Η καταδίκη και το ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Δημοκρατίας συμπυκνώνουν
μια σουρεαλιστική διετία, στη διάρκεια της οποίας ο Στέφανος Κασσελάκης έχει ζήσει
κάθε πτυχή της εγχώριας πολιτικής ζωής.
Του Γιάννη Ζωιτού
Αρχικά συστήθηκε ως Στέφανος, γιατί ανέκαθεν προτιμούσε να τον αποκαλούν με το μικρό του όνομα. Ήταν ακόμη υποψήφιος (σε μη εκλόγιμη θέση) του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Τον είχε προκρίνει ο Αλέξης Τσίπρας ως μια επιλογή διεύρυνσης από την ομογένεια. Στην πορεία έγινε ο Κασσελάκης. Αρχηγός ενός πολιτικού κόμματος όπως ο ίδιος το είχε κατά νου.
Σήμερα Σάββατο (10/5) το Κίνημα Δημοκρατίας διοργανώνει το ιδρυτικό συνέδριό του στο Περιστέρι και δύο χρόνια μετά την «ουρανοκατέβατη», όπως την αποκαλούν, εμφάνισή του στην πολιτική σκηνή της χώρας ο Στέφανος Κασσελάκης λανσάρει στη βιτρίνα το προσωποπαγές επίτευγμά του.
Επικριτές του είχαν προβλέψει πως θα το βάλει στα πόδια και θα επιστρέψει άρον-άρον στις ΗΠΑ. Προσώρας είναι ακόμη εδώ. Με ιδιόκτητο σπίτι, ελληνικό γάμο, δική του παράταξη, αυτοβιογραφικό βιβλίο αλλά και μια καταδίκη να τον στιγματίζει εσχάτως. Αντίρροπες συνθήκες για έναν απροσδιόριστο χαρακτήρα. Τον ελκύει, έχει αποδειχθεί, η αντιφατικότητα.
Μάιος 2023 – Σεπτέμβριος 2023
Κασσελάκης, το πρώτο αίμα
Άμα τη εμφανίσει του ο Στ. Κασσελάκης μιλούσε για ένα άλλου είδους, αμεσοδημοκρατικό, κόμμα από την όψιμη υποψηφιότητα που κατέθετε ένα πρωινό Παρασκευής (29/8 του 2023) για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς δύο μήνες μετά την παραίτηση Τσίπρα. Δεν είχε εκλεγεί βουλευτής, ως ο ένατος της λίστας, αλλά, με κάποιο τρόπο, πείστηκε από την ομήγυρή του πως αυτός είναι ο καταλληλότερος να νικήσει τον Μητσοτάκη.
Δεν το έκρυψε αυτό, έγινε το όνειρό του. «Η υποψηφιότητά μου είναι ριζοσπαστική. Όπως και η ζωή μου», έλεγε σκιαγραφώντας μερικές γραμμές από το προφίλ του ως ένας γκέι άνδρας που αποδέχθηκε την σεξουαλικότητά του πριν από τα 30 του. Αμερικανο-θρεμμένος, εφοπλιστής με προσωπική περιουσία και ατσαλάκωτος εμφανισιακά, έμοιαζε να κινείται εκτός αριστερής πραγματικότητας. Ότι δεν ταυτίζεται με το συμβατικό. Κι ας δηλώνει μέχρι σήμερα αναφανδόν Αριστερός που πηγαίνει κόντρα στα στερεότυπα.
Πράγματι, του άνοιξαν την πόρτα, τον καλοδέχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ, διότι δεν πίστευαν πως τους απειλεί, κι αυτός μπήκε ανενόχλητος. Ο άγουρος, ενίοτε ανερμάτιστος, πολιτικός λόγος του στο συνέδριο υποψηφιοτήτων δεν τρόμαζε τους ανυποψίαστους ανταγωνιστές του. Τον άφησαν να πει όσα ήθελε. Και στο τέλος να νικήσει, καθυποτάσσοντας με περίσσια άνεση έναν παντελώς αφύλακτο χώρο. Το έχει ομολογήσει αδίστακτα ότι αλλιώς δεν θα είχε «εκπορθήσει» την Κουμουνδούρου, ρίχνοντας μεμιάς τη βαριά ξύλινη πόρτα.
Οκτώβριος 2023 – Φεβρουάριος 2024
Πρόεδρος των διασπάσεων και της αμφισβήτησης
Ο ανελκυστήρας τον οδήγησε στον 7ο όροφο, η ανέλιξη και η ανάληψη της ηγεσίας προκάλεσαν σεισμικές δονήσεις. Οι συγκρούσεις με την παραδοσιακή νομενκλατούρα του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξαν ακαριαίες κι αναπόφευκτες. Τραμπ και Μπέπε Γκρίλο τον αποκαλούσαν, αποκομμένο από τις αρχές και της ιδέες της κυβερνώσας, έστω και πληγωμένης, Αριστεράς.
Τα θεμέλια δεν θ’ άντεχαν το διαρκές ταρακούνημα. Το ρήγμα ήταν εγκάρσιο, οι κόσμοι τους διαφορετικοί. Προτού συμπληρωθεί το πρώτο τρίμηνο, πριν φύγει ο παλιός ο χρόνος, οι δύο διασπάσεις (Ομπρέλα, 6+6) επικύρωσαν το μοιραίο.
Ο Στέφανος Κασσελάκης διέθετε κομματικούς «συμμάχους» να τον κουβαλήσουν για κάμποσο. Ήταν όσοι είχαν, άμεσα ή έμμεσα, αποδεχθεί με σχετική προθυμία πως έχει το δικαίωμα να τεστάρει τις δυνάμεις του ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό την απαρέγκλιτη προϋπόθεση πως θα λειτουργεί εντός προκαθορισμένων ορίων.
Αμφιλεγόμενες κι αμφισβητήσιμες τοποθετήσεις του, για πρόσωπα και καταστάσεις, άρχισαν να προβληματίζουν. Πρακτικές ανοίκειες προς τον ΣΥΡΙΖΑ γέννησαν μοιραία μια νέα εσωκομματική αντιπολίτευση. Πιο στιβαρή και οργανωμένη πλέον από την προηγούμενη. Είχε απέναντί του και τον Τσίπρα εφεξής.
Το συνέδριο του Φεβρουαρίου του 2024 μετατράπηκε σε αρένα, κόντρα σε αυτό που όφειλε να είναι: ένα πεδίο στοχασμού και ζυμώσεων για το αύριο της παράταξης. Ζητούσε πεισματικά κι επιτακτικά αντίπαλο, ένιωθε ανίκητος.
Ιούνιος 2024 – Νοέμβριος 2024
Η ώρα της καθαίρεσης Κασσελάκη
Η κεκαλυμμένη εκεχειρία που συμφωνήθηκε σιωπηρά, ως τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου, ήταν πρόσκαιρη κι εύθραυστη. Η διατήρηση της δεύτερης θέσης με σχεδόν 15% δεν την προστάτευσε στο ελάχιστο. Κατέρρευσε στην πρώτη αφορμή. Δεν ήταν προετοιμασμένος να αμυνθεί, ενόσω όλο το καλοκαίρι πλάθονταν οι συνθήκες για την καθαίρεσή του.
Δημιούργησε κι ο ίδιος εχθρούς, σπαταλώντας μία προς μία τις «ζωές» επιβίωσής του στο κόμμα που τον είχε εκλέξει αρχηγό. Έψαχνε να αγκιστρωθεί από οπουδήποτε, αλλά και τα προσωπικά λάθη του, όπως χαρακτηριστικά οι υπόνοιες για «μαύρα ταμεία», τον άφηναν επισφαλή, δίχως ερείσματα. Έπεφτε σταδιακά.
Από τον Σεπτέμβριο του 2024 ήταν τρωτός και ολοκληρωτικά μετέωρος. Γνώριζε εσωκομματικές «ήττες» σε κάθε επίπεδο που δοκιμαζόταν η ισχύ του, το χαρτί είχε γυρίσει και στο τέλος της διαδικασίας αποκαθηλώθηκε. Η έγκριση της μομφής ήταν σοκαριστική για τον ίδιο.
Αργότερα ούτε που του επετράπη να διεκδικήσει την επανεκλογή του στην προεδρία, καθώς κρίθηκε πως δεν πληρούσε τους όρους που εκ των υστέρων τέθηκαν. Επικαλέστηκαν το ελλιπές «πόθεν έσχες» του και η πόρτα που του είχαν ανοίξει πριν από χρόνο, τώρα ήταν ερμητικά κλειστή και διπλαμπαρωμένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα απαλλαγόταν από την παρουσία του με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Νοέμβριος 2024 – Μάιος 2025
Η έξοδος, το κόμμα και η καταδίκη
Προοικονομούσαν άπαντες πως το έδαφος το είχε προλειάνει με διάφορους τρόπους. Είχε ήδη συντονίσει κομματικό μηχανισμό κι όταν τού αφαίρεσαν τα κλειδιά της Κουμουνδούρου, φρόντισε για μια εκκωφαντική έξοδο από την Ιερά Οδό. Αφησε το… γκάζι ανοιχτό, προξενώντας εν τέλει ασφυξία στον ΣΥΡΙΖΑ. Με τις ανεξαρτητοποιήσεις των βουλευτών που τον ακολούθησαν, του άρπαξε κοινοβουλευτική ισχύ χαρίζοντας στο ΠαΣοΚ τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του ψαλίδισε τη δημοσκοπική δύναμη.
Παράλληλα ανακοίνωση και τη «μετακόμισή» του. Μακριά από την Κουμουνδούρου, αλλά εγγύτερα στο σχέδιο ολοκλήρωσής του. Δεξιότερα πολιτικά, αρκετά πιο κεντρώα. Επεδίωκε μια άλλη κομματική διεύρυνση. Επικυρώθηκε η μεταπήδηση με την ένταξη στους Ευρωπαίους Δημοκράτες. Μια αυτοεκπλήρωση του εκπεφρασμένου πόθου του να ηγηθεί και να επιδρά στα πράγματα μέσα από μια ασυνήθιστη προσέγγιση.
Δημοσκοπικά το Κίνημα Δημοκρατίας δεν έχει καρπωθεί πολλά μέχρις εδώ. Τοποθετείται λίγο πάνω από το όριο του 3% στους πρώτους μήνες υπάρξής του, απορροφώντας κυρίως ψηφοφόρους από την κατακερματισμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Μένει να φανεί αν το παρθενικό συνέδριό του θα είναι μια γερή ρουφηξιά οξυγόνου ή μια ξέπνοη -πολιτική- ανάσα, κάτω από την παχιά σκιά της προ διημέρου καταδίκης του ιδρυτή και προέδρου του από το Μονομελές Πρωτοδικείο για παράβαση του νόμου περί του πόθεν έσχες.
Μια καταδίκη φυλάκισης 30 μηνών με τριετή αναστολή και προστίμου 50.000 ευρώ, η οποία και σ’ αυτήν την περίπτωση είχε πηγή τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και τον δανεισμό των ταμείων του από off shore εταιρεία του πρώην αρχηγού του. Το τελευταίο δηλαδή από τα παραδείγματα που βεβαίωσαν ότι ο Στέφανος Κασσελάκης έχει προλάβει σε μόλις 24 μήνες σύντομης διαδρομής να διασχίσει ένα προς ένα τα επίπεδα πολιτικής κλιμάκωσης, καταρρίπτοντας όντως στερεότυπα χρόνων.
Πηγή: tovima.gr