Του Κώστα Στούπα
Η τυμβωρυχία γύρω από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, πέρα από την ηθική εξαχρείωση κάποιων εκ των «πρωταγωνιστών» που χτίζουν καριέρες πάνω στα πτώματα, αναδεικνύει και κάτι άλλο: το μέγεθος της αφέλειας μιας μερίδας της ελληνικής κοινωνίας που παραμένει ερωτευμένη με έναν θολό, μεταφυσικό αντισυστημισμό.
Πριν λίγες μέρες, στενός συνεργάτης πρώην πρωθυπουργού προανήγγειλε το κόμμα της κας Καρυστιανού. Λίγο μετά, τσακώθηκαν μεταξύ τους – ως συνήθως – και ο εν λόγω συνεργάτης άρχισε να δημοσιοποιεί τις μυστικές «προεργασίες» που έκαναν όλους αυτούς τους μήνες των μαζικών διαμαρτυριών, των θεωριών συνωμοσίας και των ψευδολογιών για τα ξυλόλια, με τελικό στόχο τη δημιουργία κόμματος με ηγέτιδα τη «μητέρα των Τεμπών».
Από την άλλη, ο απεργός πείνας που ζητούσε την εκταφή του αδικοχαμένου παιδιού του, μόλις του δόθηκε η δικαστική άδεια… δεν την χρησιμοποίησε. Αντί αυτού, περιφέρεται σε καφετζούδες και πολιτικές φιέστες, επιδεικνύοντας κυνισμό που θα ζήλευε και επαγγελματίας πολιτευτής. Η τραγωδία έγινε πλέον διαπιστευτήριο για δημόσιες εμφανίσεις.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο κ. Καραχάλιος αποκάλυψε πως ο Πάνος Καμμένος, πρότεινε να συγχωνεύσει τα απομεινάρια των ΑΝΕΛ με το κόμμα Καρυστιανού, προσφέροντάς της μάλιστα τη θέση της αντιπροέδρου.
Ο ίδιος ο κ. Καμμένος, που σε νόμιμα παρακολουθούμενη συνομιλία εμφανίζεται να διαβεβαιώνει ότι με την άφιξη της Αμερικανίδας πρέσβεως «ελέγχεται το σύστημα» και ότι οι «ψεκασμένοι» θα επανέλθουν στα ηνία της χώρας.
Τι είδους άνθρωποι είναι όλοι αυτοί οι πολιτευτές και αργυραμοιβοί ψυχών και πτωμάτων;
Για το είδος και την ποιότητα όσων πατούν πάνω σε πτώματα για να φτιάξουν πολιτική καριέρα δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία.
Το πραγματικό ερώτημα είναι άλλο:
Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που, παρά τις συνεχείς διαψεύσεις, τις φανερές εξαπατήσεις και την κραυγαλέα γελοιοποίηση, συνεχίζουν να τους ακολουθούν, αποδεχόμενοι τα διάτρητα αφηγήματα;
Επικίνδυνοι…
Πώς μπορεί να διαχειριστεί κάποιος τη διογκούμενη, θολή αντισυστημικότητα;
Βουγονία
Την Κυριακή που μας πέρασε ήμουν από τους πρώτους που παρακολούθησαν τη νέα κινηματογραφική ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, Βουγονία.
Στο σενάριο, δύο παλαβοί ψεκασμένοι πιστεύουν πως εξωγήινοι μεταμφιεσμένοι σε ανθρώπους έχουν καταλάβει καίριες θέσεις στην πολιτική και την οικονομία και εξουσιάζουν τη Γη.
Ο ένας από τους δύο εμφανίζεται παντελώς καθυστερημένος, θυμίζοντας το δίδυμο που πρωταγωνιστεί στο παλιό μυθιστόρημα του Στάινμπεκ Άνθρωποι και Ποντίκια.
Το δίδυμο των «ψεκασμένων», που έχει αναπτύξει τις παλαβές θεωρίες του στους θαλάμους αντήχησης των κοινωνικών δικτύων, αποφασίζει να απαγάγει τη διευθύνουσα σύμβουλο μιας μεγάλης φαρμακευτικής, για την οποία πιστεύουν πως είναι εξωγήινη μεταμφιεσμένη σε άνθρωπο.
Κατά την ανάκριση και τον βασανισμό της, της ζητούν να τους φέρει σε επαφή με τον αυτοκράτορα της Ανδρομέδας, προκειμένου να διαπραγματευτούν την αποχώρηση των εξωγήινων από τη Γη.
Στην αρχή προσπαθεί να τους πείσει πως δεν είναι μεταμφιεσμένη εξωγήινη και πως όλα αυτά είναι σαχλαμάρες. Είναι σαν να μιλάει σε τοίχο, όμως…
Άκρη αρχίζει να βρίσκει μόνο όταν αρχίζει να υποκρίνεται πως έχουν δίκιο και πως είναι εξωγήινη. Τότε ξεκινά να τους χειραγωγεί, αποδεχόμενη το αφήγημά τους, το οποίο αρχίζει να αναπλάθει όπως τη συμφέρει…
Δεν συνεχίζω για να μην αποκαλύψω το ανατρεπτικό τέλος.
Πηγή: liberal.gr