Του Σάκη Μουμτζή
Όλη την εβδομάδα απειλούσαν, όλη την εβδομάδα έβγαζαν πολεμικές ιαχές, μέχρι και… διάγγελμα διαβάσαμε. Αν θέλουν κάποιοι να μαγαρίσουν μια εθνική επέτειο μπορούν να το πετύχουν, ιδίως αν υπάρχουν ποικιλόμορφα κέντρα που ωθούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Ίσως να σχεδίαζαν το 2025 να έμοιαζε με το 2011. Ξέρετε γιατί δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν τον στόχο τους; Διότι τις χθεσινές εκδηλώσεις δεν τις προστάτεψαν τα ΜΑΤ, αλλά οι απλοί πολίτες. Το αμέτρητο πλήθος που κατέκλυσε τους δρόμους όπου γινόταν παρελάσεις και γιόρτασε την εθνική επέτειο. Υπήρχε υψηλό φρόνημα που απομόνωσε τους επίδοξους ταραξίες και έβαλε πάγο στους υποκινητές τους. Τους έδωσε να καταλάβουν τα όρια τους. Υποθέτω πως το μήνυμα το έλαβαν.
Δηλαδή ξαφνικά γίναμε σοφότεροι; Αυτό θα φανεί στη συνέχεια, αλλά φαίνεται πως υπάρχει κόσμος, πολύς κόσμος που έχει σταματήσει να άγεται και να φέρεται από τυχοδιωκτικές συμπεριφορές. Που μπορεί να λέει: μέχρις εδώ! Υπό αυτή την έννοια το γεγονός πως όλα κύλησαν ήρεμα κατά τη χθεσινή μέρα ήταν μια νίκη της ομαλότητας, καθώς η κατάσταση θα μπορούσε να εξελιχθεί αλλιώς. Η παρέλαση του 2011 ακόμα στοιχειώνει την πολιτική ζωή του τόπου καθώς γνωρίζουμε τι ακολούθησε. Οι εκλογές του Μαϊου 2012 και η έφοδος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία.
Τότε υπήρχε οικονομική κρίση στα όρια της κοινωνικής αποσύνθεσης. Δηλαδή υπήρχε έδαφος για να ριζώσουν οι κραυγές του μίσους και του διχασμού. Το ότι η πατρίδα μας πλήρωσε πανάκριβα – κοντά στα 100 δισεκατομμύρια – τους μαθητευόμενους μάγους, αυτό φαίνεται ότι έγινε αντιληπτό από ένα συμπαγές, διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας. Από ανθρώπους που δεν πείθονται από συνθήματα και ακραίες συμπεριφορές. Από ανθρώπους που βάζουν τη λογική τους πάνω από το θυμικό.
Σήμερα, στο κάτω – κάτω, δεν υπάρχει οικονομική κρίση. Αναμφίβολα υπάρχει ακρίβεια, όμως όλοι οι υπόλοιποι οικονομικοί δείκτες κινούνται θετικά, με πρώτον και καλύτερο αυτόν της ανεργίας. Συνεπώς, για να μιλήσω με όρους της Αριστεράς, η κατάσταση δεν είναι επαναστατική. Κάποιοι όμως θέλουν να την καταστήσουν επαναστατική για να ξαναμοιράσουν την πολιτική και την οικονομική τράπουλα. Όχημά τους η τραγωδία των Τεμπών.
Δυστυχώς για αυτούς, όλο και λιγότερος κόσμος ακολουθεί τις μεθοδεύσεις τους, όπως φανερώνουν όλες οι πρόσφατες σχετικές κινητοποιήσεις. Οι εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου του χειμώνα έγιναν τώρα λίγες χιλιάδες. Κουράστηκαν; Ιεράρχησαν αλλιώς την κατάσταση; Οι υποκινητές ξέφυγαν πολύ; Δεν έχει σημασία η αιτία. Το αποτέλεσμα μετρά. ‘Ετσι, όσες και όσοι με πύρινους λόγους, διαγγέλματα και άρθρα, παρακινούσαν τους πολίτες σε αντιθεσμικές συμπεριφορές κατά τη διάρκεια των παρελάσεων, δεν εισακούστηκαν. Και το επαναλαμβάνω: τις παρελάσεις δεν τις προφύλαξε η Αστυνομία, αλλά το μεγάλο πλήθος που τις παρακολούθησε.
ΥΓ. Σοβαροί σχολιαστές κατηγορούν την κυβέρνηση διότι άργησε να ικανοποιήσει το αίτημα του απεργού πατέρα. Η εξέλιξη των γεγονότων έδειξε πως το αίτημα ήταν απλώς η πρόφαση. Υπήρχε άλλος σχεδιασμός και ο δυστυχής πατέρας ήταν και είναι ένα πιόνι.
Πηγή: liberal.gr