Κύριο Άρθρο
Οι πολίτες που προσήλθαν και ψήφισαν την προηγούμενη Κυριακή για την εκλογή ηγεσίας του ΠαΣοΚ, αποφάσισαν κάτι πολύ συγκεκριμένο και ανέδειξαν δύο επιλογές. Τα χαρακτηριστικά τους είναι σαφή και δεν χωρούν πολλές ερμηνείες και παρερμηνείες. Όπως δεν φαίνεται να υπάρχουν πολλά περιθώρια για ελπίδες, ότι οι χαμένοι της εσωκομματικής εκλογής θα αναδειχθούν σε πρωταγωνιστές της επόμενης περιόδου, σε ένα κόμμα που υποτίθεται ότι αναβαπτίζεται, δίχως κανείς να είναι βέβαιος σε τι ακριβώς.
Την ερχόμενη Κυριακή το ΠαΣοΚ θα έχει πρόεδρο, είτε τον σημερινό, είτε τον δήμαρχο της Αθήνας. Με την μία ή την άλλη ηγεσία θα πορευτεί και θα φανεί κατ’ αρχάς πόσο αντέχει ακόμη τη στασιμότητα, πόσα περιθώρια έχει να αλλάξει ή και πόσο κοντά μπορεί να φτάσει στο να έχει την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ουσία είναι –και έχει αποδειχθεί πολλαπλώς τα τελευταία χρόνια– ότι οι πολιτικές μεταμορφώσεις δεν γίνονται στη βάση επιθυμιών και δίχως στόχο και σχέδιο. Το ίδιο το ΠαΣοΚ έχει δείξει το δρόμο στο παρελθόν, όταν μέσα από σκληρές κομματικές διαδικασίες έκανε επιλογές που έδωσαν πολιτική πυξίδα στον ίδιο τον κομματικό οργανισμό και εντέλει στις προοπτικές διακυβέρνησης της χώρας.
Σήμερα, το κόμμα απέχει πολύ από αυτά τα διλήμματα και τις αντίστοιχες πολιτικές επιλογές, όπως άλλωστε επέλεξαν και τα μέλη και οι φίλοι του. Ίσως δεν εμπεδώθηκε όπως θα έπρεπε αυτό που σημείωσε ένας πρώην πρόεδρός του εν όψει της εκλογής ηγεσίας: «Είναι μία ευκαιρία και οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες». Δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο, το βράδυ της Κυριακής να διαπιστωθεί ότι ήταν μία ευκαιρία και πέρασε.
Πηγή: tovima.gr