Του Γιάννη Σιδέρη

Οι κήρυκες του ξυλολίου, αυτοκληθέντες «εμπειρογνώμονες», έκαναν προσωρινή αλλά λαμπρή καριέρα στις φιλόξενες τηλεοπτικές οθόνες. Συνέβαλαν στην παραπληροφόρηση και την τροφοδότηση της οργής του κόσμου, χάρις στην τηλεδημοσιογραφία του εντυπωσιασμού.

Τώρα αυτοί οι περίφημοι «εμπειρογνώμονες» είναι άφαντοι, και όπως αποκάλυψε ο Νίκος Πλακιάς, στη λίστα μαρτύρων δεν υπάρχει κανένας τους. Και κυρίως, το ενδιαφέρον τους για τους αδικοχαμένους νέους δεν ήταν ανθρωπιστικό.

Δεν καίγονταν για την αποκάλυψη της αλήθειας, αλλά για την ενθυλάκωση της προμήθειας από τις αποζημιώσεις των συγγενών. Και αυτές θα ήταν υπερμεγέθεις αν αντί για τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, κατόρθωναν να πείσουν ότι συνετελέσθη έγκλημα που αποκρύφθηκε.

Κοράκια που όρμησαν  στον ανθρώπινο πόνο. Όπως αποκάλυψε ο Ν. Πλακιάς (με τις δύο κόρες και την ανιψιά νεκρές) «ζήτησαν 15% εργολαβία για χρήση της κάθε πραγματογνωμοσύνης τους. Όσα λεφτά θα πάρουμε εμείς από τις αποζημιώσεις, ένα ποσοστό θα πάρουν αυτοί… Αρχικά έλεγαν ότι δεν θέλουμε τίποτα. Όσο πλησιάζουμε στη δίκη ζητάνε συμβάσεις με ποσοστά».

Οι «Πραγματογνώμονες» να σημειώσουμε ότι δεν εμφανίζονται οι ίδιοι, αλλά διαπραγματεύονται μέσω των δικηγόρων τους…  Και ο ίδιος ξέσπασε λέγοντας: «Δεν  ντρεπόμαστε λίγο; Να πληρώσω τι; Να πάρω πραγματογνωμοσύνη για να κλείσω κόσμο στη φυλακή χωρίς να είναι αλήθεια;».

Όσο για την περίφημη συναυλία διαμαρτυρίας με εισιτήριο που είχε γίνει στο Καλλιμάρμαρο με πρωτοβουλία της κας Καρυστιανού, ανέφερε: «Βγήκα πρώτος και μίλησα εναντίον της συναυλίας. Η σύμβαση έλεγε ότι τα λεφτά θα πάνε στους συγγενείς.  Εγώ δεν πήρα τίποτα, κανείς δεν πήρε τίποτα».

Να σημειώσουμε ότι δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα (δεν γνωρίζουμε αν έχει δοθεί στην Εφορία) οικονομικός απολογισμός για τη συναυλία. Γνωρίζουμε μόνο ότι η άδεια είχε δοθεί για συγκέντρωση 38.000 ατόμων και το εισιτήριο κόστιζε 15 ευρώ…

Παρόλα τα ανωτέρω, ο ακατέργαστος, πηγαίος «αντισυστημισμός» του μεγάλου πλήθους της καφενόβιας λαϊκότητας που εμφορείται από την εύκολη καταγγελία («όλοι οι πολιτικοί είναι ψεύτες», «Ολοι τα παίρνουν», «μας κοροϊδεύουν για να πλουτίζουν», «τον κοσμάκη κανείς δεν τον σκέφτεται» κ.α.), πίνουν νερό στο όνομα  της «Μάνας των Τεμπών». Είναι πεπεισμένοι ότι αυτή «θα καθαρίσει την Ελλάδα από τη βρωμιά των πολιτικών και θα βάλει τους υπεύθυνους στη φυλακή».

Λογικά λοιπόν, σύμφωνα με τις τάσεις της MRB το 31,8% δυνητικά θα ψήφιζε ένα κόμμα με αρχηγό τη Μαρία (σίγουρα το 10,2% και μάλλον ναι το 21,6%), με δεύτερο τον Αλέξη Τσίπρα που συγκεντρώνει το 23,2% (8,3% σίγουρα και 14,9% μάλλον). Τελευταίος ο Αντώνης Σαμαράς με 15,6% (σίγουρα το 2,8% και μάλλον ναι το 12,8%).

Κατά την Pulse για τον ΣΚΑΙ, «θετικά» και με «ενδιαφέρον» αντιμετωπίζει τη δημιουργία κόμματος Τσίπρα μόνο το 21%, και 15%, το αντίστοιχο ποσοστό για το κόμμα Αντώνη Σαμαρά (για την Καρυστιανού δεν υπήρξε ερώτημα).

Πάντως για τον Αλέξη τα ποσοστά δεν εμπνέουν αισιοδοξία. Οι έρευνες αυτές της κοινής γνώμης διεξήχθησαν σε μια συγκυρία όπου κυριαρχούσε στην ειδησεογραφία το βιβλίο του, οι ομιλίες του, οι κριτικές γι’ αυτό, αλλά και ο «εξώστης» όπου παραπέταξε τους πρώην υπουργούς του.

Φυσικά τα ποσοστά της Μ. Καρυστιανού ανθούν στο ίδιο τοπίο που μαραζώνουν τα ποσοστά τη αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με την Opinion Poll για το «Action 24» ποσοστό άνω του 50% δηλώνει ότι κανένα από τα υφιστάμενα κόμματα δεν κάνει σωστή αντιπολίτευση.

Φυσικά δεν υπάρχουν ποιοτικά στοιχεία ως προς το τι θα ήθελαν την αντιπολίτευση. Πιο επιθετική ή περισσότερο ορθολογική. Αλλά ούτως ή άλλως ο λαός βρίσκεται σε αιχμή σύγχυσης.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 48% (26% σίγουρα συμφωνεί και το 22% μάλλον) τάσσεται και υπέρ του κλεισίματος των δρόμων, των λιμανιών και των αεροδρομίων (υπέρ των αιτημάτων το 80%)! Τάσσεται δηλαδή υπέρ της δικής τους δυσχέρειας όχι μόνο στη μετακίνηση αλλά ακόμη και στην ενδεχόμενη οικονομική δυσχέρεια που επιφέρουν οι αποκλεισμοί, στις επιχειρήσεις που εργάζεται!

Είναι το αποτέλεσμα της «ηρωικής» κουλτούρας που μας κληρονόμησε η αντιπολίτευση. Η λέξη «αγώνας» είναι το διαχρονικό φετίχ. Αγώνας εκ του ασφαλούς βεβαίως, γιατί οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα δεν έχουν την ευχέρεια να «αγωνίζονται».

Μέσα σε αυτό το σκηνικό… ας καλωσορίζουμε και το κόμμα της Καρυστιανού στο πολιτικό σκηνικό. Ούτω ή άλλως χειρότερα δεν γίνεται.

Πηγή: liberal.gr