Του Δημήτρη Καμπουράκη
Απορώ πώς αυτό το Σαββατοκύριακο δεν γέμισαν τα επείγοντα των νοσοκομείων με τύπους, που δάγκωσαν την γλώσσα τους και δηλητηριάστηκαν. Μιλάμε για φαρμάκι. Κάθε λέξη τους, κάθε έκφραση τους, κάθε ανάρτηση τους, κάθε ανακοίνωση τους, κάθε σχόλιο τους, έσταζε όξος και βιτριόλι και στρυχνίνη και χολή. Όσο έβλεπαν τις εικόνες από το μετρό τόσο λύσσαγαν. Αν μπορούσαν να τσουλήσουν από τις κυλιόμενες σκάλες βαρέλια νιτρογλυκερίνη να το βουλιάξουν αύτανδρο, θα το έκαναν με αγαλλίαση. Το τι άκουσα και διάβασα το περασμένο διήμερο, δεν περιγράφεται.
«Εγκαινίασαν το μικρότερο μετρό στον κόσμο. Μια ευθεία λίγων χιλιομέτρων». «Αφού δεν πάει στις πυκνοκατοικημένες δυτικές συνοικίες, είναι σαν να μην υπάρχει». «Έχετε ξανακούσει εσείς μετρό να μην συνδέει την πόλη με το αεροδρόμιο»; «Πανάκριβο, μας στοίχησε τα μαλλιά της κεφαλής μας». «Με τη βροχή έσταξε νερό σε δυο σημεία». «Δεν το καθυστέρησαν οι αρχαιότητες αλλά ο Άνθιμος που δεν ήθελε να δώσει το Παπάφειο». «Μετρό χωρίς μεγάλα πάρκινγκ στους σταθμούς, δυσκολεύει, δεν βοηθά την πόλη». «Στραγγαλίστηκε και ταλαιπωρήθηκε 30 χρόνια η Θεσσαλονίκη, για να μειωθεί 12% το κυκλοφοριακό της».
Μιλούν και γράφουν εναντίον του έργου, λες και τα πολυδαίδαλα μετρό των άλλων ευρωπαϊκών πόλεων με τα εκατοντάδες χιλιόμετρα δικτύου και τους εκατοντάδες σταθμούς, έγιναν όλα μαζί και μέσα σε μια νύχτα. Τα ήθελαν όλα μαζί, δυτικές συνοικίες, κέντρο, αεροδρόμιο, αρχαιότητες και δίχως να το πάρει χαμπάρι κανένας στην επιφάνεια. «We want the world and we want it now», που έλεγαν και στον Μάη του ’68. Αμ το κόστος; Λες και οι δικές τους προσφυγές (90 τον αριθμό παρακαλώ) δεν αύξησαν το κόστος μέσω των υποχρεωτικών καθυστερήσεων. Λες και όταν κατέβαινε ο Αλέξης στην τρύπα με τους μουσαμάδες, το έργο ήταν τσάμπα, μετά αυξήθηκε απότομα.
Αμ ο σταθμός Βενιζέλου; Τον βλέπει πια και τον αποθαυμάζει όλη η Θεσσαλονίκη και η χώρα, αλλά εκείνοι τον χαβά τους. «Έγκλημα, έγκλημα, έγκλημα». Γιατί έγκλημα; Διότι –λέει- με την προσωρινή τους απόσπαση, έχασαν την αυθεντικότητα τους ακόμα κι αν ξανατοποθετήθηκαν ακριβώς όπως ήταν με ακρίβεια χιλιοστού. Όχι, αυτοί τα ήθελαν ακούνητα εκεί τα ‘φτιαξε ο βυζαντινός χτίστης, αλλιώς χάθηκε η …παρθενιά τους. Και δίπλα σ’ αυτά τα γενικόλογα, καταπιάνονται και με τα πιο εξειδικευμένα. «Τα λουτρά ήταν ρωμαϊκά, γιατί τα δείχνουν στη βυζαντινή Θεσσαλονίκη που αναδεικνύεται στον σταθμό»; (Μήπως διότι τα λουτρά είχαν μείνει και στους βυζαντινούς χρόνους;)
Αμ η Παναγιά των Χαλκέων; ‘Άλλο «έγκλημα» κι αυτό. Πώς τολμά η Μενδώνη να κάνει τέτοιες συνδέσεις, όταν ο αντίστοιχος αρχαίος ναός είναι αυτοποίητος; Έλα ντε… αυτή η αγωνία έφαγε τους Θεσσαλονικιούς. «Και γιατί ο Μητσοτάκης δεν της έκανε αυτές τις ερωτήσεις, όταν άκουγε αυτά τα ανιστόρητα»; (Μήπως γιατί ο Μητσοτάκης δεν είναι αρχαιολόγος; Ενώ αν στην θέση του ήταν το τέρας μορφώσεως Αλέξης, θα την ξεμπρόστιαζε την αγράμματη Λίνα). Μέχρι και το τραμ θυμήθηκαν πάλι και υπολόγισαν πόσα χιλιόμετρα υπέργειων γραμμών θα είχαν φτιαχτεί με τα λεφτά του μετρό.
Μιλάμε για τόνους φαρμάκι, περισσότερο κι απ’ την νεροποντή της Ρόδου και της Λήμνου μαζί. Ήρθε η Opinion Poll με έρευνα σε δείγμα 1.000 Θεσσαλονικέων κι έδειξε ότι το μετρό στην πόλη έχει αποδοχή 85%. Τίποτα οι πολέμιοι. Συνεχίζουν να ταυτίζονται και να εκφράζουν το 10% που δεν θέλει τίποτα και που το μόνο που ξέρει είναι να προσφεύγει. Θα μου πείτε, για το μουσείο της Ακρόπολης έγιναν 120 προσφυγές (να μην γίνει), οι 90 του μετρό Θεσσαλονίκης σας πείραξαν; Σωστό κι αυτό.
Το μόνο που τους απομένει τώρα είναι να πάρουν τα σπρέι και να το μαγαρίσουν για να ξεθυμάνουν, να τους φύγει το άχτι. Άντε παιδιά, καλή δουλειά…
Πηγή: liberal.gr