Του Θανάση Μαυρίδη
Ποιος σας δίνει τα στοιχεία για τους 250 νεκρούς δημοσιογράφους στη Γάζα; Υπάρχει κάποια ανεξάρτητη επιτροπή εκεί που τα συλλέγει και τα επαληθεύει; Υπάρχει κάποιος αξιόπιστος δημοσιογραφικός οργανισμός που καταγράφει τα θύματα και πιστοποιεί τη δημοσιογραφική τους ταυτότητα; Η απάντηση είναι αρνητική. Μήπως λοιπόν τα στοιχεία αυτά σας τα δίνει η ίδια η Χαμάς; Σιωπή στους υποθετικούς συνομιλητές μου που επέχει θέση παραδοχής.
Κανονικά θα μπορούσα να σταματήσω τη σχετική συζήτηση εδώ. Πώς να συζητήσεις όταν η βάση αυτής της συζήτησης είναι εξ αρχής σαθρή; Πώς να κουβεντιάσεις με ανθρώπους οι οποίοι πιστεύουν μια τρομοκρατική οργάνωση και όχι μια σειρά από φωτογραφίες και βίντεο των οποίων τη γνησιότητα ουδείς αμφισβήτησε; Όμως ας κάνουμε το επόμενο βήμα διότι η υπόθεση παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Ας δεχθώ πως όντως 250 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν από τους Ισραηλινούς στη Γάζα από τον Νοέμβριο του 2023. Αυτό σημαίνει ότι σταθερά δραστηριοποιούνταν στην περιοχή πάνω από 1200 -1500 δημοσιογράφοι, ώστε ο αριθμός 250 να έχει μια στατιστική λογική.
Δηλαδή δε γίνεται να υπήρχαν 500 δημοσιογράφοι και να σκοτώθηκαν οι μισοί. Προσωπικά βρίσκω αυτόν τον αριθμό 1200-1500 δημοσιογράφων υπερβολικό για τον εξής λόγο: Με δεδομένο ότι από την πρώτη μέρα των στρατιωτικών επιχειρήσεων οι Ισραηλινοί απαγόρευσαν στον διεθνή Τύπο την πρόσβαση στη Γάζα, συμπεραίνω βάσιμα πως αυτοί οι 1200-1500 δημοσιογράφοι ήταν όλοι Παλαιστίνιοι. Εξάλλου, δεν θυμάμαι καμιά ένωση δημοσιογράφων καμιάς ξένης χώρας να καταγγέλλει τον φόνο μέλους της. Αν συνέβαινε αυτό θα ξεσηκωνόταν όλες οι διεθνείς ενώσεις δημοσιογράφων.
Και ερχόμαστε τώρα στο ζουμί της υπόθεσης. Η πληροφόρηση στη Γάζα ελέγχεται πλήρως από τη Χαμάς και οι αποκαλούμενοι δημοσιογράφοι είναι άνθρωποι προσκείμενοι στο καθεστώς. Είναι οι ιμάντες μεταβίβασης της πληροφορίας στο έξω κόσμο, φορείς μιας προπαγάνδας σε έναν πόλεμο μέχρις εσχάτων. Να μην περιμένουμε από αυτούς τους ανθρώπους να έχουν την ίδια αντίληψη για το δημοσιογραφικό επάγγελμα με τους δημοσιογράφους του υπόλοιπου κόσμου.
Εκεί στη Γάζα υπάρχει πόλεμος και αυτοί είναι δημοσιογράφοι-πολεμιστές, διαπαιδαγωγημένοι παιδιόθεν με τη νοοτροπία του μάρτυρα. Όλες οι επαγγελματικές ιδιότητες υποτάσσονται σε συνθήκες πολέμου σε αυτή του μαχητή. Η στράτευση είναι ολοκληρωτική και ισοπεδώνει όλες τις άλλες ταυτότητες. Όπως έγραψα χθες, το αλεξίσφαιρο που γράφει Press είναι το επιχειρησιακό προκάλυμμα για τις άλλες τους δραστηριότητες. Τις πολεμικές. Ένας Ισραηλινός όμηρος που απελευθερώθηκε, αποκάλυψε πως ο δεσμώτης του ήταν δημοσιογράφος. Τα εισαγωγικά δεν έχουν πλέον κανένα νόημα.
Για αυτούς τους λόγους ακόμα και αν δεχθούμε, κατά παραχώρηση και χάρη της συζητήσεως, τον αριθμό 250 μπορούμε βάσιμα να αμφισβητήσουμε πως αφορά δημοσιογράφους. Η ένδειξη Press στη Γάζα δεν σημαίνει αυτό που θα έπρεπε να δηλώνει.
ΥΓ. Καταμέτρησε κανείς τους νεκρούς δημοσιογράφους στο Σουδάν; Προφανώς, εκεί δεν υπάρχουν τα «ευγενή» κίνητρα που προσφέρονται για τη Γάζα.
Πηγή: liberal.gr