Του Γιάννη Σιδέρη
Δηλώνουν και είναι υπηρέτες του Θεού αλλά αξιώνουν να γίνουν αφεντάδες του κράτους και της κοινωνίας. Η ιεραρχία έχει μετατρέψει το πλέον ανοιχτό, ενοποιητικό και αγαπητικό δόγμα του χριστιανισμού, σε μια εξουσιαστική σέχτα απόλυτης εκκοσμίκευσης, κοινωνικού αυταρχισμού, και προσωπικής αλαζονείας.
Μετά την κραυγαλέα αντίθεσή τους στον γάμο των ομοφυλοφίλων, για τον οποίο δεν τους πέφτει κανένας λόγος (αφού πρόκειται για μια σύμβαση μεταξύ Πολιτείας και Πολίτη), οι Συνοδικοί Ιεράρχες άρχισαν την αντίσταση με κλεφτοπόλεμο.
Αποφάσισαν να εορτασθεί η Κυριακή της Ορθοδοξίας, στο Καθολικό της Μονής Πετράκη, σπάζοντας μια μακροχρόνια παράδοση λαμπρότητας. Στόχος τους να στείλουν το μήνυμα ότι δεν επιθυμούν την παρουσία πολιτικών προσώπων που τάχθηκαν υπέρ του νόμου.
Έτσι δεν θα παραστεί και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η οποία κατά παράδοση εκφωνούσε το «Πιστεύω» στον μητροπολιτικό ναό. Θα την αντικαταστήσει ο Αρχιεπίσκοπος! Προφανώς, δεν θα ανταποκριθούν και στην πρόσκληση της κας Σακελλαροπούλου, να παραβρεθούν στο εθιμοτυπικό γεύμα που τους παραθέτει ανήμερα την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Το παράδοξο «προνουντσιαμέντο» της Μονής Πετράκη, μάλλον δεν είναι η κορύφωση του πολέμου που ξεκίνησαν με την Πολιτεία και την κοινωνία. Και δεν είναι η αρχή του βεβαίως.
Προϋπήρξαν: Το -μη προβλεπόμενο συνταγματικά- δημοψήφισμα που πρότεινε ο Ιερώνυμος. Ακολούθησαν εξουσιαστικές συμπεριφορές βαθμοφόρων. Όπως αυτή του αρχιμανδρίτη της Σεραφείμ του ναού της Αγίας Μαρίνας, ο οποίος καθυστέρησε για μια ώρα την κοπή πίτας τοπικού συλλόγου Αρκάδων, μέχρι να φύγει ο… υπηρέτης του Σατανά, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παύλος Χρηστίδης, επειδή ψήφισε τον νόμο.
Το επεισόδιο δεν έγινε καν στον χώρο της εκκλησίας αλλά σε «ουδέτερο» έδαφος. Και δεν αρκέστηκε σε αυτό ο… μειλίχιος υπηρέτης του Χριστού, αλλά στοχοποίησε και την οικογένεια του βουλευτή, αναρτώντας στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφία της γυναίκας του και των παιδιών του!
Από την κακόφωνη χορωδία του παραληρηματικού μίσους δεν θα έλειπε φυσικά και ο Μητροπολίτης Πειραιά, Σεραφείμ. Αποφάσισε ότι θα διακόπτεται η Θεία Κοινωνία σε όσους βουλευτές ψήφισαν υπέρ. Και η τιμωρία θα ισχύει μέχρι… να ακυρωθεί το «αίσχιστο νομοθέτημα» από το ίδιο το Κοινοβούλιο που το ψήφισε!
Στην Κέρκυρα η Γενική Ιερατική Σύναξη της μητρόπολης, εγγραφείσα καθ΄ υπόδειξιν του Μητροπολίτη Νεκταρίου, απαιτεί από τους τοπικούς βουλευτές Δημήτρη Μπιάγκη του ΠΑΣΟΚ και Αλέξανδρο Αυλωνίτη του ΣΥΡΙΖΑ, να απέχουν από οποιαδήποτε εκκλησιαστική εκδήλωση. Και προφανώς δεν αφορά μόνο τους εντός της εκκλησίας χώρους, αλλά όπου οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας παρευρίσκονται. Σε παραδοσιακά λατρευτικά έθιμα και σε κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως εκείνη του Χρηστίδη.
Και αφού τα κάνουν οι μεγάλοι, γιατί να μην ακολουθήσουν τα χνάρια τους οι μικροί; Όπως ας πούμε ο τοπικός ιερέας στην Αγία Κυριακή Τρικάλων, ο οποίος κήρυξε ανεπιθύμητους τους βουλευτές του νομού που ψήφισαν. Και αν τολμήσουν να τον παρακούσουν, προφανώς θα προτάξει τα στιβαρά του στήθη αφού δηλώνει ότι θα τον βρουν «ανάχωμα»!
Ναι, να δεχτούμε ότι δεν είναι θέμα Ιερώνυμου, όπως λένε οι γνωρίζοντες τα της εκκλησίας. Ο ίδιος είναι μειλίχιος και με περίσσια κατανόηση, αλλά υποχρεώνεται να φερθεί ανελαστικά επειδή πιέζεται από τους συνοδικούς και την «αφρισμένη» λαϊκή βάση της εκκλησίας.
Ενδεχομένως! Αλλά ουδείς τον υποχρέωσε να μιμηθεί τον λαοπλάνο Χριστόδουλο και να ζητάει δημοψήφισμα, ή να παραινεί τους δημοσιογράφους να κάνουν «πολλές βαπτίσεις αλλά όχι τέτοιους γάμους».
Ναι, οι ιερωμένοι δικαιούνται να έχουν γνώμη, όπως όλοι μας. Δικαιούνται και να μην τελούν τέτοιους γάμους στις εκκλησίες τους. Άλλωστε ουδείς τους υποχρέωσε. Αλλά η επήρεια της γνώμης τους φτάνει ως τους τοίχους ή το προαύλιο της εκκλησίας τους.
Όταν θέλουν να την επιβάλλουν στο κοινωνικό σύνολο, γίνονται οι πρώτοι αιρετικοί. Ξεχνούν την ευαγγελική ρήση «Ό Θεός αγάπη εστί». Και αν ακόμη οι τελούντες παρόμοιο γάμο θεωρούνται «αμαρτωλοί», η συμπεριφορά τους προς αυτούς δεν κατηχείται από τον Ιησού, αλλά από τους Φαρισαίους που χλεύαζαν τον Ιησού για τις επαφές του με τελώνες και αμαρτωλούς.
Βέβαια, στην πραγματική ζωή τα πράγματα είναι πιο πεζά. Με τον μη διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας, οι ιερωμένοι διαιωνίζουν την εξουσιαστική τους φιλοδοξία. Την ηγεμονία επί του κοινωνικού συνόλου και του πολικού προσωπικού. Πολύ περισσότερο που τμήμα του τελευταίου τους παρέχει αφορμές, χρησιμοποιώντας τους ως «ψηφοσυλλέκτες».
Γιατί οι υπηρέτες του Θεού κομματίζονται και λειτουργούν ως κομματάρχες υποψηφίων – αναφερόμαστε στους λειτουργούς της mainstream εκκλησίας, και όχι στους δεισιδαίμονες σκοταδιστές σχηματισμών, όπως η Νίκη. Όπως έγινε στην Ηλιούπολη που ο Ιερέας επαινούσε στο εκκλησίασμα βουλευτή που δεν ψήφισε και κατακρεουργούσε την ίδια στιγμή έτερο βουλευτή του ιδίου κόμματος που ψήφισε!
Οι αντιδράσεις τους πάντως δείχνουν και περιορισμένο ορίζοντα. Κλεισμένοι στον παρωχημένο μικρόκοσμό τους, κείνται μακράν των ρευμάτων της σύγχρονης κοινωνίας. Όταν οι δημοκοπήσεις δείχνουν ότι οι Έλληνες σε ποσοστό άνω του 50% είναι υπέρ του συγκεκριμένου γάμου, δημιουργείται κενό επικοινωνίας. Πώς θα πλησιάσουν για να προσελκύσουν αυτόν τον κόσμο; Με ακατανοησία, διχασμό και πύρινους λόγους μίσους;
Και φυσικά, όταν απαιτούν να επιβάλουν τις απόψεις τους στην Πολιτεία, ενισχύουν εκείνα τα ρεύματα (που δεν είναι και μικρά) τα οποία απαιτούν επί τέλους, τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους.
Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απολέσαι…
Πηγή: liberal.gr