Του Θανάση Μαυρίδη
Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, κυβερνητικός εταίρος του κ. Ερντογάν, δήλωσε ότι «το Χαλέπι είναι τουρκικό ως το κόκαλο», για να συμπληρώσει: «Το τουρκικό έθνος γνωρίζει τη γεωγραφία του Ιράκ και της Συρίας και το τουρκικό έθνος φέρει στην ψυχή του αυτές τις γεωγραφίες της καρδιάς και του πολιτισμού του». Φταίμε τώρα εμείς που θυμόμαστε τις δηλώσεις Ερντογάν για τα σύνορα της καρδιάς της Τουρκίας; Το πού πάει το πράγμα είναι φανερό…
Η Τουρκία έχει πάρει τις αποφάσεις της. Ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σύνορα από το Ιράκ μέχρι τις παρυφές των μεγάλων πρωτευουσών της Βόρεια Ευρώπης. Σας μοιάζει υπερβολικό; Μελετήστε τις δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων. Αυτές που γίνονται σήμερα και αυτές που έχουν γίνει στο παρελθόν. Θα διαπιστώσετε ότι τις δηλώσεις αυτές τις εννοούν και δεν τις κάνουν για εσωτερική κατανάλωση, όπως πίστευαν μέχρι πρόσφατα κάποιοι ανόητοι στην Αθήνα.
Όταν λοιπόν κάποιος περιλαμβάνει στα σύνορα της … καρδιάς του την Θεσσαλονίκη, δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για τα υπόλοιπα. Θα μου πείτε ότι η Τουρκία μπορεί να θέλει και την Βιέννη! Το θέμα δεν είναι το τι θέλει, αλλά το τι μπορεί. Και ναι μεν ως προς την Βιέννη τα πράγματα είναι λίγο δύσκολα σε αυτήν τη χρονική συγκυρία, αλλά ως προς την Ελλάδα οι προθέσεις δεν έχουν μείνει κρυφές.
Το συμφέρον της Ελλάδας είναι να τα βρει με την Τουρκία. Η Τουρκία είναι εκείνη που δεν θέλει μια τίμια συμφωνία και θα κάνει τα πάντα για να την αποφύγει. Το κακό είναι ότι διάφοροι στην Ελλάδα «τσιμπάνε» από την προπαγάνδα της Πύλης και άθελά τους βοηθάνε τους υπερεθνικιστές στη γειτονική χώρα να εξυπηρετήσουν τα σχέδιά τους. Η Τουρκία κάνει έναν προσχηματικό διάλογο με την Αθήνα, έτσι ώστε στο τέλος να ισχυριστεί ότι προσπάθησε στον δρόμο της ειρήνης, αλλά δεν ήταν αυτή η υπεύθυνη για το «ναυάγιο». Αναζητά αφορμή και ευκαιρία για να δοκιμάσει τις πιθανότητές της στο πεδίο. Για την πολιτική νομιμοποίηση των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο και στη Θράκη.
Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα πρέπει να προετοιμαστεί για το χειρότερο δυνατό σενάριο. Και σωστά η κυβέρνηση ενισχύει την άμυνα της χώρας. Από την άλλη, θα πρέπει να κάνει αυτό που σήμερα κάνουν οι Βορειοευρωπαίοι. Να προειδοποιήσει τους πολίτες για το τι μπορεί να συμβεί και να τους ζητήσει να πάρουν μέτρα. Να προετοιμαστούμε ως κοινωνία.
Την ίδια ώρα ο πολιτικός κόσμος της χώρας καλείται να κάνει τις επιλογές του, μακριά και πέρα από ιδεοληψίες. Είμαστε με τη Δύση ή με το Ισλάμ; Στηρίζουμε στην περιοχή τις επιλογές της Δύσης ή πέφτουμε στην παγίδα της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και του Ερντογάν;
Η Τουρκία έχει κάνει τις δικές της επιλογές. Σήμερα ήταν το Χαλέπι. Αύριο;