Του Γρηγόρη Τζιοβάρα
«Το χούι της πολιτικής αποβάλλεται από το σώμα ενός πολιτικού έξι μήνες μετά… τον θάνατό του», έλεγαν παλαιοί πολιτικοί για να υπογραμμίσουν την επιμονή όσων δεν εννοούσαν να αποσυρθούν από το προσκήνιο και συχνά παρά τη λαϊκή αποδοκιμασία στο πρόσωπό τους ήθελαν να έχουν ενεργό ανάμειξη στα πολιτικά τεκταινόμενα.
Αν και είναι διαχρονικό και δεν περιορίζεται στα ελληνικά σύνορα, το φαινόμενο της δυσανεξίας μιας μεγάλης μερίδας των πολιτικών στην προοπτική της αποστρατείας τους το τελευταίο διάστημα αποκτά… πανδημικές διαστάσεις. Πώς αλλιώς, άλλωστε, μπορεί να περιγραφεί η μεγάλη κινητικότητα την οποία επιδεικνύουν και οι τέσσερις εν ζωή πρώην πρωθυπουργοί που είχαν την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας από το 2004 έως το 2019;
Σεναριολογία για το “πού το πάνε οι πρώην”
Παρ’ όλο που οι πρωτοβουλίες τις οποίες αναπτύσσουν ο Αλέξης Τσίπρας, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Κώστας Καραμανλής δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και τις ίδιες στοχεύσεις, εύκολα αναγνωρίζει κανείς ότι – με διαβαθμίσεις – όλοι τους διεκδικούν ρόλους στο πολιτικό γίγνεσθαι.
Το διεθνές συνέδριο που οργανώνει ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μόλις δύο μέρες πριν από το κομματικό συνέδριο, στο οποίο θα πάει αλλά δεν θα μιλήσει, η νέα κοινή παρουσία των πρώην αρχηγών της ΝΔ σε βιβλιοπαρουσίαση για το Ουκρανικό που θα γίνει στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, καθώς και η πρόσφατη εκλογή του πρώην αρχηγού του ΠαΣοΚ στην προεδρία του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας έδωσαν λαβές για να πυκνώσει η σεναριολογία για το «πού το πάνε οι πρώην».
Δεν θεωρείται διόλου τυχαίο, εξάλλου, ότι οι τρεις εξ αυτών, δηλαδή οι κ.κ. Τσίπρας, Σαμαράς και Παπανδρέου, κατέχουν βουλευτικά έδρανα τα οποία απέκτησαν λόγω της προηγούμενης ιδιότητάς τους, αφού ως πρώην πρωθυπουργοί εκλέγονται βουλευτές χωρίς σταυρό και με τη μόνη προϋπόθεση το κόμμα τους να δικαιούται έδρα στην εκλογική περιφέρεια στην οποία η κομματική ηγεσία τούς όρισε υποψηφίους. Αλλά και ο τέταρτος εξ αυτών, ο Κώστας Καραμανλής, παρέμεινε στη Βουλή από το 2009, οπότε έπαψε να είναι πρωθυπουργός, έως το 2023 που δεν έθεσε υποψηφιότητα.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο οι πρώην πρωθυπουργοί απασχολούν την τρέχουσα επικαιρότητα και δίνουν αφορμές για να αναζωπυρώνονται σενάρια περί των διαθέσεών τους να επανακάμψουν στο κεντρικό πολιτικό προσκήνιο. Σε κάθε περίπτωση η σκιά της παρουσίας τους έχει, άλλοτε μικρότερη και άλλοτε μεγαλύτερη, αντανάκλαση στο εσωτερικό των κομμάτων τους και δίχως αμφιβολία επηρεάζει τις ηγεσίες τους.
Δεν είναι ωστόσο εύκολο να απαντηθεί το ερώτημα αν το διαρκές «παρών» των πρώην είναι εκείνο που κάνει τις σημερινές ηγεσίες να μοιάζουν αδύναμες ή αν, αντίθετα, η αδυναμία των ηγεσιών αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία των φιλοδοξιών των προκατόχων τους.
«Είναι το γνωστό δίλημμα με την κότα και το αβγό» σχολιάζει μιλώντας στο «Βήμα» έμπειρος πολιτικός αναλυτής. Διότι «στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται να βρισκόμαστε αντιμέτωποι και με τις δύο συνθήκες ταυτόχρονα» όπως εξηγεί ο ίδιος. «Οταν οι αρχηγοί των κομμάτων εξουσίας κρατούν το τιμόνι με σταθερό χέρι, τότε είναι αδιαμφισβήτητοι στη θέση τους και δεν χρειάζεται η επίδειξη πυγμής για να δείξουν ότι αισθάνονται ασφαλείς» συμπληρώνει.
Και καταλήγει: «Αντίθετα, όταν οι ηγέτες εκπέμπουν ανασφάλεια, είναι οι ίδιοι που δημιουργούν τις συνθήκες για την αμφισβήτησή τους».
Το rebranding του Τσίπρα…
Οπως και να έχει, πάντως, συγκλίνουσες πληροφορίες επιμένουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας και ο Αντώνης Σαμαράς κινούνται με μεθοδικά βήματα προς την κατεύθυνση της ίδρυσης νέων πολιτικών φορέων, με τους οποίους θα επιχειρήσουν να συσπειρώσουν γύρω από την ηγεσία τους ψηφοφόρους από τις δεξαμενές της Κεντροαριστεράς και της Δεξιάς αντίστοιχα.
Ο κατακερματισμός των δυνάμεων που επικρατεί και στους δύο αυτούς χώρους, σε συνδυασμό με τα δημοσκοπικά ευρήματα που δείχνουν ότι υπάρχει ανοικτό πεδίο δράσης για νέα σχήματα, λειτουργεί προωθητικά για τους σχεδιασμούς των δύο πρώην πρωθυπουργών. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπησης της Alco, 27% των πολιτών απαντούν θετικά στο ενδεχόμενο επανενεργοποίησης του Αλέξη Τσίπρα, ενώ το 64% έχει την αντίθετη άποψη.
Αντιστοίχως, θετικό σε κόμμα Σαμαρά είναι το 20% και αρνητικά εκφράζεται το 72%. Ευνοϊκό, πάντως, για τον μεσσήνιο πολιτικό είναι το εύρημα σύμφωνα με το οποίο διάκειται φιλικά προς το σχέδιό του το 26%. Με το συνέδριο που διοργανώνει την προσεχή Τρίτη το Ινστιτούτο που έχει ιδρύσει ο κ. Τσίπρας, φαίνεται να κορυφώνεται το «rebranding» το οποίο από καιρό προετοίμαζε ο πρώην πρωθυπουργός. Ο οποίος, σύμφωνα με όσους παρακολουθούν επιμελώς τις κινήσεις, μεθοδεύει την επιστροφή του ήδη από την ημέρα που άφησε την ηγεσία της Κουμουνδούρου.
Πέραν τούτου, όλο το επόμενο διάστημα διεκδικούσε και είχε ρόλο στα εσωτερικά ζητήματα που ανέκυψαν στον ΣΥΡΙΖΑ, αρχικά με την εκλογή στην ηγεσία του Στέφανου Κασσελάκη και εν συνεχεία με την εκπαραθύρωσή του.
Ηταν, εξάλλου, προφανές ότι όσο διευρύνονταν τα σημάδια της αποσύνθεσης του πολιτικού σχηματισμού, που ο ίδιος είχε μετατρέψει σε κόμμα εξουσίας πριν τον οδηγήσει στις βαριές ήττες του 2019 και του 2023, τόσο ενισχυόταν ο ρόλος του «Κινγκινάτου» που επεφύλασσε για τον εαυτό του ο πρώην πρωθυπουργός. Γι’ αυτό και με τη σιωπή του επιβεβαίωνε τα δημοσιεύματα για τη βούληση επιστροφής του, με κορυφαίο εκείνο του Αντώνη Καρακούση και του «Βήματος» πριν από τρεις εβδομάδες που αποκάλυπτε τους σχεδιασμούς του κ. Τσίπρα.
…και οι έντονες προετοιμασίες Σαμαρά
Χωρίς να είναι απολύτως ακριβές το πότε θα ξετυλιχθεί το πλήρες σχέδιο επανάκαμψης που έχει εκπονήσει ο πρώην πρωθυπουργός, εκείνο που με βεβαιότητα υποστηρίζουν όσοι συνομιλούν μαζί του είναι ότι για εκείνον «ο ΣΥΡΙΖΑ με τη σημερινή του μορφή δεν έχει κανένα μέλλον». Γι’ αυτό και ο ίδιος στην ουσία θα βρεθεί στις εργασίες του κομματικού συνεδρίου που ξεκινούν την προσεχή Πέμπτη ως… επισκέπτης. Θα ακούσει την εισηγητική ομιλία του Σωκράτη Φάμελλου και θα αποχωρήσει αμέσως μετά.
Με επίκεντρο το Ινστιτούτο του θα δίνει το «παρών» κάθε φορά που κρίνει ότι υπάρχει λόγος να τοποθετηθεί, αναμένοντας το πλήρωμα του χρόνου για να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα, που είναι η δημιουργία νέου κομματικού σχήματος «πριν ή ενδεχομένως και μετά τις επόμενες εκλογές». Με βάση, ωστόσο, πληροφορίες αλλά και εκτιμήσεις, ο Αντώνης Σαμαράς είναι πιθανό να κινηθεί γρηγορότερα από τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο «γαλάζιος» πρώην πρωθυπουργός επέστρεψε αναθαρρημένος μετά τις επαφές που είχε τις προηγούμενες ημέρες στο Αγιον Ορος, όχι μόνο με τους μοναχούς, που του επεφύλαξαν θερμή υποδοχή, αλλά και με πολίτες που βρέθηκαν εκεί. Συνεργάτες του μάλιστα αναφέρουν ότι λόγω και της επικαιρότητας που είχε το θέμα της Μονής Σινά, «ο κόσμος που ήταν εκεί του ζητούσε να κινηθεί για να σταματήσει ο εθνικός κατήφορος».
Το επιτελείο του κ. Σαμαρά προετοιμάζεται εντατικά για την επόμενη δημόσια παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού, η οποία θα γίνει την Τρίτη 17 Ιουνίου στην παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού «Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία».
Με βάση όσα αφήνονται να εννοηθούν, η ομιλία του θα είναι ένα είδος «μανιφέστου» για τον νέο φορέα στα σκαριά και ο οποίος φιλοδοξία τού εν δυνάμει ιδρυτή του είναι να εκφράσει τον χώρο της Δεξιάς σε μια εποχή που παγκοσμίως επικρατεί η εθνοκεντρική ατζέντα του τραμπισμού, τον οποίο εν πολλοίς ενστερνίζονται τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και οι στενοί του συνεργάτες που τον συνόδευαν στο Αγιον Ορος. Στη βιβλιοπαρουσίαση θα μιλήσει και ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος δεν δείχνει διάθεση να ακολουθήσει ανάλογη τακτική με εκείνη του Μεσσήνιου, πλην όμως είναι σαφές ότι και ο ίδιος έχει διαφωνίες με την κυβερνητική πολιτική.
Πηγή: tovima.gr