Του Σάκη Μουμτζή

Το Ιράν και οι δορυφόροι του έχουν προαναγγείλει κτύπημα αντιποίνων στο Ισραήλ. Το έχουν διαλαλήσει τόσο πολύ, που πλέον δε μπορούν να κάνουν πίσω. Αυτό λέει η κοινή λογική. Έχουν εκτεθεί και τα αντίποινα πλέον είναι θέμα γοήτρου και κύρους απέναντι στον μουσουλμανικό κόσμο. Βέβαια, από την άλλη μεριά έχουν παγιδευτεί με τις πομπώδεις απειλές τους σε μια πολιτική που και το Ιράν και κυρίως η Χεζμπολάχ δε γνωρίζουν που θα τους οδηγήσει, καθώς το Ισραήλ επιδεικνύει μια παραδειγματική αποφασιστικότητα στα αντίποινά του. Η σημερινή εικόνα της Γάζας αυτό μαρτυρά.

Έχει γραφεί στο διεθνή Τύπο πως οι αγιατολάδες το ξανασκέφτονται διότι δε θέλουν να ρισκάρουν το ίδιο το καθεστώς τους. Πως παρόλο τον αντισημιτικό φανατισμό τους, σκέφτονται ορθολογικά. Πιθανόν αυτό να ισχύει για ένα μέρος των κέντρων λήψης των αποφάσεων του Ιράν. Ένα άλλο μέρος μάλλον θα θέλει το κτύπημα -ή μάλλον τα κτυπήματα- στο Ισραήλ να είναι τόσο ισχυρά που να αλλάξουν την εικόνα της περιοχής. Φαίνεται ότι αγνοούν όχι μόνον τις επιχειρησιακές ικανότητες του Ισραήλ -κάτι που αφορά την επόμενη φάση, τη φάση των δικών του αντιποίνων- αλλά κυρίως τα πολύπλοκα αμυντικά συστήματα ενός συνόλου κρατών της περιοχής και των ΗΠΑ που δε θα επιτρέψουν τους πυραύλους του Ιράν να φτάσουν στο Ισραήλ. Κάτι που έγινε τον Απρίλιο.

Συνεπώς, η ουσιαστική απειλή για την ασφάλεια των αστικών κέντρων του Ισραήλ είναι οι χιλιάδες ρουκέτες της Χεζμπολάχ  οι οποίες μπορούν να «μπουκώσουν» τον αμυντικό θόλο του ισραηλινού στρατού. Να υποθέσω ότι η ηγεσία του IDF έχει επεξεργαστεί σχέδια για την αντιμετώπιση αυτής της υπαρκτής απειλής.

Μέχρι στιγμής, επί μια εβδομάδα, διεξάγεται ένας πόλεμος νεύρων μεταξύ των βασικών παικτών, με τα εξής χαρακτηριστικά:

  1. Η Χεζμπολάχ προχωρεί σε περιορισμένης εκτάσεως κτυπήματα που σχεδόν όλα αναχαιτίζονται.
  2. Το Ισραήλ συνεχίζει στη Γάζα και στον Λίβανο να εξοντώνει ηγετικά στελέχη της Χαμάς και της Χεζμπολάχ.
  3. Παρά τις εισηγήσεις της στρατιωτικής ηγεσίας, η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ δεν προχωρεί σε πρώτο, προληπτικό, μαζικό κτύπημα στη Χεζμπολάχ. Αρκείται προς το παρόν στην καταστροφή υποδομών και κέντρων διοίκησης.
  4. Αν ανοίξουμε την εικόνα και συμπεριλάβουμε σε αυτήν και τα όσα συμβαίνουν στο Κούρσκ θα κάνουμε την εκτίμηση πως ο Πούτιν ελάχιστα πλέον θα πρέπει να ενδιαφέρεται για τα αντίποινα του Ιράν, κάτι που επιδέχεται διπλή ανάγνωση. Μια καλή και μια κακή.
  5. Μήπως ενδέχεται να αποτραπεί η κλιμάκωση με μια ανακωχή στη Γάζα; Με ευχαρίστηση θα αγοράσουν αυτή τη λύση οι αγιατολάδες, πολύ δύσκολα θα την πουλήσει ο Νετανιάχου. Πάντως, είναι μια ενδιαφέρουσα προοπτική.

Εννοείται πως αν τελικά το Ιράν έχει αποφασίσει να κτυπήσει άμεσα το Ισραήλ και η καθυστέρηση οφείλεται στην όσο το δυνατόν καλύτερη οργάνωση του κτυπήματος, τότε η κλεψύδρα αδειάζει. Και πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε αυτή τη φάση τώρα. Λίγο πριν τη μεγάλη ανάφλεξη. Για το τι θα γίνει στο τέλος, αν επικρατήσει αυτή η χείριστη εξέλιξη, μην έχετε καμιά αμφιβολία.

ΥΓ. Υποθέτω πως το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης έχει επεξεργαστεί σχέδια αν η Χεζμπολάχ και όχι μόνο εμπλέξουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και την Κύπρο.

Πηγή: liberal.gr