Του Τ. Αλεξανδρόπουλου
Ήταν Ιούλιος μήνας πέρυσι, αμέσως μετά την πρώτη συνέλευση της παράταξης για τη διαδοχή του κ. Τζόκα, όταν η παράταξη «Συνεργασία Πολιτών Καισαριανής» εξήγγειλε τη συγκρότηση «στην Καισαριανή μιας λαϊκής συμμαχίας με τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου μας, ανεξάρτητα από τον πολιτικό χώρο που προέρχονται ή ανήκουν». Μάλιστα, για να είναι πιο απλοποιημένα τα πράγματα, φρόντισε να ξεκαθαρίσει και τις «λεπτομέρειες»:
«Αυτό δεν σημαίνει ότι κρυβόμαστε. Η πολιτική μας τοποθέτηση και η ιδεολογία είναι γνωστές, αλλά δεν μας εμποδίζουν να παραμερίσουμε όσα μας χωρίζουν και να προτάξουμε όσα μας ενώνουν. Η ιστορία της Καισαριανής, μας έχει διδάξει ότι οι λαϊκές συμμαχίες έχουν τη δυναμική να αλλάξουν τα πράγματα».
Έχουμε φτάσει ΕΞΗΝΤΑ ΜΙΑ ΗΜΕΡΕΣ προ των εκλογών. Η «λαϊκή συμμαχία» φαίνεται ότι «δεν καταδέχεται» την Καισαριανή… Ή ότι έχει… χάσει τον δρόμο… Ή ότι κάποιοι την θεωρούν ανεπιθύμητη…
Οι πληροφορίες που βγαίνουν, σκόρπιες, λιγοστές και λειψές, φανερώνουν ότι ισχύει, μάλλον, το τελευταίο..!
Η «πολιτική μας τοποθέτηση» φαίνεται ότι υπερισχύει της, φαινομενικά υγιούς, επιθυμίας «να παραμερίσουμε όσα μας χωρίζουν»… Αυτά που «μας ενώνουν» αποδεικνύονται λίγα μπροστά σε όσα «μας χωρίζουν»…
«Η ιστορία της Καισαριανής, μας έχει διδάξει ότι οι λαϊκές συμμαχίες έχουν τη δυναμική να αλλάξουν τα πράγματα», αλλά… Αυτό το «αλλά» κρύβει μέσα του την «ουσία» της «εξαφάνισης» μέχρι σήμερα της «λαϊκής συμμαχίας».
Προσωπικά ή κομματικά εμπόδια;
Τότε, πριν από οκτώ μήνες, όταν η παράταξη ετοιμαζόταν για το «μεγάλο άλμα» προς τα εμπρός και την υλοποίηση της «λαϊκής συμμαχίας», υπήρχαν προτάσεις για δράση. Έλεγε τότε η παράταξη στην ανακοίνωσή της, μεταξύ άλλων:
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
Είναι πια προφανές ότι με συνέπεια και μεθοδικότητα προωθείται ένα άγριο νεοφιλελεύθερο σχέδιο κατάλυσης της Αυτοδιοίκησης, ως αυτόνομου διακριτού πόλου του δημόσιου χώρου και μετατροπή της σε διοικητικό μηχανισμό του κράτους, με περιορισμένες αρμοδιότητες.
Είναι προφανές ότι και η Καισαριανή μας απαξιώνεται και χάνει την ταυτότητα της.
Πρέπει να τους σταματήσουμε τώρα, πριν καταστρέψουν τη χώρα, πριν διαλύσουν εντελώς την Αυτοδιοίκηση και την πόλη μας.
Η κοινωνία, οι πολίτες της Καισαριανής, πρέπει να ξεσηκωθούν και να αντιστρέψουν αυτή την πορεία, να ανατρέψουν αυτή την πολιτική.
Μαζί με τους εργαζόμενους και την τοπική κοινωνία, να δημιουργήσουμε ένα αποτελεσματικό ανάχωμα στη βάση της κοινωνίας ενάντια στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Απαιτείται άμεσα η συγκρότηση ενός μετώπου Αυτοδιοίκησης, τοπικών κοινωνιών και εργαζομένων, ενός μετώπου αντίστασης και ανατροπής.
Η παράταξη μας θεωρεί ότι οι τοπικές κοινωνίες έχουν ανάγκη από ευρείες συσπειρώσεις που επιδιώκουν τη σύνθεση των απόψεων. Αυτό και πράττουμε.
Τότε και τώρα…
Τότε διαπίστωνε ότι η Καισαριανή απαξιώνεται, ότι καταστρέφεται και ότι «απαιτείται ΑΜΕΣΑ» η συγκρότηση μιας λαϊκής συμμαχίας. Βέβαια, όπως είχαμε επισημάνει πολλές φορές από τότε που έγινε γνωστή και διακινήθηκε κεντρικά η ιδέα του «μετώπου», γινόταν προσπάθεια ομαδοποίησης και συγκόλλησης ανόμοιων συστατικών.
Είχαμε διατυπώσει την άποψη ότι «μέτωπο» μπορούν να συνθέσουν ΜΟΝΟ οι «απόκληροι» του «συστήματος», οι μεροκαματιάρηδες, οι πενόμενοι, οι άνεργοι και όλοι οι ανήκοντες στην τάξη των «απόκληρων». «Μέτωπο» με τους εργατοπατέρες, που απλά άλλαξαν στρατόπεδο και από το ΠΑΣΟΚ μετακινήθηκαν στην Κουμουνδούρου, στους «58», στους «69» ή τους «πήρε το ποτάμι», ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΛΑΟΣ. Ούτε με τους επιλήσμονες των υποχρεώσεών τους αιρετούς, οι οποίοι ενεπλάκησαν σε διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ!
Φαίνεται όμως ότι η σύνθεση του «μετώπου» ή της «λαϊκής συμμαχίας» με «αγνά υλικά» και «αγαθές προθέσεις», εμπίπτει σε απαγορευτικές προϋποθέσεις των κομματικών επιτελείων. Ή, στην ακόμη χειρότερη περίπτωση, στην ανικανότητα των κομματαρχών.
Οι “προοδευτικές δυνάμεις”…
«Συγκροτούμε στην Καισαριανή μια λαϊκή συμμαχία με τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου μας, ανεξάρτητα από τον πολιτικό χώρο που προέρχονται ή ανήκουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι κρυβόμαστε. Η πολιτική μας τοποθέτηση και η ιδεολογία είναι γνωστές, αλλά δεν μας εμποδίζουν να παραμερίσουμε όσα μας χωρίζουν και να προτάξουμε όσα μας ενώνουν. Η ιστορία της Καισαριανής, μας έχει διδάξει ότι οι λαϊκές συμμαχίες έχουν τη δυναμική να αλλάξουν τα πράγματα.
Η λαϊκή αυτή συμμαχία θα συνεχίσει τον αγώνα για τις θεμελιώδεις αξίες που επιτυγχάνονται με τους κοινωνικούς αγώνες για μια κοινωνία, όπου ο άνθρωπος θα είναι το υποκείμενο και όχι με το μέσο.
Στην κατεύθυνση αυτή, θεωρούμε ότι ο πρώτος άξονας που θα εστιάσουμε την πολιτική μας και, εν γένει, τις προσπάθειες μας θα είναι η κοινωνική πολιτική όχι ως υποκατάστατο και πάρεργο ενός αδρανούς κράτους και μιας αδιάφορης κεντρικής εξουσίας, αλλά ως συνισταμένη των συνολικών ενεργειών της τοπικής κοινωνίας και των κινημάτων της για αλληλεγγύη και συλλογικότητα. Θα ενισχύουμε, συνεπώς, και θα ενθαρρύνουμε κάθε συλλογική προσπάθεια κοινωνικής αλληλεγγύης, χωρίς να την οικειοποιούμαστε. Ταυτόχρονα θα παλέψουμε για τη διατήρηση των κοινωνικών δομών και την περαιτέρω ανάδειξη τους».
ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΜΕ, λέει. Δηλαδή ΤΩΡΑ. ΑΜΕΣΑ. Έχουμε σχέδιο το οποίο υλοποιούΜΕ. ΤΩΡΑ. ΑΜΕΣΑ.
Αντί όλων αυτών των θεωρητικά εφικτών αλλά πρακτικά ανέφικτων, όπως αποδείχθηκε, άρχισαν να δραστηριοποιούνται άλλες παρατάξεις και κινήσεις αυτόνομα. Δεν θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στη «λαϊκή συμμαχία» ή στο «μέτωπο»; Θα μπορούσαν. Γιατί δεν συμμετέχουν; Άγνωστο…
Προφανώς δεν θεωρήθηκαν… «προοδευτικές»..! Ή μπορεί και να μην θεωρήθηκαν «δυνάμεις»… Όποιο από τα δύο ισχύει, αν ισχύει, είναι ΕΓΚΛΗΜΑ εκ προμελέτης…
Όποιος κολλάει στο κούτελό του την ταμπέλα του «προοδευτικού» και ταυτόχρονα την αφαιρεί από έναν άλλο, είναι επικίνδυνος, γελοίος και κοινωνικά ανήθικος.
Ποιος έχει το «ανάστημα» σε μια μικρή κοινωνία, όπως η Καισαριανή, να κάνει τον κριτή και να επιλέξει την αφρόκρεμα, που είναι οι «προοδευτικοί»;
Και ποιοι είναι «προοδευτικοί»;
- Αυτοί που έχουν εμπλακεί σε υποθέσεις ΠΟΙΝΙΚΑ ΚΟΛΑΣΙΜΕΣ, οι οποίες έχουν καταλήξει σε βάρος των πολιτών;
- Αυτοί που έχουν βολευτεί σε ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ως επαγγελματικά στελέχη;
- Αυτοί που έχουν μετατραπεί επί σειρά ετών, σε ορντινάτσες υπουργών και βουλευτών, απομυζώντας τα δημόσια ταμεία;
- Αυτοί που επί σειρά ετών, πολλών ετών, απομυζούν, με νόμιμους ή παράνομους τρόπους, τα ταμεία των δήμων, γιατί, δήθεν, προσφέρουν υπηρεσίες στους πολίτες;
Ή μήπως «προοδευτικοί» είναι οι καθημερινά αγωνιζόμενοι βιοπαλαιστές που πασχίζουν για να θρέψουν την οικογένειά τους, με το γλίσχρο μεροκάματο των 20 και 25 ευρώ;
“Περιφρούρηση” ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ δια της εκχώρησης!!!
Εδώ αρχίζει η λογική του παραλόγου… Διακηρύσσεται η «περιφρούρηση των δημόσιων χώρων» και διαδηλώνεται ότι «προτεραιότητα της παράταξής μας είναι η προστασία, διατήρηση, ανάδειξη και αξιοποίηση των δημόσιων χώρων προς όφελος της ποιότητας ζωής των συμπολιτών μας και όχι των οικονομικών συμφερόντων», και μετά από λίγους μήνες η ΙΔΙΑ παράταξη ΣΥΝΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, συμπλέοντας με τους αναίσχυντους πασόκους τοποτηρητές!!!
Αποδεικνύεται ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ότι οι διακηρύξεις για τη «λαϊκή συμμαχία» και τα λοιπά, είναι ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ…
Λόγια κενά περιεχομένου…
«Ο δεύτερος άξονας έχει να κάνει με την ποιότητα της ζωής και την δημιουργία εστιών ανακούφισης του δοκιμαζόμενου ανθρώπου. Η ανάδειξη των χώρων εκείνων που θα προσφέρουν ανακούφιση και χαρά στους συμπολίτες μας, χωρίς να τους επιβαρύνουν οικονομικά εντάσσονται στις προσπάθειες μας. Τέτοιοι χώροι είναι τα Ξύλινα, ο κινηματογράφος Αιολία, το ανοιχτό Θέατρο «Αντώνης Καλογιάννης» και άλλοι δημόσιοι χώροι, όπως το πάρκο του Σκοπευτηρίου και ο υπέροχος Υμηττός.
Ο τρίτος άξονας έχει να κάνει με την περιφρούρηση των δημοσίων χώρων (πεζοδρόμια, πλατεία, αστικό και περιαστικό πράσινο) και τη διατήρηση του αστικού ιστού και της φυσιογνωμίας της πόλης μας, τόσο της ιστορικής (της μικρασιάτικης και της αγωνιστικής), όσο και της πολεοδομικής. […]
[…] Στα πλαίσια αυτά:
- Θα επανεξετάσουμε το θέμα της κατάληψης των πεζοδρομίων και των ελεύθερων χώρων.
- Θα επανασχεδιάσουμε την Πλατεία μας πόλης μας.
- Θα αναδείξουμε και θα αναπτύξουμε ακόμα περισσότερο το αστικό πράσινο και τους χώρους αναψυχής και περιπάτου περιμετρικά της πόλης μας.
Οι βασικοί άξονες αυτού του επανασχεδιασμού θα είναι η ποιότητα ζωής των κατοίκων και η φυσιογνωμία της Καισαριανής, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη μας τις ήδη υπάρχουσες δραστηριότητες, για τις οποίες όμως θα θέσουμε σαφή κριτήρια προς όφελος τόσο των κατοίκων όσο και των ίδιων των επαγγελματιών της πόλης μας».
Ωραία λόγια, για να είναι αληθινά έργα… Σήμερα, ΕΞΗΝΤΑ ΜΙΑ ΗΜΕΡΕΣ από την πρώτη Κυριακή των εκλογών, η «λαϊκή συμμαχία» και το «κοινωνικό μέτωπο» είναι «άγνωστες λέξεις» για την Καισαριανή. Το πλέον παράδοξο είναι ότι, αντί να συντίθεται η όποια «λαϊκή συμμαχία» έχει ελπίδες, ΑΠΟΣΥΝΤΙΘΕΤΑΙ και η ήδη υπάρχουσα, σε όποιο βαθμό και αν υπάρχει…
Και τι μένει; Μένει μόνο η οργή του κόσμου, την οποία προσπαθεί ο καθένας μόνος του να τη διοχετεύσει όπου κρίνει ο ίδιος «βολικό» για τον ίδιο. Αν τον «βολεύει» να μαυρίσει τον εξουσιαστή, τον καταπιεστή ή τον ανεπαρκή, μικρόνου ή κομματικά εμπαθή διαφωτιστή, είναι δύσκολο, εν βρασμώ ψυχής, να το αποφασίσει επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου.
Αυτό, φυσικά, δεν είναι ούτε «λαϊκή συμμαχία» ούτε «κοινωνικό μέτωπο». Αυτό είναι κομματικός τσαρλατανισμός και ατομικός ευτελισμός του κάθε κομματικού «στρατηγού», ο οποίος πιστεύει ότι μπορεί να σύρει από τη μύτη μια κοινωνία που δυστυχεί και αναζητά εναγωνίως οδό διαφυγής.
Και ο λαός που αγωνιά, αλλά ελπίζει, δεν επιτρέπει σε κανέναν να παίζει παιχνίδια εξουσίας στην πλάτη του ΑΤΙΜΩΡΗΤΕΙ…