Με αφορμή τις τρεις πρόσφατες παραιτήσεις των Δημοτικών Συμβούλων της παράταξής μας, κ.κ. Σώζου, Σάρολα και Παπαδημητρίου, είμαι υποχρεωμένος να ενημερώσω κυρίως στους δημότες για όσα αναφέρονται στα κείμενα των παραιτήσεων, κύρια γιατί αυτά που γράφονται είναι αναληθή και υπερβολικά, ιδιαίτερα την στιγμή που είναι κοινή πεποίθηση μέσα στην κοινωνία του Βύρωνα, ότι αυτή η Δημοτική αρχή έχει πραγματοποιήσει τα περισσότερα από όσα υποσχέθηκε, αλλά κυρίως γιατί έχει οδηγήσει το Δήμο στο δρόμο της κανονικότητας σε όλα τα επίπεδα.
Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι στα κείμενα δεν υπάρχει καμία αναφορά στο που παρεκκλίναμε από τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις, παρά μόνο σε κάποιους λάθος χειρισμούς, που είναι λογικό κάθε Δημοτική αρχή να κάνει και που φαίνεται ότι οι συνάδελφοι δεν μπόρεσαν να συγχωρήσουν. Πολύ δε περισσότερο όταν και αυτοί διαπίστωσαν ότι παραλάβαμε ένα Δήμο υπό κατάρρευση και ήταν λογικό τους πρώτους μήνες να συναντήσουμε τεράστια προβλήματα. Για αυτό θα μπορούσα να τους δικαιολογήσω, ότι σαν νέοι δημοτικοί σύμβουλοι εκλέχθηκαν με όραμα και θέληση να προσφέρουν, αλλά η κατάσταση που αντιμετωπίσαμε δεν τους έδωσε αυτή τη δυνατότητα.
Είναι άλλο όμως αυτό και άλλο η απαξίωση του έργου που έχει συντελεστεί μέχρι σήμερα, με την τεράστια προσπάθεια που έκαναν τόσο εγώ, όσο και οι Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι της παράταξης, με αποτέλεσμα σήμερα ο Δήμος του Βύρωνα να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη θέση.
Ιδιαίτερα θέλω να καυτηριάσω απόψεις όπως αυτές, περί αλαζονείας, έπαρσης, συγκεντρωτισμού και αυταρέσκειας που δεν συνάδουν με τις αρχές της Αριστεράς και που σε καμία στιγμή της θητείας μας δεν υπήρξαν. Λειτουργήσαμε και λειτουργούμε -με πρώτο εμένα- με βάση τις αρχές της Δημοκρατίας, της συλλογικότητας, της αυταπάρνησης και του σεβασμού στην διαφορετική άποψη. Η αρχή βέβαια της Δημοκρατίας λέει ότι ένας συλλογικός φορέας που συζητά, δίνει τη δυνατότητα σε όλους να πουν τη γνώμη τους, αλλά ακολουθεί την άποψη της πλειοψηφίας. Ίσως αυτό δεν μπόρεσαν να “αντέξουν” οι συναγωνιστές, αλλά για αυτό δεν φταίνε οι άλλοι. Επιπλέον, ας μου επιτραπεί να σημειώσω ότι το πιο τίμιο για κάποιον που διαφωνεί –και υπάρχουν πολλά ιστορικά παραδείγματα– είναι να παραιτηθεί από το αξίωμά του, σεβόμενος κυρίως αυτούς που τον ψήφισαν, αλλά και αυτούς που παρότι διαφωνούν με κάποιες θέσεις, δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα.
Άλλωστε στο τέλος της θητείας μας αυτός που θα μας κρίνει όλους είναι ο λαός του Βύρωνα. Κανείς δεν θα έχει ασυλία από την κρίση του.