Του Ανδρέα Δρυμιώτη
«Από τότε που μπήκαμε στην ΕΕ τους κοροϊδεύουμε. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ έσκασε στην κυβέρνηση, οι ευθύνες όμως είναι διαχρονικές», δηλώνει στο Liberal ο πολιτικός αναλυτής Ανδρέας Δρυμιώτης. Ο ίδιος χαρακτηρίζει «κακοδαιμονία τον σταυρό στις εκλογές», καθώς «όσο υπάρχει όλοι ζητάνε ρουσφέτι». Σχολιάζει την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα, το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά και εκτιμά πως η αυτοδυναμία για τη ΝΔ είναι εφικτός στόχος.
Συνέντευξη στον Νικόλα Ταμπακόπουλο
Το θέμα των ημερών είναι ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Πώς σχολιάζετε τον όλο χειρισμό της υπόθεσης;
Οι παραιτήσεις υπουργών κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. Βέβαια, για να λέμε την αλήθεια, το όνομα του Μάκη Βορίδη δεν εμπλέκεται στις τηλεφωνικές επικοινωνίες. Δεν υπάρχει πουθενά το όνομά του γι’ αυτό και πήγε τη δικογραφία στη Βουλή που αναφέρεται στον Βορίδη για μια διαφωνία που είχε με έναν από τους προηγούμενους διοικητές.
Επίσης, αυτονόητη ήταν η αντίδραση του πρωθυπουργού. Μην κοροϊδευόμαστε όμως: από τότε που η χώρα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τους ξεγελάμε. Είναι ένα διαχρονικό σκάνδαλο. Από το καλαμπόκι Γιουγκοσλαβίας, έως το βαμβάκι, τα μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα, το μπουζουξίδικο που έγινε κέντρο πολιτισμού, για πολλά χρόνια κοροϊδεύουμε την Ευρώπη.
Τι ευθύνεται για αυτή τη διαχρονική διασπάθιση ευρωπαϊκών κονδυλίων;
Η νοοτροπία μας και ο σταυρός στις εκλογές. Σας διαβεβαιώ ότι ένας υποψήφιος ενδιαφέρεται περισσότερο να εκλεγεί παρά να κερδίσει η παράταξή του στις εκλογές. Επομένως, ο σταυρός φέρνει και ρουσφέτι στη χώρα μας. Η λίστα είναι η καλύτερη επιλογή.
Ναι, αλλά σε αυτήν την περίπτωση θα επαφίεται στον εκάστοτε αρχηγό ο ορισμός βουλευτών. Δηλαδή, δεν τίθεται ζήτημα εκπροσώπησης της κοινωνίας; Δεν είναι δίκοπο μαχαίρι μια τέτοια πρωτοβουλία;
Είναι. Αλλά όλα τα εκλογικά συστήματα έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Να το πω πιο ξεκάθαρα. Πάρτε, για παράδειγμα, τους ευρωβουλευτές που μας εκπροσωπούν. Είτε εκλέγονται, επειδή έχουν παρουσία στην τηλεόραση είτε αναγνωρισιμότητα για άσχετα με την πολιτική ζητήματα π.χ. αθλητισμός. Είναι αυτά κριτήρια; Χίλιες φορές προτιμότερη η λίστα. Όταν είχε εφαρμοστεί, όλα τα κόμματα στις Βρυξέλλες έστειλαν ό,τι καλύτερο είχαν από τον Γιάννη Μαρίνο, τον Μολυβιάτη, τον Κύρκο αν δεν απατώμαι. Και επανήλθε ο σταυρός το 2014 και από εκεί και πέρα στέλνουμε ό,τι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Άλλωστε, υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον Φειδία; Θα τον έβαζε κάποιο κόμμα στις λίστες του;
Στη ζωή πρέπει να βλέπεις την ισορροπία. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Χίλιες φορές να όριζε ο εκάστοτε αρχηγός τους υποψηφίους με λίστα.
Υπάρχει βέβαια και το άλλο ζήτημα. Θα κινητοποιηθούν οι κομματικοί μηχανισμοί και τα στελέχη όταν ξέρουν πως η εκλογή θα γίνει με λίστα; Δηλαδή όταν δεν υπάρχει το κίνητρο του σταυρού;
Δεν είναι έτσι ακριβώς γιατί αυτό το σύστημα θα ισχύσει για όλα τα κόμματα. Δεν είναι ότι παίζει κάποιος με άλλους κανόνες. Δηλαδή αν δεν ενισχυθούν τα κόμματα από τα κομματικά στελέχη αυτός είναι ένας κίνδυνος που αντιμετωπίζουν όλα τα κόμματα.
Ένας αρχηγός κόμματος είναι ουσιαστικά σαν έναν επικεφαλής μιας μεγάλης επιχείρησης, η οποία εκπροσωπεί τη χώρα. Αυτός δεν είναι που διαλέγει τους αξιωματούχους του για να μπορέσει να επιβάλει το πρόγραμμά του; Γιατί να τους επιβάλει ο άλλος με τον σταυρό ο οποίος επηρεάζεται από χιλιάδες άλλα πράγματα; Κυρίως από την εμφάνιση στην τηλεόραση, η οποία παίζει, σήμερα, καθοριστικό ρόλο στην αξιολόγηση των πολιτών;
ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ζητούν εκλογές με φόντο τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Ποια η γνώμη σας;
ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ σέρνουν τη χώρα στην ακυβερνησία. Γνωρίζουν πως δεν έχουν καμία πιθανότητα να έρθουν πρώτο κόμμα, χωρίς το οποίο δεν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση. Επομένως, γιατί ζητάνε κάτι που ξέρουν ότι θα χάσουν; Ο λόγος είναι απλός: Δεν έχουν πατριωτικό ένστικτο και σκέφτονται μόνο τα μικροκομματικά τους οφέλη και κάτι χειρότερο, να δημιουργήσουν σύγχυση. Δεν παράγουν πολιτική μόνο σύγχυση. Αν γίνουν εκλογές, τότε η χώρα είναι πολύ πιθανό να βρεθεί σε μία ιστορία ακυβερνησίας, η οποία θα της στοιχίσει. Έχουμε δύο πολέμους και τα ελληνοτουρκικά, παράλληλα.
Αν μπλέξουμε σε μια ιστορία εκλογών και ακυβερνησίας ποιοι θα ευνοηθούν; Δεν είναι πατριωτική στάση αυτή. Θέλουν να δημιουργήσουν μια κατάσταση μέσω της οποίας θα βολευτούν οι ίδιοι. Είναι αυτό που στο marketing λένε: «Αν δεν μπορείς, δημιούργησε σύγχυση».
Πρόωρες εκλογές βλέπετε;
Όχι, δεν έχει λόγο να τις κάνει. Θα εκπλαγώ αν γίνουν.
Υπάρχει το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας;
Αυτό δεν το ξέρουμε, έχουμε δύο χρόνια μπροστά μας, ακόμα. Σας πληροφορώ ότι μέχρι που βγήκαν οι προηγούμενες δημοσκοπήσεις, μια δημοσκόπηση έγραφε «η Νέα Δημοκρατία σε εκλογική ανάκαμψη». Και θα έλεγε κανείς ότι ήταν από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Και έδειχνε τη Νέα Δημοκρατία 28% με κάπου 13% αναποφάσιστους. Αυτή η δημοσκόπηση ήταν 23 Απριλίου του 2023.
Δεν ήταν πολύ διαφορετική τότε η κατάσταση απ’ ό,τι είναι σήμερα. Βέβαια, υπάρχει και η επιρροή του ΟΠΕΚΕΠΕ. Μέχρι προχθές είχε αυτά τα νούμερα η Νέα Δημοκρατία. Και όπως είδατε πήρε 41% στις εκλογές, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ναι, αλλά έχει μεσολαβήσει και ένα 28% στις ευρωεκλογές.
Τι σημασία έχει; Δεν είχε μεσολαβήσει τίποτα τότε και την έδειχναν στο 27,8% και παρά τις δημοσκοπήσεις τον Απρίλιο και τον Μάιο, πήρε 41%.
Άρα είναι ανοικτός ο δρόμος για αυτοδυναμία;
Θα δείξει. Ακόμα δεν έχει μετρηθεί η επίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Όταν θα βγουν πιστεύω ότι θα υπάρξει πτώση. Διότι όπως είδατε και από τα Τέμπη, υπήρξε και τότε πτώση. Στη συνέχεια όμως ανέκαμψε η κυβέρνηση φτάνοντας σε ποσοστά προγενέστερα.
Επιστροφή Τσίπρα;
Αυτή είναι το μεγαλύτερο παραμύθι που υπάρχει. Διάβασα την επιστολή που έστειλε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ζητώντας τη δημοσιοποίηση των πρακτικών των πολιτικών αρχηγών. Περιγράφει μια συμφωνία που «άνοιξε την προοπτική της χώρας, με αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους για την αποπληρωμή των δανειακών μας υποχρεώσεων, την ανάκτηση της διεθνούς αξιοπιστίας, την επιστροφή στις αγορές και την επαναφορά της πατρίδας μας στην οικονομική, δημοκρατική ανεξαρτησία, απαλλάσσοντας την από την ασφυκτική Επιτροπεία των τρίτων». Έτσι ακριβώς περιγράφει το τρίτο μνημόνιο που ο ίδιος υπέγραψε. Αυτή η επιστολή είναι μνημείο υποκρισίας και προσπάθειας παραποίησης της πραγματικότητας.
Μπορεί να κερδίσει κάτι αν επιστρέψει;
Κοιτάξτε αυτό το κάνει, για να εξιλεωθεί. Νομίζω είναι προάγγελος της επιστροφής του. Πρώτα – πρώτα για να καταλάβετε ότι είναι προσχηματικό το αίτημά του, τα πρακτικά τα ζήτησε η Κωνσταντοπούλου για να καταδείξει ότι όλοι είχαν συμφωνήσει τότε. Τα είχε ζητήσει από την Κατερίνα Σακελλαρόπουλου. Και η οποία απάντησε με την ίδια λογική που απάντησε και ο Τασούλας. Τα πρακτικά είναι απόρρητα και δεν μπορούν να δοθούν. Άρα, ήξερε την απάντηση.
Τι να μας πει, δηλαδή; Ό,τι και να λέχθηκε η απόφαση για το δημοψήφισμα δική του ήταν, ενώ η διάσκεψη των προέδρων έγινε μετά το δημοψήφισμα.
Πάντως, μπορεί να βλέπει μια ευκαιρία στο πολιτικό σκηνικό καθώς δεν υπάρχουν εναλλακτικές.
Αυτός βλέπει παντού ευκαιρίες, γιατί είναι χαμένος.
Για τον Σαμαρά; Θα κάνει δικό του κόμμα;
Να κερδίσει τι; Να βγάλει αυτοδυναμία αποκλείεται.
Ένα σενάριο που ακούγεται είναι για να πάρει ένα ποσοστό απαραίτητο για τη ΝΔ προκειμένου να συγκυβερνήσει βάζοντας όρους για το πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Λοιπόν, όπως το λέτε. Αυτό πάει να κάνει. Να κόψει από τη Νέα Δημοκρατία απαραίτητες ψήφους. Όμως τι θα κάνει ο Μητσοτάκης; Θα αφήσει το 5% να καθορίσει το 35% για παράδειγμα; Το μόνο βέβαιο είναι πως αν το κάνει, που δεν το αποκλείω, θα κάνει ζημιά στον ίδιο. Το 1989 στις πρώτες εκλογές κατέβηκε η ΔΗΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου. Αφού δεν σχημάτισε κυβέρνηση ο Μητσοτάκης μου έστειλε επιστολή, τότε ήμουν διευθύνων σύμβουλος της Δέλτα Πληροφορικής για το αν τυχόν είχε πάρει ψήφους που στέρησαν στη ΝΔ την αυτοδυναμία. Δηλαδή, αυτός ήταν σοβαρός πολιτικός, ο οποίος σκέφτηκε, έστω και έτσι, την παράταξή του, ασχέτως αν διαφώνησε με τον Μητσοτάκη τότε. Τώρα ο Αντώνης Σαμαράς αν κάνει την κίνηση θα ξεφτιλιστεί εντελώς και η υστεροφημία του θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Ο κ. Σαμαράς είναι από τους τυχερούς πολιτικούς. Είχε δεύτερη ευκαιρία, πιστεύω δεν θα έχει τρίτη. Η κοινωνία θα τον απομονώσει.
Πηγή: liberal.gr