Του Γιάννη Σιδέρη
Μελίρρυτη η Άνγκελα Μέρκελ για τον Αλέξη Τσίπρα στα απομνημονεύματά της. Τα λόγια της έγιναν «επιχείρημα», αν όχι όαση για τους οπαδούς του. Αυτούς που τον αποθέωναν ως πρότυπο… απελευθερωτή ηγέτη από τη χούντα των Βρυξελλών, τον καιρό που στις ομιλίες του ωρυόταν «go back madam Merkel». Και είναι οι ίδιοι πάλι που τον αποθεώνουν για τα μελιστάλαχτα λόγια της madam go back.
Τα απομνημονεύματα της Μέρκελ είναι διαφωτιστικά ως προς τις διεργασίες που έλαβαν χώρα κατά την ελληνική πτώχευση. Καταδεικνύουν τις δυσκολίες λήψης αποφάσεων για τη διάσωση ενός μέλους, από μία Ένωση η οποία ήταν απροετοίμαστη για κάτι τόσο έκτακτο και πρωτοφανές. Γεγονός που θα μπορούσε να αποβεί οριακό για την οικονομική και θεσμική της σταθερότητα – ου μην και την αρτιμέλειά της.
Καταδεικνύουν παράλληλα και τη μέγιστη αφέλεια και ακαταλληλότητα ενίων όπως του Παπανδρέου, αλλά και τον τυχοδιωκτισμό του «σταρ» της ελληνικής πτυχής των απομνημονευμάτων, Αλέξη Τσίπρα.
Για τον Σαμαρά απλώς γράφει ότι είχε αποτύχει να εφαρμόσει πλήρως τις μεταρρυθμίσεις. Εντυπωσιάζει η σεχταριστική της απόρριψη.
Αναμφίβολα, ο Σαμαράς φέρθηκε τυχοδιωκτικά με τα απορριπτικά Ζάππεια και τροφοδότησε εμμέσως τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, έδειξε ασυγχώρητη εξουσιαστική βουλιμία με το να διώξει την κυβέρνηση Παπαδήμου. Ωστόσο, κατά την ταπεινή μας γνώμη, αφότου ανέλαβε την Πρωθυπουργία σε συνεργασία με τον Βενιζέλο, ασχολήθηκαν εργωδώς με την υλοποίηση του προγράμματος. Αλλά αυτή είναι προσωπική μας γνώμη.
Οι κρίσεις για τον Παπανδρέου δεν εκπλήσσουν. Λέει ότι δεν είχε καταλάβει το έκτακτο του προβλήματος και ενώ η χώρα βυθιζόταν, «νόμιζε ότι είχε χρόνο μπροστά του».
Αυτό όμως που εντυπωσιάζει αρνητικά είναι η έλλειψη ηθικής θεώρησης της Μέρκελ, στον αριβισμό του Αλέξη Τσίπρα. Δημιουργεί δε και αμφιβολία η ευθυκρισία της, όταν γράφει για… τα καλά αγγλικά του Τσίπρα! (μικρή μεν λεπτομέρεια αλλά εξ όνυχος τον λέοντα).
Αποκαλυπτική είναι η πρώην Καγκελάριος για το κόλπο του Τσίπρα με το δημοψήφισμα, που αποτέλεσε όχημα κοροϊδίας των Ελλήνων πολιτών. Δεν στέκεται με ηθική επίκριση προς αυτό. Αντιθέτως, εκπέμπει νότα θαυμασμού!
Και αυτό επειδή ο Τσίπρας της «εξήγησε» πως ήταν σημαντικό να δείξει στους πολίτες με πειστικό τρόπο ότι η νέα κυβέρνηση είχε εξαντλήσει κάθε περιθώριο προκειμένου να απαλλαγεί «από τη μισητή τρόικα». Δηλαδή, η διενέργεια μιας πράξης που αφορούσε την κορυφαία απόφαση του ελληνικού λαού μέσα από την αποθέωση της δημοκρατικής διαδικασίας του δημοψηφίσματος, δεν ήταν παρά ένα θέατρο, ένα κόλπο, μια κοροϊδία στα μούτρα αυτών που πίστευαν ότι ο Τσίπρας αντιστέκεται.
Αυτών που στο Σύνταγμα χόρευαν προκαταβολικά, περιμένοντας να συνεχίσουν τους χορούς υπό τους θριαμβικούς ήχους των νταουλιών που θα χτυπούσε ο ηγέτης, και θα έκανε τις αγορές να χορεύουν.
Χαρίεσσα η Αυγή δικαιολογεί το γεγονός γράφοντας ότι «Η Άνγκελα Μέρκελ χαρακτηρίζει τις κινήσεις Τσίπρα ως αποτέλεσμα καλά προσχεδιασμένης στρατηγικής και δεν κάνει λόγο ούτε για απερισκεψία ούτε για κωλοτούμπα».
Δηλαδή, ο διεθνής όρος kolotoumpa ήταν «προσχεδιασμένη στρατηγική». Και το γράφουν ως δικαίωσή! Όπως βέβαια και η ανακοίνωση του κόμματος που προτρέπει τους κυβερνώντες «να διαβάσουν με προσοχή όσα γράφει η Γερμανίδα πρώην καγκελάριος» και ότι «η δημοκρατική κοινή γνώμη θα πειστεί οριστικά για το ποιος ήταν ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στη σωτηρία της χώρας».
Μια δική του εκδοχή για την στάση της Μέρκελ, έδωσε ο Ανδρέας Λοβέρδος μιλώντας στο ACTION 24. Υποστήριξε ότι «η συμπάθεια στον τότε πρωθυπουργό, προκύπτει από τις Πρέσπες».
Πάντως, όσο θαυμασμό και να επιδαψιλεύει η Άνγκελα, ο Αλέξης θα το βρει ως εμπόδιο στο επιθυμητό του rebranding. Οι πολιτικοί «κοροϊδεύουν» τον λαό, συνήθως τάζοντας τον ουρανό με τ’ άστρα, με υποσχέσεις που δεν θα μπορούν να υλοποιήσουν μερικώς ή εξ ολοκλήρου. Είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της πολιτικής πρακτικής από τη γένεσή της. Αλλά η χυδαία εργαλειοποίηση μια ύψιστης λειτουργίας της δημοκρατίας, του δημοψηφίσματος, έγινε για πρώτη φορά. Και έγινε από την «πρώτη φορά Αριστερά».
Πηγή: liberal.gr