Της Σοφίας Γιαννακά
Σαν καλοκουρδισμένη μηχανή δούλεψε η κυβέρνηση για να φτάσει το προηγούμενο διήμερο να υπογράψει στρατηγικής σημασίας συμφωνίες με τις ΗΠΑ και εταιρείες κολοσσούς στον τομέα της ενέργειας.
Κυριολεκτικά τρίβαμε τα μάτια μας βλέποντας την κυβέρνηση να έχει εργαστεί επί μήνες αθόρυβα και αποτελεσματικά, σε διπλωματικό επίπεδο, ώστε πλέον η Ελλάδα να εξελίσσεται σε στρατηγικό ενεργειακό κόμβο και πύλη εισόδου για το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) των ΗΠΑ προς την Ευρώπη, σε στροφή απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο. Ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα!
Και δικαιολογημένα ο πρωθυπουργός το παρουσίασε ως μια δυναμική απάντηση στους πολιτικούς αντιπάλους του και σε όσους κακόβουλα ισχυρίζονται ότι η χώρα μας είναι αδύναμη στην εξωτερική πολιτική, καταρρέει, ότι ο πλανητάρχης τη γράφει στα παλιά του τα παπούτσια κλπ. Αντίθετα, όπως είπε, στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, ο οποίος αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τις παγκόσμιες ισορροπίες και προσελκύει εντονότατο Αμερικανικό ενδιαφέρον, η Ελλάδα μπορεί να διαδραματίσει ρόλο υπολογίσιμου εταίρου και όχι φτωχού συγγενή. Και να τονίσουμε εδώ ότι είναι αξιοσημείωτη η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να πει έστω μισή κουβέντα για αυτή την τεράστια εθνική επιτυχία. Δεν είναι λίγο να συγκεντρώνεις στην Αθήνα την ενεργειακή ελίτ της Αμερικής, της Ευρώπης και της νοτιοανατολικής Μεσογείου, τέσσερις πρωτοκλασάτους υπουργούς των ΗΠΑ και καμιά 25αριά επικεφαλής ενεργειακών κολοσσών της υφηλίου, για να υπογράψουν συμφωνίες με την ελληνική κυβέρνηση.
Και όλα λειτούργησαν στην εντέλεια, ο προγραμματισμός ήταν άψογος. Καιρό είχαμε να ακούσουμε από τον Αμερικανικό παράγοντα τόσα θερμά λόγια για τη χώρα μας και να αποδεικνύεται εμπράκτως η σημασία της Ελλάδας στον νέο παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Ταυτόχρονα να υπογραμμίζεται και η γεωπολιτική σημασία της ελληνόκτητης ναυτιλίας για τα δυτικά συμφέροντα.
Επίσης, η σύσκεψη των «3+1», Ελλάδος, Ισραήλ, Κύπρου και ΗΠΑ για την καλωδιακή σύνδεση υποδηλώνει το άμεσο ενδιαφέρον των Αμερικανών για την ταχεία ολοκλήρωση του έργου. Η εξέλιξη αυτή αφήνει εκ των πραγμάτων στο περιθώριο τις παρεμβολές της Άγκυρας. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν οι προοπτικές που διανοίγονται σήμερα. Κυριολεκτικά, σε ένα διήμερο είδαμε να συμβαίνουν πολλά και μεγάλα ελληνικά θαύματα.
Δυστυχώς, η ίδια αυτή κυβέρνηση είναι ικανή να ταλαιπωρείται και να αποσυντονίζεται με υποθέσεις όπως τα ΕΛΤΑ. Σχεδόν την ίδια ώρα που υπέγραφε με την ExxonMobil να εισέλθει για εξορύξεις με 60% στο οικόπεδο 2 του ΒΔ Ιονίου, η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ σπαράσσονταν επειδή κλείνει ένα υποκατάστημα ταχυδρομείου στην Άνω Κερασιά. Δίχως κανείς να έχει κατανοήσει ακριβώς το λόγο, αφού υπήρχε ήδη πρόγραμμα αναδιάρθρωσης των ΕΛΤΑ, έγιναν μαλλιά-κουβάρια το Μέγαρο Μαξίμου, το Μέγαρο Μποδοσάκη, το υπουργείο Οικονομικών και οι βουλευτές της ΝΔ. Η αντιπολίτευση απλώς παρακολουθούσε το ενδοκυβερνητικό επεισόδιο που έληξε με την παραίτηση της διοίκησης των ΕΛΤΑ και μια σοβαρή κρίση με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος αρνείται επίμονα την «πατρότητα» των περικοπών και καταγγέλλει ανοίκειες επιθέσεις εναντίον του, τονίζοντας μάλιστα ότι «είναι προφανή τα κίνητρα».
Η ίδια λοιπόν κυβέρνηση που είναι ικανή να εργαστεί μεθοδικά και να κινήσει γη και ουρανό για να πετύχει στα ενεργειακά και στα γεωπολιτικά, την ίδια ώρα πνίγεται σε μια κουταλιά νερό για ένα ταχυδρομικό κατάστημα στην Άνω Κερασιά. Πρόκειται για μια μεγάλη παραδοξότητα. Λείπει προφανώς το επιτελείο που θα συντόνιζε τις (αν)ισορροπίες στο εσωτερικό της κυβέρνησης, τις προσωπικές επιδιώξεις, αλλά και τις εσωτερικές δυσλειτουργίες. Και καλό είναι να ευρεθεί, διαφορετικά δεν θα αργήσει να παρουσιαστεί η επόμενη αφορμή ενός ενδοκυβερνητικού βραχυκυκλώματος. Που θα φέρνει στην επιφάνεια μόνο τα ασήμαντα και ζημιογόνα.
Πηγή:iefimerida.gr