Του Θανάση Μαυρίδη
Οι άλλοτε συνοδοιπόροι στη μάχη του «ναι», στην προσπάθεια να μείνει όρθια η Ελλάδα απέναντι στη λαίλαπα του λαϊκισμού, έχουν υιοθετήσει μια πρακτική που μας γυρίζει πίσω στα χρόνια της δήθεν σοσιαλιστικής αθωότητας, τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου εξαπέλυε κεραυνούς κατά της Δεξιάς. Με την καθίζηση στις δημοσκοπήσεις είναι φυσικό να αναζητούν την αλήθεια στις ρίζες του «κινήματος». Δεν είναι λίγο να περιμένεις να κερδίσεις από το λουκέτο στον ΣΥΡΙΖΑ και να σου αρπάζει τους πελάτες το πειρατικό της Ζωής.
Στο ΠΑΣΟΚ διαπιστώνουν ότι το άλμα της Ζωής δεν είναι προσωρινό και ψάχνουν να βρουν τι κάνανε λάθος και έχασαν την ευκαιρία να σταθούν στην αρένα των εκλογών απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κακά τα ψέματα, οι αναμετρήσεις γίνονται μεταξύ δύο. Οι άλλοι απλά παρίστανται. Οδυνηρό, αλλά πραγματικό. Ο ένας μονομάχος θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες εντός και εκτός των συνόρων για να μην είναι. Θα είναι. Ο άλλος μονομάχος και με βάση τα σημερινά δεδομένα θα είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Οπότε στο ΠΑΣΟΚ θα πρέπει αργά ή γρήγορα να πάρουν μία απόφαση! Με τον Κυριάκο ή με τη Ζωή; Θα παρασυρθούν από τον λαϊκισμό της Ζωής και θα αφομοιωθούν μέσα σε αυτό το ρεύμα; Αν ναι, γιατί δεν το έκαναν νωρίτερα; Θα στηρίξουν τον Μητσοτάκη απέναντι στον λαϊκισμό, όπως έκαναν το 2012; Δύσκολο. Όπως και να το κάνουμε πρόκειται για ένα υπαρξιακό δράμα που είναι φυσικό να φέρνει εκνευρισμό.
Ίσως, να τους έβγαζε από τα αδιέξοδα η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα. Το αφήγημα ήταν έτοιμο. Ο Αλέξης έπαθε και έμαθε, είναι πλέον ένας νέος Αλέξης και το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος θα μπορούσε να συμπορευτεί με τον μετανοημένο Αλέξη σε έναν κοινό αγώνα για να πέσει η Δεξιά. Μόνο που η Ζωή χαλάει το έργο και του Αλέξη Τσίπρα, καθιστώντας δύσκολη την επιστροφή. Ο Τσίπρας θα ήθελε ένα καθαρό τοπίο. Με τη Ζωή να έχει πάρει τα πάνω της διακινδυνεύει να κατέβει και να εξαφανιστεί. Κυριολεκτικώς…
Στο ΠΑΣΟΚ των μηχανισμών ξέρουν ότι το λάθος έγινε στις εσωκομματικές τους εκλογές. Αλλά αυτό έγινε, πάει και πέρασε. Ούτε τους είναι εύκολο να πάνε σε μια νέα εκλογική αναμέτρηση. Ακόμη και αν έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία, η επέλαση της Ζωής λειτουργεί με έναν τέτοιο τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια. Αν υπήρχε αντίδραση, αυτή θα έπρεπε να είναι τέτοια που να ανέτρεπε πλήρως αυτό το σκηνικό.
Εμείς οι ακροκεντρώοι ευχόμαστε να είναι αυτοί ο αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές και όχι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Είτε επειδή συμπαθούμε τους παλιούς συνοδοιπόρους, είτε γιατί είναι κουραστικό να ψάχνουμε στα μπαούλα τα καριοφίλια. Μόνο που το πρόβλημα δεν είναι δικό μας και κακώς οι άλλοτε σύντροφοι στον αγώνα της κανονικότητας αναζητούν τους εχθρούς σε αυτήν την πλευρά του λόφου. Όπως το πρόβλημα βρίσκεται ανάμεσά τους, το ίδιο συμβαίνει και με τη λύση…
Πηγή: liberal.gr