Του Γιάννη Σιδέρη
Ημέρα «εσωτερικής εφόδου» στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα για τον Κασσελάκη. Διεξάγονται εκλογές για την ανάδειξη Νομαρχιακών Επιτροπών και συντονιστικών οργάνων των οργανώσεων Βάσης (Οργανώσεις Μελών). Και όπως φάνηκε από τις χουλιγκανικές εκδηλώσεις των φαν του στο συνέδριο, μάλλον θα κατισχύσει της εσωκομματικής διαδικασίας.
Έτσι θα γίνει και κυρίαρχος του κομματικού μηχανισμού, και ενδυναμωμένος, θα ανοίξει τον δρόμο για την αλλαγή του ονόματος και του συμβόλου του κόμματος. Άλλωστε, αυτοί που θα μπορούσαν να του εναντιωθούν, φρόντισαν βιαστικά και άστοχα να αποχωρήσουν, και βρίσκονται παραπαίοντες μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Τα εμπόδια που θα μπορούσαν να ανακόψουν την επέλασή του στο πολιτικό πεδίο, είναι δύο: Οι ευρωεκλογές, καθώς μόνος του, σε ώρα μαχητικού ενθουσιασμού, έθεσε το όριο 17% – όριο των δεύτερων εκλογών του 2023.
Και όντως θα μπορούσε να το προσεγγίσει αν δεν είχε υπάρξει η διάσπαση, καθότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανακόψει την ελεύθερη πτώση του, ενώ τα ποσοστά του, αν προστεθούν και εκείνα τη Νέας Αριστεράς, που είναι σαρξ εκ της συριζαϊκής σαρκός, υπερβαίνουν κατά πολύ το καθηλωμένο ΠΑΣΟΚ.
Το δεύτερο πρόβλημα σχετίζεται με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Τις υπερατλαντικές εταιρίες του, που σύμφωνα με τον ίδιο είναι διαφανείς και φορολογημένες, αλλά αυτό αφορά το αμερικανικό δημόσιο. Το ελληνικό το αφορά η συνεχιζόμενη ιδιοκτησία ενώ είναι αρχηγός κόμματος. Εξ ου και η παρέμβαση της εισαγγελίας για ενδεχόμενη παραβίαση του νόμου περί «πόθεν έσχες» αρχηγών κομμάτων.
Τα ανωτέρω ενδεχομένως να αποτελέσουν εμπόδια και να ανακόψουν την ορμητική είσοδο του Στέφανου στην πολιτική σκηνή, στην οποία ήδη καταλαμβάνει προσωπικό χώρο. Όχι τόσο ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ως συγκεκριμένη «πολιτική» περσόνα.
Φάνηκε και από την απόρριψη της πρότασης Τσίπρα για προσφυγή στη βάση, που επεφύλαξε το συνέδριο. Ναι μεν παρενέβησαν δολοπλόκα στελέχη για να την αναχαιτίσουν, αλλά η στάση τους αυτή εναρμονίστηκε με τη διάθεση της πλειοψηφίας των συνέδρων.
Και στο περιβάλλον Τσίπρα έμειναν απογοητευμένα έκπληκτοι, από το πόσο γρήγορα τον ξεπέρασαν τα μέλη που κάποτε ορκίζονταν στο όνομά του. Που γι’ αυτούς προσωποποιούσε το όνειρο της κυβερνώσας Αριστεράς, αλλά τον αντιμετώπισαν σαν να είναι ήδη «χθες».
Αν ο Στέφανος ξεπεράσει τις συμπληγάδες των ευρωεκλογών και της εισαγγελίας, έχει μέλλον λαμπρόν. Είναι το ίδιο αδίστακτος με τον Τσίπρα αλλά περισσότερο λαϊκιστής. Ο πρώην είχε τουλάχιστον συνεκτικό πολιτικό λόγο στον λαϊκισμό του. Ο Στέφανος είναι «όσα παίρνει ο άνεμος». Αλλά έχει δημιουργήσει fanclub που τον ακολουθεί φανατικά και αποδέχεται άκριτα κάθε δήλωσή του.
Όπως ας πούμε αυτή για τα μη κρατικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Λέει όχι, και την ίδια στιγμή ανατρέπει πάγιες θέσεις της Αριστεράς. Οι οπαδοί του τον χειροκρότησαν και σε κανέναν δε φάνηκε ιερόσυλη και αντιαριστερή, η φράση του «Χωρίς έρευνα δεν μπορεί να διασυνδεθεί το πανεπιστήμιο με την αγορά εργασίας».
Σωστή θέση, αλλά η σύνδεση πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας μπορεί να είναι επιχείρημα της ΝΔ και του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. Επουδενί του ΣΥΡΙΖΑ και της εκείθεν Αριστεράς. Αυτοί καταγγέλλουν την συγκεκριμένη πρακτική επειδή, λέει, θέτει την επιστημονική γνώση στην υπηρεσία των μεγάλων πολυεθνικών. Επειδή με αυτόν τον τρόπο, η επιστήμη εμπορευματοποιείται, αλλοιώνεται η ουμανιστική προσφορά της, και γίνεται υπηρέτης του Κεφαλαίου!
Το ακόμη πιο αντιθετικό ήταν ότι πρότεινε: «Δημιουργία αυτοδιοικούμενων πυλώνων ξένων πανεπιστημιακών προγραμμάτων εντός των ελληνικών πανεπιστημίων. Έτσι θα έρθουν πανεπιστήμια με κύρος στην Ελλάδα»!
Δηλαδή ο αρχηγός που λέει όχι στα ξένα πανεπιστήμια (σε αυτά που θα έρθουν σε δικούς τους χώρους, με δικούς τους πόρους, και με τα δίδακτρα των φοιτητών), ζητά να διαθέσει το ελληνικό κράτος δικούς του πόρους και δικούς του χώρους, για να έρθουν ξένα πανεπιστήμια αυτοδιοικούμενα μάλιστα, εντός των ελληνικών!
Πέρασε και αυτή η σουρεαλιστική θέση της πλήρους ασυναρτησίας, απαρατήρητη. Ουδείς τον έκρινε, ουδείς τον έψεξε!
Από την άλλη επέδειξε ότι αποτελεί μια μικρογραφία του Τραμπ, στο πιο αριστερό, με αφορμή την παρέμβαση της εισαγγελίας για το Πόθεν Έσχες: Ειρωνεύτηκε την ελληνική Δικαιοσύνη, δηλώνοντας:
«Έχει τα πιο γρήγορα αντανακλαστικά στον κόσμο. Όταν αναλαμβάνει να υπερασπιστεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη απέναντι στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο που βοά για την κατάλυση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα. Όταν αναλαμβάνει να στείλει σπίτι τους, αντί για τη φυλακή, βιαστές πρωθυπουργικούς φίλους και στελέχη της ΝΔ που παρανομούν. Όταν αναλαμβάνει να με στοχοποιήσει για το δάνειο που έδωσα στο κόμμα μου για να μη μείνουν απλήρωτοι τις γιορτές οι εργαζόμενοι. Από τα δεδουλευμένα μου στις ΗΠΑ, όχι από σακούλες από επιχειρηματίες».
Βέβαια, την ίδια μέρα η δικαιοσύνη διέταξε έρευνα και για τα email της Μισέλ. Αλλά ο Στέφανος… δεν το έμαθε!
Δεδομένου ότι δεν έχει βουλευτική ασυλία, θα πρέπει η Δικαιοσύνη να τον καλέσει να τεκμηριώσει αυτά που λέει, ειδικά για τις σακούλες με χρήματα. Γιατί τελευταία φορά που ακούστηκαν χρήματα σε σακούλες, ήταν από τον Καλογρίτσα και αφορούσαν το κόμμα του.