Του Σάκη Μουμτζή
Η εβδομάδα που μας πέρασε είχε τρία θετικά στοιχεία για την κυβέρνηση. Ποια ήταν αυτά; Το ενδιαφέρον της Chevron για δύο οικόπεδα νοτίως της Κρήτης που ακυρώνουν de facto την τουρκολιβυκή ΑΟΖ, οι δηλώσεις Τραμπ για την πατρίδα μας και τον Έλληνα πρωθυπουργό και οι καθοριστικές εξελίξεις στην τραγωδία των Τεμπών. Συνεπώς, δίνεται η ευκαιρία στην κυβέρνηση να πάρει τις ανάσες της και να επιχειρήσει σταδιακά να ανακάμψει.
Η μεν επιτυχίες της στα εθνικά θέματα έχουν προκαλέσει μια ολοφάνερη αμηχανία στον αυτοαποκαλούμενο «πατριωτικό» χώρο που, κατά τη συνήθη πρακτική, προσπαθεί να μειώσει αυτές τις επιτυχίες. Για οτιδήποτε καλό συμβαίνει στην πατρίδα μας ας είναι καλά οι φίλοι μας, για οτιδήποτε κακό ευθύνεται η κυβέρνηση. Φυσικά, καταρρέουν και όλα τα αφηγήματα για εθνικές μειοδοσίες, καθώς η πραγματικότητα τα διαψεύδει. Ο «πατριωτικός» χώρος είναι σαν το ζαλισμένο κοτόπουλο.
Αλλά και η αριστερή αντιπολίτευση ξεμένει από καύσιμα μετά τις προχθεσινές αποκαλύψεις για τα Τέμπη. Προσπαθώντας να φθείρουν την κυβέρνηση έγιναν νεροκουβαλητές της Ζωής και εκείνης της μικρής ομάδας των συγγενών που ξεκάθαρα πλέον αναλαμβάνουν πολιτικό ρόλο. Τώρα, όλοι τους, αναμετρώνται με την αλήθεια και πρώτα-πρώτα η κυβέρνηση. Θα διαπράξει τα λάθη του παρελθόντος όταν δε διερεύνησε σκάνδαλα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Όταν ξεχάστηκαν αμαρτωλές συμβάσεις και αλληλοκαταγγελίες κορυφαίων υπουργών για διακίνηση δεκάδων εκατομμυρίων;
Σήμερα, επιβάλλεται να διερευνηθεί ποιοι και γιατί από τα μέσα Φεβρουαρίου 2024 αποφάσισαν να τορπιλίσουν την παραπομπή της τραγωδίας των Τεμπών στις αίθουσες των δικαστηρίων, υπονομεύοντας την ανακριτική διαδικασία. Και θα πρέπει να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση γιατί υπάρχει η υποψία πως ο στόχος αυτής της ομάδας ήταν αμιγώς πολιτικός.
Εδώ και ένα χρόνο βλέπουμε να ξετυλίγεται μπροστά μας ένα καλά οργανωμένο σχέδιο του οποίου αγνοούμε τους σκηνοθέτες. Οι δήθεν πραγματογνώμονες ήταν τα κλαδευτήρια. Σε ποιους ανήκαν τα χέρια που κουνούσαν αυτά τα κλαδευτήρια; Την απάντηση την οφείλει η κυβέρνηση και η Δικαιοσύνη, πρωτίστως στους δημοκρατικούς μας θεσμούς.
Αν το μέλλον διανοίγεται κάπως πιο ευοίωνο για την κυβέρνηση, φαίνεται κατάμαυρο για την αντιπολίτευση. Στο ΠΑΣΟΚ σπαράσσονται, διότι όπου φτώχεια και γκρίνια και στη ριζοσπαστική Αριστερά σφάζονται για τον Τσίπρα ή τη Ζωή, ενώ ΠΑΣΟΚ και ριζοσπαστική Αριστερά βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση για τον 13-0.
Συνεπώς, ο Μητσοτάκης έχει όλες τις αβάντες για να κερδίσει σταδιακά το χαμένο έδαφος που έχασε λόγω των Τεμπών. Στον βαθμό που η αντιπολίτευση θα εξακολουθήσει να παρουσιάζει αυτήν την εικόνα διάλυσης, ο πρωθυπουργός θα είναι η μοναδική αξιόπιστη λύση για τα διεθνή κέντρα λήψης αποφάσεων που επιζητούν τη σταθερότητα στην περιοχή μας, αλλά και για τους πολίτες οι οποίοι, τη στιγμή της κάλπης, δεν θα διακινδυνεύσουν τον μισθό τους ή τη σύνταξή τους για χάρη ενός δεξιού ή αριστερόστροφου λαϊκισμού.
Στο κάτω-κάτω ποτέ κυβερνητικό κόμμα, στο μέσον της δεύτερης θητείας του, δεν βρισκόταν μπροστά 10-12 μονάδες και πρωθυπουργός μπροστά με 20 μονάδες από τον αντίπαλό του.
Πηγή: liberal.gr