαν τρώγοντας τις σάρκες της αδύναμης να αντιδράσει κοινωνίας. Μέχρι τις μέρες μας ζουν και καρπίζουν τα γερασμένα κλωνάρια της «σχολής» των διεφθαρμένων ειδώλων… Ποιο μεγαλύτερο όνειδος για μια δυστυχούσα κοινωνία, από το να έχει επικεφαλής της και «κορώνα στο κεφάλι της» έναν από τους «δανειστές» της μαιτρέσας; Ποια ηθική αντιμετώπιση και συμπαράσταση μπορεί να περιμένει από έναν ανήθικο;
Ακολουθώντας τη «φυσική» ροή των πραγμάτων, η διαφθορά και ο εκμαυλισμός δημιούργησε το τερατούργημα της συγκυβέρνησης Δεξιάς – ΚΚΕ!!! Ήταν το τελειωτικό χτύπημα στη γενιά των τότε σαραντάρηδων… Τα ιερά και τα όσια τοις κυσί…
Το «περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι» των ονείρων μας μετατράπηκε σε απόπατο, βούρκο, ξεχειλισμένο βόθρο που άφηνε τα βρωμόνερα να μπαίνουν σε κάθε σπίτι, σε κάθε ψυχή και να τη δηλητηριάζουν…
Ήταν εκείνο το σταυροδρόμι της Ιστορίας που πήραμε τη ζωή μας λάθος… Χάσαμε το όνειρο, τα ιδανικά μας, το όραμά μας… Δεν αντιδράσαμε… Δεν παλέψαμε… Αφήσαμε τους νέους συνεργάτες των Γερμανών να μας υποδουλώσουν πότε με τον Σημίτη, πότε με τον Καραμανλή, πότε με τον «καθυστερημένο», πότε με τον γερμανοτραφή «χοντρό» και πιο πρόσφατα με τον ανήθικο υποτακτικό της λεσβίας…
Και τώρα τι θα κάνουμε; Σε 60 ώρες από τώρα μας δίνεται η ευκαιρία ν’ ανοίξουμε τις πόρτες της «Βαστίλης» και να δραπετεύσουμε από την κόλαση. Να ξαναγίνουμε και να ξανανιώσουμε άνθρωποι. Να ξαναπάρουμε τη ζωή μας από την αρχή, ή από κει που την αφήσαμε… Με αξιοπρέπεια απέναντι στην κοινωνία και στα παιδιά και τα εγγόνια μας…
Το χρωστάμε και στους προγόνους μας, αυτούς που ήταν τα πρώτα θύματα κάθε κατασκευασμένου ιμιτασιόν τυχοδιώκτη «εθνάρχη»… Το χρωστάμε στους πατεράδες και τις μανάδες μας, αυτές τις ηρωίδες που μας μεγάλωσαν πλένοντας σκάλες για να μας ταΐσουν και πέρασαν τα πάνδεινα από τη φασιστική δεξιά φάρα που μας κουμαντάρει μέχρι σήμερα…
Την Κυριακή παίρνουμε ξανά τη ζωή μας στα χέρια μας.