Του Σάκη Μουμτζή

Αν τελικά οι δημοσκοπήσεις επαληθευτούν, όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Ο Μητσοτάκης θα είναι πάνω από τον στόχο του 33%, ο Κασσελάκης θα κινηθεί και αυτός περί το 17-18%, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης θα υπερβεί το 12%. Οι παρακάτω από αυτούς μπορεί να είναι και ενθουσιασμένοι. Να κάνουν πάρτι. Συνεπώς, εκτός απροόπτου, το βράδυ των ευρωεκλογών θα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα. Βέβαια, στις μέρες που απομένουν μπορεί πάντα να συμβεί το αναπάντεχο που θα ανατρέψει αυτή την ειδυλλιακή εικόνα.

Σε αυτό το τοπίο σίγουρα θα υπάρξει και ένας δυσαρεστημένος. Και αυτός θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Θα μου πείτε πως πληρώνει τα λάθη του. Σωστό, γιατί τα λάθη στα οποία υπέπεσε ήταν σοβαρά, όπως έχουμε πει πολλές φορές και τώρα το πρόβλημά του είναι πρωτίστως υπαρξιακό και ακολούθως πολιτικό. Με έναν φουνταριστό Κασσελάκη να οδεύει προς το 20% δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε προοπτικές για τον Τσίπρα. Γιατί χώρος και προοπτικές πάνε μαζί.

Μετά τις ευρωεκλογές και τα μπάνια του λαού, κατά το φθινόπωρο, θα ανοίξει η γνωστή συζήτηση για τη συγκρότηση της ενιαίας παράταξης της Κεντροαριστεράς. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πιέσουν και επιχειρηματικά συμφέροντα που θέλουν να υπάρξει ένας σοβαρός αντιπολιτευτικός πόλος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, ικανός να τον διαδεχθεί στις επόμενες εκλογές. Όμως σε αυτό το σενάριο -που αναμφίβολα έχει βάση- υπάρχει ένα εμπόδιο σημαντικό. Η παρουσία των Κασσελάκη- Ανδρουλάκη οι οποίοι φυσικά δεν έχουν λόγο να μεριάσουν για να γίνει ηγέτης κάποιο τρίτο πρόσωπο που θα έρθει από το παρασκήνιο. Αυτοί έφαγαν το «ξύλο», δε θα πάρει τα εύσημα ο άγνωστος χ.

Και σε αυτή την περίπτωση -που το ξανατονίζω έχει πολλές δυσκολίες- ο Α. Τσίπρας μένει απ’ έξω. Το τρίτο πρόσωπο, αν τελικά βρεθεί, θα είναι άφθαρτο και ευρείας αποδοχής, προδιαγραφές που δεν τις έχει ο Τσίπρας. Από την άλλη πλευρά να κάνει δικό του κόμμα, όπως τού εισηγούνται πολιτικοί του φίλοι, μου φαίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Σε ποιο χώρο θα απευθυνθεί και με ποια στελέχη θα το συγκροτήσει. Ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ του 2014 καλύπτεται σήμερα από: τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, την Πλεύση Ελευθερίας, το κόμμα Βαρουφάκη και τα ορφανά του Λαφαζάνη. Από όλους αυτούς κανένας δε θέλει τον Α. Τσίπρα και είμαι σίγουρος ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία.

Για όλα τα παραπάνω, αμφιβάλλω αν το βράδυ των ευρωεκλογών αυτός θα είναι ικανοποιημένος με το αναμενόμενο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι σε μεγάλο μέρος, ποσοστό Κασσελάκη. Το έχω γράψει την επομένη του Συνεδρίου, που ήταν μια τομή για την προσωπική του διαδρομή, πως ο Στέφανος ήρθε για να μείνει, ανατρέποντας σχεδιασμούς και σενάρια παρασκηνίου. Το αξιοπερίεργο είναι πως σε αυτή την πορεία του συνέβαλε ακούσια και ο ίδιος ο Α. Τσίπρας όταν λίγες ώρες πριν από το Συνέδριο προσπάθησε να τον υπονομεύσει.

Τραγικό λάθος και αδιανόητο για έναν μετρ της ίντριγκας, που καλείται να το πληρώσει.

Πηγή: liberal.gr