Του Σάκη Μουμτζή
Ειπώθηκε από διάφορα χείλη της «πατριωτικής Δεξιάς», που κλίνει το γόνυ και στο ξανθό γένος, πως οι λαϊκές συγκεντρώσεις μπορεί να μετατραπούν σε μια Συντακτική Συνέλευση η οποία και θα προχωρήσει σε συνταγματικές αλλαγές. Διότι η Συντακτική Συνέλευση τροποποιεί τις μη αναθεωρητέες διατάξεις του Συντάγματος. Πώς θα επιτευχθεί αυτό; Προφανώς δια βοής του πλήθους. Κάποιες και κάποιοι που θα αυτοχρισθούν λαϊκοί ηγέτες θα συντάξουν έναν νέο καταστατικό χάρτη και θα τον φέρουν προς έγκριση στα πλήθη τα οποία θα είναι συγκεντρωμένα στις πλατείες και στους δρόμους.
Το υπάρχον Σύνταγμα θα καταλυθεί και οι νέοι ηγέτες είτε θα αναλάβουν οι ίδιοι τη «σωτηρία» της πατρίδας είτε θα καλέσουν από τους «αγρούς» τον νέο Κιγκινάτο. Και ποιος θα είναι αυτός; Μη με κολάζετε να πω ένα όνομα. Διότι αυτοί που ονειρεύονται ένα νέο 1909 έχουν έτοιμο και τον νέο Βενιζέλο.
Φυσικά, όλο αυτό το σκηνικό αποτελεί εκτροπή που στην απόπειρα πραγμάτωσής του στοιχειοθετεί το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας. Για να ξέρουν τι λένε και τι γράφουν μερικοί. Οι λαϊκές συγκεντρώσεις αποτελούν το οξυγόνο της δημοκρατίας, αρκεί να κινούνται μέσα στα όρια του Συντάγματος.
Είναι ολοφάνερο πως δίπλα στον αριστερό ακτιβισμό έχει εμφανιστεί τώρα τελευταία και ένας «πατριωτικός» ακτιβισμός, ο οποίος στην προκειμένη περίπτωση, με την πρόταση για Συντακτική Συνέλευση θυμίζει το παλιό, καλό παρελθόν του χώρου. Διότι ως γνωστόν η Συντακτική Συνέλευση προκύπτει μόνον έπειτα από καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης και προσπαθεί να αποτυπώσει τους νέους συσχετισμούς δυνάμεων.
Φυσικά, πίσω από τέτοιες ύποπτες και βλακώδεις προτάσεις κρύβονται πολιτικοί που δεν τολμούν να εμφανιστούν στους πολίτες και να ζητήσουν την ψήφο τους. Γνωρίζουν πως θα κινηθούν σε ένα ταπεινό μονοψήφιο ποσοστό, γελοιοποιούμενοι. Και βάζουν τους «μπροστινούς» τους να προτείνουν την κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Τελικά, τι θα μείνει από όλη αυτή την απόπειρα πολιτικής εκμετάλλευσης της τραγωδίας των Τεμπών; Ένα σχέδιο για αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και στη συνέχεια και του πολιτεύματος. Όσο τα αλλεπάλληλα ψεύδη επάνω στα οποία κτίστηκε η μεγάλη εξαπάτηση αποκαλύπτονται, τόσο γίνεται φανερός αυτός ο σχεδιασμός. Φαίνεται ότι η Κεντροαριστερά δεν πήρε χαμπάρι τις διακυβεύσεις της μεγάλης εξαπάτησης είτε από ανεπάρκεια είτε από φανατισμό και εμπάθεια.
Όποιος πιστεύει πως το υπάρχον πολιτικό σκηνικό δεν ανταποκρίνεται στις τάσεις και τις διαθέσεις της κοινωνίας, κάνει ένα κόμμα και διεκδικεί την ψήφο των πολιτών. Δοκιμάζει να εκφράσει αυτές τις τάσεις και αυτές τις διαθέσεις. Βέβαια, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να συντάξει ένα κυβερνητικό πρόγραμμα και να βρει τα άφθαρτα στελέχη που θα πλαισιώσουν αυτό το κόμμα. Αυτά όμως είναι δύσκολα πράγματα.
Αυτοί που προτείνουν την κατάλυση του Συντάγματος, μέσω της Συντακτικής Συνέλευσης, αν δεν είναι γραφικοί και γελοίοι, είναι επικίνδυνοι. Διότι και ο άλλος πίστευε πως μέσα σε τρεις μέρες θα έμπαινε πορθητής στην Πόλη για να πιει τον καφέ του και τελικά έχασε το 36% της Κύπρου. Πίσω από πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς πάντα κρύβονται εθνικές τραγωδίες.
Πηγή: liberal.gr