Της Ματίνας Χαρκοφτάκη
Πατώντας το όνομα του Νίκου Κοκλώνη στο διαδίκτυο, μερικές από τις δημοφιλέστερες αναζητήσεις που εμφανίζονται, είναι εκείνες που σχετίζονται με την περιουσία του γνωστού παρουσιαστή και επιχειρηματία καθώς και με το “που βρίσκει τα λεφτά” για να υλοποιεί, με όχημα την εταιρεία Barkingwell Media, τις λαμπερές μεν, δαπανηρές δε τηλεοπτικές παραγωγές, οι οποίες φιλοξενούνται τα τελευταία χρόνια σε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλήνιας εμβέλειας.
Αν και δεν έχει γίνει γνωστό το έναυσμα που οδήγησε την Αρχή καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες στο να “ξεσκονίσει” τη δράση του κ. Κοκλώνη καθώς και 7 στενών συνεργατών του, αναζητώντας τα ίχνη από την ροή του χρήματος, αυτή, ωστόσο, σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που ο τηλεπαρουσιαστής βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα.
Από την απότομη προσγείωση της Air Fast Tickets και τα πρόστιμα στην Dealber μέχρι το δημοσίευμα σε εφημερίδα της Ινδίας, στο οποίο εφέρετο να εμπλέκεται σε στήσιμο επενδυτικής πυραμίδας, τα εκάστοτε επιχειρηματικά projects του πολυσχιδούς Νίκου Κοκλώνη έχουν, κατά καιρούς, τεθεί στο προσκήνιο της δημοσιότητας και όχι πάντοτε για τους σωστούς λόγους. Αυτό, πάντως, που θα πρέπει να του αναγνωριστεί (;) είναι η ικανότητά του να αναγεννιέται από τις στάχτες του σαν το μυθικό πουλί της αρχαιότητας, τον Φοίνικα.
Ο ίδιος, άλλωστε, δεν έχει διστάσει να μιλήσει ανοιχτά για την δύσκολη εποχή που βίωσε όταν χρεωκόπησε το πρώτο του πόνημα στον κόσμο του επιχειρείν, η ηλεκτρονική πλατφόρμα αγοράς φθηνών αεροπορικών εισιτηρίων, Air Fast Tickets, η οποία από 5 εκατ. ευρώ τζίρο την ημέρα-σύμφωνα με δημόσιες δηλώσεις του τηλεπαρουσιαστή-κατέληξε να φέρεται να οφείλει το ποσό των 45 εκατ. ευρώ σε πιστωτές της, μεταξύ των οποίων και η ΙΑΤΑ, η διεθνής ένωση αερομεταφορών.
Η δημιουργία της Air Fast Tickets
Η μεγάλη αγάπη που έχει για τα ταξίδια αποτέλεσε την αφορμή για να δημιουργήσει το 2010, σε ηλικία 27 ετών, το ταξιδιωτικό πρακτορείο Air Fast Tickets, με αρχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ, το οποίο είχε δανειστεί, σύμφωνα με τον ίδιο, από τοκογλύφο και σε πρώτη φάση λειτουργούσε σε ένα μικρό γραφείο στον Πειραιά. Η δυσκολία στο να βρει ανταπόκριση το πρώτο διάστημα, τον έκανε να σκεφτεί διαφορετικούς τρόπους για να προσελκύσει πελάτες. Σε αυτή την κατεύθυνση, αποφάσισε να βγει επιθετικά, δίνοντας έμφαση στις προσφορές, ένα πεδίο που εκείνη την εποχή γνώριζε μεγάλη άνθηση στο διαδίκτυο.
Έτσι, λοιπόν, η Air Fast Tickets, προσφέροντας αεροπορικά εισιτήρια με μεγάλη έκπτωση σε σχέση με την κανονική τους τιμή, μπόρεσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον του αγοραστικού κοινού. Με μια σειρά από διαφημιστικές καμπάνιες, στις οποίες σε αρκετές περιπτώσεις χρησιμοποιούνταν διασημότητες από το εγχώριο καλλιτεχνικό στερέωμα (μια τακτική προώθησης η οποία ακολουθείται πιστά σε κάθε του βήμα), η εταιρεία κατάφερε να πλασαριστεί σαν έναν δυναμικά ανερχόμενο παίκτη του κλάδου. Ήταν μάλιστα τότε που το όνομα του Νίκου Κοκλώνη ακουγόταν ολοένα και περισσότερο και γινόταν γνωστότερο στο ευρύ κοινό, ωστόσο είχε ακόμη να διανύσει αρκετή απόσταση μέχρι να μπει στο σπίτι κάθε ελληνικού νοικοκυριού.
Η ανώμαλη προσγείωση
Τέσσερα χρόνια μετά την ίδρυσή της και έχοντας πρόσφατα μετακομίσει σε ολοκαίνουργια γραφεία επί της λεωφόρου Συγγρού και αποσπάσει από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών το βραβείο της πλέον αναπτυσσόμενης μικρομεσαίας επιχείρησης, έσκασε σαν βόμβα η είδηση ότι η ΙΑΤΑ έθετε εκτός αγοράς το βρετανικό γραφείο της Air Fast Tickets, κάτι που σήμαινε ότι έχανε την δυνατότητα έκδοσης αεροπορικών εισιτηρίων, λόγω του γεγονότος ότι είχε περιέλθει σε καθυστέρηση πληρωμής των οφειλών του προς τις αεροπορικές εταιρείες για έναν μήνα. Αυτή η κίνηση έβαλε απότομα φρένο στην ιλιγγιώδη ταχύτητα της εταιρείας.
Παράλληλα, τον Σεπτέμβριο του 2014 έκανε την είσοδό του στο διοικητικό συμβούλιο ο τότε 70 ετών πατέρας του, Δημήτρης Κοκλώνης, καταλαμβάνοντας την θέση του αντιπροέδρου, στοιχείο που θα παίξει καθοριστικό ρόλο σε απόφαση που έλαβε το 2020 το αρμόδιο δικαστήριο ύστερα από αγωγή που κατέθεσαν οι πιστωτές της. Αντίθετα, ο Νίκος Κοκλώνης δεν εμφανιζόταν, τουλάχιστον επίσημα, στην διοίκηση του ελληνικού γραφείου με τον ίδιο να υποστηρίζει ότι υπήρξε επικεφαλής των δραστηριοτήτων της στις ΗΠΑ.
Για πολλούς, η ανώμαλη προσγείωση υπήρξε προδιαγεγραμμένη καθώς η προσφορά τόσο φθηνών εισιτηρίων σε μια αγορά που ήδη εμφανίζει αρκετά πιεσμένα περιθώρια κέρδους, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια μη βιώσιμη κατάσταση. Έτσι, λοιπόν, ακολούθησε η στάση πληρωμών, ενώ το 2016 κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης από το Πρωτοδικείο Πειραιά.
Οι προσφορές και τα κουπόνια της Dealber
Η χρεωκοπία της Air Fast Tickets, ωστόσο, δεν ανέκοψε τον επιχειρηματικό οίστρο του Νίκου Κοκλώνη, ο οποίος το 2016 προχώρησε στην δημιουργία της Fast Call ΙΚΕ, η οποία στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Dealber και παραμένει ενεργή μέχρι και σήμερα. Προσηλωμένος στο κομμάτι των προσφορών, η Dealber ήταν μια διαδικτυακή πλατφόρμα, που πρόσφερε κουπόνια και εκπτώσεις σε σειρά προϊόντων και υπηρεσιών, από πακέτα διακοπών μέχρι ακριβά κινητά τηλέφωνα και έπιπλα, με έκπτωση μέχρι και 70%.
Πρεσβευτής της πλατφόρμας υπήρξε ο καλός του φίλος, Τρύφωνας Σαμαράς, ο οποίος υπήρξε ο μοναδικός διάσημος που του συμπαραστάθηκε μετά την κατάρρευση της Air Fast Tickets. Ωστόσο, δεν άργησαν οι καταγγελίες καταναλωτών, οι οποίοι δήλωναν εξαπατημένοι, καθώς είτε δεν είχαν ποτέ παραλάβει τα προϊόντα που είχαν πληρώσει και παραγγείλει είτε είχαν αγοράσει υποτιθέμενα εκπτωτικά κουπόνια για την αγορά προϊόντων από δύο μεγάλες εταιρείες επίπλων και ηλεκτρικών ειδών και όταν προσέρχονταν στο ταμείο για την εξαργύρωση τους, οι υπεύθυνοι των καταστημάτων δήλωναν άγνοια για την συνεργασία ή δεν ήταν διαθέσιμοι οι συγκεκριμένοι κωδικοί που περιλαμβάνονταν στο κουπόνι.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να της επιβληθούν πρόστιμα από την Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή ύψους 105.000 ευρώ το 2017 για παραβίαση των διατάξεων περί Προστασίας Καταναλωτή και ειδικότερα αυτών που διέπουν τις συναλλαγές από απόσταση και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και σχετικά με τη διάθεση καταναλωτικών προϊόντων στην αγορά. Ο γνωστός τηλεπαρουσιαστής τότε δήλωνε άγνοια για τα πρόστιμα, ενώ υποστήριζε ότι έχει αποχωρήσει από την εταιρεία. Να σημειωθεί ότι μέχρι το 2016 εμφανιζόταν ο ίδιος ως διαχειριστής της εταιρείας ενώ από το 2017 μέχρι το 2020 διαχειριστής ήταν ο υπήκοος Αλβανίας Meta Armando Kiersto.
Οι πλειστηριασμοί και η απόφαση του Πρωτοδικείου
Την ίδια χρονιά, το φάντασμα της Air Fat Tickets κάνει την επανεμφάνισή του, αυτή την φορά με την μορφή των πλειστηριασμών, καθώς οδηγήθηκαν στον δρόμο της ηλεκτρονικής εκποίησης τα κινητά περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, τα αντικείμενα, δηλαδή, που βρίσκονταν στα γραφεία της και κατασχέθηκαν αφότου χρεοκόπησε με την εκτιμώμενη αξία να υπολογίζεται στις 46.000 ευρώ.
Αυτή, όμως, δεν θα είναι η τελευταία φορά που το όνομα της εταιρείας θα επανέλθει στο προσκήνιο. Ήταν το 2020 όταν το Πρωτοδικείο Πειραιά έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή που είχαν καταθέσει οι πιστωτές της, καταγγέλλοντας την μεταβίβαση δύο ακινήτων της εταιρείας σε χρονική περίοδο που αυτή βρισκόταν σε παύση πληρωμών.
Το δικαστήριο προχώρησε σε ανάκληση της συγκεκριμένης ενέργειας, καθώς πραγματοποιήθηκε ενόσω βρισκόταν σε καθεστώς στάσης πληρωμών, ενώ παράλληλα έλαβε υπόψη του ότι η αγοράστρια εταιρεία, η βουλγαρική ΕΠΕ Electronic advertising and management, είχε ως εκπρόσωπο την σύζυγο του πατέρα του Νίκου Κοκλώνη, Δημήτρη, ο οποίος τύγχανε να είναι και αντιπρόεδρος της Air Fast Tickets και επομένως λόγω της στενής σχέσης, η ίδια γνώριζε ότι η εταιρεία τελούσε υπό το συγκεκριμένο καθεστώς.
Οι κατηγορίες περί πυραμίδας στην Ινδία και η στροφή στα μίντια
Η δράση, όμως, του Νίκου Κοκλώνη απασχόλησε ακόμη και τα ξένα μέσα ενημέρωσης καθώς το όνομά του φιγούραρε το 2019 σε δημοσίευμα της εφημερίδας The Times of India σύμφωνα με το οποίο υπήρχαν κατηγορίες για τον ίδιο και συνεργάτιδά του, οι οποίες αφορούσαν στο στήσιμο επενδυτικής πυραμίδας, κάτι που αρνήθηκε κατηγορηματικά.
Παρά τις όποιες “φουρτούνες”, ο τηλεπαρουσιαστής και τηλεοπτικός παραγωγός συνέχισε όλα αυτά τα χρόνια την δράση του, η οποία σήμερα έχει μετατοπιστεί και επικεντρώνεται στον χώρο των μίντια μέσα από τις εταιρείες Barkingwell Media και Barkingwell Progress, οι οποίες συστάθηκαν επίσημα το 2021 (η πρώτη εμφανίζει δραστηριότητα από το 2018), εδρεύουν στο κτίριο που κάποτε αποτελούσε την ναυαρχίδα των μιντιακών επιχειρήσεων του εκλιπόντος Δημήτρη Κοντομηνά, στο 41ο χιλιόμετρο της Αττικής Οδού στην Παιανία, ενώ διαχειριστής τους εμφανίζεται ο Νίκος Κοκλώνης.
Σύμφωνα με τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό της Barkingwell Media, το 2020 ο κύκλος εργασιών της ανήλθε στα 4,6 εκατ. ευρώ έναντι 570.578 ευρώ το 2019, ενώ τα καθαρά αποτελέσματα έκλεισαν σε ζημιές 733.146 έναντι ζημιών 894.809 ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, επιστρέφοντας στην ερώτηση για την οποία ψάχνουν απάντηση αρκετοί χρήστες του διαδικτύου, αυτό που απομένει είναι να δούμε εάν η αρχή για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος καθώς και η οικονομική εισαγγελία δώσει τελικά μια ξεκάθαρη απάντηση.
Πηγή: capital.gr