Η διάψευση της παραίτησης και οι πολιτικές αναντιστοιχίες στο εσωτερικό του κόμματος

Του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΛΙΒΙΤΣΑΝΟΥ

Οι συνεργάτες του Αλέξη Χαρίτση διέψευσαν χθες δημοσιεύματα περί παραίτησής του από την ηγεσία της Νέας Αριστεράς. Όμως, στην περίπτωση του 5ου κατά σειρά κόμματος του κοινοβουλίου φαίνεται να ισχύει η φράση «δίχως φωτιά, δεν βγαίνει καπνός».

Τα επόμενα 24ωρα στην Νέα Αριστερά δεν πρόκειται να συνεδριάσουν όργανα. Όμως, πληροφορίες αναφέρουν πως θα υπάρξουν άτυπες συζητήσεις, ανταλλαγές απόψεων και πιθανότατα θα ληφθούν αποφάσεις στελεχών για την περεταίρω πορεία τους. Πιθανότατα τέτοιες που θα επηρεάσουν το πώς θα πορευθεί ο χώρος.

Ο ίδιος ο Αλέξης Χαρίτσης φέρεται να είναι προβληματισμένος από τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, ιδίως μετά την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος στις 12 και 13 Απριλίου. Εκεί όπου η Νέα Αριστερά «επικαιροποίησε» τις συνεδριακές αποφάσεις της σχετικά με την κοινή δράση των προοδευτικών δυνάμεων δίχως να αποδεχθεί την εισηγητική του παρέμβαση.

Αυτά ενώ την προηγούμενη Παρασκευή, στην εβδομαδιαία ανάρτησή του για την ανασκόπηση της επικαιρότητας, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς τόνισε την ανάγκη για «απαντήσεις ριζοσπαστικές, ρεαλιστικές και ενωτικές» σημειώνοντας την ανάγκη για «ενότητα των αριστερών, προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων απέναντι στον υπαρξιακό κίνδυνο που μας απειλεί» κι επισημαίνοντας πως «η πολιτική της μικρο-διαχείρισης της υπάρχουσας κατάστασης είναι εκτός τόπου και χρόνου».

Αναντιστοιχίες

Το δομικό πρόβλημα της Νέας Αριστεράς την τρέχουσα περίοδο είναι πως χαρακτηρίζεται από αναντιστοιχίες που καθιστούν ιδιαίτερα δυσχερή την λειτουργία της και την παρουσία της στα πολιτικά πράγματα. Πόσο μάλλον όταν ο διακηρυγμένος ρόλος της είναι να παίξει τον ρόλο του καταλύτη για την δημιουργία ενός μετώπου («λαϊκού μετώπου» όπως αναφέρουν τα συνεδριακά της κείμενα) έκφρασης συνολικά του προοδευτικού χώρου.

Η πρώτη και βασική αναντιστοιχία είναι η διαφορετική προσέγγιση της ηγεσίας της, όπως αυτή εκφράζεται στο πρόσωπο του Αλέξη Χαρίτση, με την βούληση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος στο ζήτημα των συνεργασιών. Αυτή τεκμηριώθηκε με τον πλέον σαφή τρόπο στην τελευταία συνεδρίαση του οργάνου όπου δεν έγινε αποδεκτή η αρχική εισήγηση του Αλέξη Χαρίτση για ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα μέτρων «οικοδόμησης εμπιστοσύνης» ανάμεσα σε Νέα Αριστερά και ΣΥΡΙΖΑ στην προοπτική της κοινοβουλευτικής και εκλογικής συμπόρευσης.

Η διαφορετική αντίληψη της πλειοψηφίας της Κεντρικής Επιτροπής καταγράφθηκε και σε ψηφοφορία όπου στην απόφαση του οργάνου που ουσιαστικά ενστερνίστηκε την προσέγγιση που κατέθεσε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, σύμφωνα με την οποία ως λαϊκό μέτωπο «δεν μπορεί να νοείται ως η συνεργασία της Νέας Αριστεράς αποκλειστικά με τον ΣΥΡΙΖΑ».

Η δεύτερη (συνεπακόλουθη) αναντιστοιχία είναι αυτή της θέσης που έλαβε η Κεντρική Επιτροπή με την 11μελή κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Αριστεράς. Αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία μια και η κοινοβουλευτική έκφραση του κόμματος είναι αισθητά μεγαλύτερη από τα ποσοστά που καταγράφει στις δημοσκοπήσεις και έχει αποκομίσει στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Ουσιαστικά η Κ.Ο αποτελεί την «προστιθέμενη αξία» του χώρου στις σημερινές συνθήκες, μια και είναι τέτοια που μπορεί να καθορίσει ακόμη την «κατάταξη» των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Οι πολιτικοί συσχετισμοί στην Κ.Ο. εκτιμάται πως είναι υπέρ των απόψεων του Αλέξη Χαρίτση με συντριπτική πλειοψηφία. Ακόμη και αν κάποιοι βουλευτές έχουν πιο «ενωτικές» προσεγγίσεις, θεωρείται πως το πολύ 3 από αυτούς (ανάμεσά τους και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος) συντάσσονται με την προσέγγιση της τελευταίας κεντρικής επιτροπής.

Η προοπτική

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, οι παραπάνω «ισορροπίες» στο εσωτερικό της Νέας Αριστεράς δεν μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Παρά το γεγονός πως στο εν λόγω κόμμα αν και έχουν δημοσιοποιηθεί οι εσωτερικές διαφωνίες από στελέχη του, δεν καταγράφεται κάποια δημόσια αντιπαράθεση σε υψηλούς τόνους, ούτε και στοιχεία τοξικότητας.

Η πολιτική επίλυση το προβλήματος παραπέμπεται στο επόμενο συνέδριο του κόμματος. Αυτό προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο σε ημερομηνίες που δεν έχουν ακόμη ανακοινωθεί. Πιθανότατα στα τέλη του πρώτου καλοκαιρινού μήνα και σίγουρα μετά το αντίστοιχο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Η… σειρά των συνεδρίων έχει τη δική της πολιτική σημασία μια και ένα πιθανό «ξεκαθάρισμα» στις εσωτερικές αντιθέσεις που υπάρχουν (και) στον ΣΥΡΙΖΑ προφανώς θα διαμόρφωνε πιο καθαρά και τις οπτικές που υπάρχουν στην Νέα Αριστερά.

Πηγή: news247.gr