Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Τι μάθαμε τελικά σήμερα; Ότι δεν υπήρξε kolotouba, ότι όλα ήταν συμφωνημένα, ότι το τρίτο μνημόνιο δεν κόστισε και τίποτα και ότι τελικά διαφορά ανάμεσα στο ΟΧΙ και στο ΝΑΙ του δημοψηφίσματος του 2015 δεν υπήρχε.
Τα πρακτικά που υπήρχαν και δεν υπήρχαν, που είχαν μαγνητοφωνηθεί κρυφά ή φανερά, που είχαν κρατηθεί μυστικά, εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή. Έρχονται να λειτουργήσουν σαν τους 29 κατασκευαστές πλυντηρίων που στη γνωστή διαφήμιση κάνουν τους λεκέδες αόρατους.
Το rebranding Τσίπρα, φτάνει στο αποκορύφωμα του, με τους εμπνευστές του, να κάνουν τη μέρα – νύχτα βγάζοντας από το ταχυδακτυλουργικό καπέλο πρακτικά της συνάντησης των αρχηγών, τα οποία σύμφωνα με τον Σταύρο Θεοδωράκη δεν υπήρχαν από ένα σημείο και μετά. Και, όμως, βρέθηκαν. Πότε;
Όταν «κάηκαν» όλες οι εναλλακτικές που είχαν προεπιλεγεί, όπως ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Στέφανος Κασσελάκης. Όταν τα συμφέροντα, τα οποία κοντράρουν σήμερα την κυβέρνηση, καταλήγουν στη λύση του Αλέξη Τσίπρα 2.0 για να ρίξουν την κυβέρνηση.
Έτσι μαθαίνουμε ότι λίγο πολύ, όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους. Είχαν ομονοήσει για «το καλό του τόπου», έχοντας ανακαλύψει ξαφνικά ότι το Δημοψήφισμα ήταν ο μόνος τρόπος για να μπει η χώρα στο δρόμο της εξόδου από τα μνημόνια. Το γεγονός ότι η χώρα βυθίστηκε χωρίς κανένα λόγο στο σκληρότερο και πιο οδυνηρό μνημόνιο, αποσιωπάται.
Η ιστορία ξαναγράφεται. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηγέτης που μας έβγαλε από το μνημόνια, μέσα από το κόλπο του Δημοψηφίσματος που είχε γίνει σεβαστό από όλους. Στη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών επτά πολιτικοί ηγέτες με διαφορετικές αφετηρίες, ιδέες και εκτιμήσεις, είχαν κινηθεί στο ίδιο πλαίσιο με αρμονία για το καλό του τόπου. Το διχαστικό δίλημμα ανάμεσα στο ΟΧΙ και στο ΝΑΙ, λες και δεν υπήρξε ποτέ.
Ποιους ικανοποιεί το νέο αυτό ευφάνταστο αφήγημα;
Κατ’ αρχάς τον Μεσσία rebranded Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μετά από ένα ταξίδι στην έρημο της μη ενεργούς πολιτικής ζωής, έρχεται πάλι να μας σώσει έχοντας ξεφορτωθεί τα βαρίδια του παρελθόντος. Δηλαδή όλα τα υπουργικά σχήματα από το 2015 μέχρι το 2019. Ένας άσπιλος και αμόλυντος Τσίπρας, με βαθιά πλέον κατανόηση της διεθνούς πραγματικότητας, με ισχυρό διαπραγματευτικό παρελθόν, το οποίο εξήρε προ ημερών και η Άνγκελα Μέρκελ, έρχεται να σώσει τον τόπο από τη λαίλαπα της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ικανοποιεί τη σιωπηρή πολιτική αθώωση του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος δεν είχε βρεθεί ποτέ αντιμέτωπος με τις ευθύνες από την ταχύτατη βύθιση στην πτώχευση, καθώς η κυβέρνηση του γνωστή και σαν κυβέρνηση της χαρτοπετσέτας, έδρασε σαν τον πρωταγωνιστή της ταινίας «Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν». Η συγκεκριμένη τάση μέσα στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είναι παρούσα και διαφοροποιείται σε κάθε ευκαιρία.
Δικαιολογεί ακόμα, την πολιτική στάση του Σταύρου Θεοδωράκη, ο οποίος ανέμενε τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση μετά τον εξοβελισμό των Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου και Λαφαζάνη και το πιθανό εκείνη την περίοδο «διαζύγιο» Τσίπρα-Καμμένου.
Τι προσπαθεί να επιτύχει ακόμα το συγκεκριμένο αφήγημα;
Να υπονομεύσει την ουσία του αγώνα των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του ΝΑΙ, απέναντι στο ΟΧΙ των δυνάμεων που αναζητούσαν βοήθεια από τη Μόσχα, το Πεκίνο, τους μουλάδες της Τεχεράνης, τον Μαδούρο και την Αβάνα. Τον αγώνα των πολιτών και των πολιτικών που δεν ήθελαν η χώρα να μετατραπεί σε ένα παρία του δραχμικού παραδείσου, παραδομένου στα αυταρχικά καθεστώτα που σήμερα, βάλουν κατά της Ευρώπης και της Δύσης γενικότερα.
Να μας πείσει ότι δεν έγινε και τίποτα με το τρίτο μνημόνιο και την καταστροφή της οικονομίας. Ότι δεν έγινε και τίποτε με τις προσπάθειες της κυβέρνησης Τσίπρα–Καμμένου για την ανατροπή της λειτουργίας της δημοκρατίας στη χώρα μας, στα πρότυπα των δικτατορίσκων που λατρεύει η Αριστερά και η Ακροδεξιά.
Το πλυντήριο, των «πρακτικών» του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών του 2015, δεν ξεπλένει μόνο τον Αλέξη Τσίπρα και όσους ευθύνονται για την πορεία της χώρας προς τα μνημόνια. Λειτουργεί και σαν «πλυντήριο» για τις δυνάμεις που βρίσκονται εκ νέου προσανατολισμένες προς τη Μόσχα. Δυνάμεις που αντιστρατεύονται για μια ακόμα φορά την υπόσταση της Ελλάδα στον δυτικό κόσμο και την Ευρώπη. Δυνάμεις που προσπαθούν με κάθε τρόπο να ρίξουν την κυβέρνηση και μάλιστα «εν κινήσει», όπως υποστηρίζουν. Δηλαδή με την πρόκληση ενδοκυβερνητικού χάους.
Ωστόσο, το μέτωπο του ΝΑΙ παραμένει ισχυρό. Μπορεί να μην είναι απόλυτα ικανοποιημένο από το κυβερνητικό έργο ή την ταχύτητα των μεταρρυθμίσεων. Δεν θα επιτρέψει όμως με κανένα τρόπο να παιχτούν οι τύχες του στο «πολιτικό μπαρμπούτι» του rebranded Αλέξη Τσίπρα και των συμφερόντων που τον στηρίζουν.
Πηγή: liberal.gr