Του Δημήτρη Καμπουράκη
Επειδή βλέπω το θανατηφόρο πλάνο να παίζει και να ξαναπαίζει στις τηλεοράσεις μας, θα προσπαθήσω να εξηγήσω μερικά πράγματα για τα θέσμια της Κρήτης, όσον αφορά την οδική συμπεριφορά των συμπατριωτών μου. Οι στατιστικές λένε ότι αναλογικά με τον πληθυσμό της, η Κρήτη είναι πρώτη στην Ελλάδα σε θανατηφόρα ατυχήματα και σε ατυχήματα με βαριές σωματικές βλάβες και αναπηρίες.
Οι ίδιες στατιστικές απεικονίσεις λένε ότι το 90% των ατυχημάτων αυτών (με θανάτους και βαρείς τραυματισμούς) γίνονται από το βράδυ της Παρασκευής μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής. Αντιλαμβάνεστε γιατί συμβαίνει αυτό. Τέλος, μόνο το 15% αυτών των ατυχημάτων συμβαίνουν στον περιβόητα επικίνδυνο ΒΟΑΚ, όλα τα υπόλοιπα είναι στο επαρχιακό δίκτυο και μέσα στις πόλεις του νησιού.
Οι νευροχειρουργικές κλινικές των νοσοκομείων Ηρακλείου και Χανίων είναι από τις πιο έμπειρες της χώρας, διότι οι γιατροί τους αντιμετωπίζουν καθημερινά διαλυμένα κεφάλια νέων παιδιών που καταφθάνουν στα επείγοντα μετά από τροχαία ατυχήματα. Από παλιά συνέβαινε αυτό, όμως τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια διαφορά. Την περασμένη δεκαετία η πλειοψηφία των ατυχημάτων ήταν με μηχανάκια, τώρα πια είναι με αυτοκίνητα. Το 2010-20, ο νεαρός κρητικός πήγαινε στο μπαρ με το παπάκι του, τώρα πάει με το αυτοκίνητο του. Αυτά δεν τα βγάζω απ’ το στομάχι μου, τα λένε οι γιατροί, τα αρχεία των νοσοκομείων και η αστυνομία.
Η Κρήτη πληρώνει βαρύτατο φόρο αίματος, όχι τόσο εξ αιτίας του κακού οδικού δικτύου της (που πράγματι είναι σε κάκιστη κατάσταση), όσο για δυο άλλους λόγους. Εξαιτίας του ποτού και του οδηγικού τσαμπουκά. Και τα δυο, είναι προϊόντα μιας κοινωνίας που λειτουργεί χωρίς κανόνες και στοιχειώδη πειθαρχία, που έχει θεοποιήσει το «εγώ είμαι κι άλλος δεν είναι», που θεωρεί κάθε αυθαιρεσία ως απόδειξη προσωπικής ελευθερίας και που μεταφράζει σε πράξη ηρωισμού και αντίστασης, την παραβίαση των νόμων και την περιφρόνηση κάθε ένστολου ή κρατικού οργάνου.
Δεν καταχερίζω από καθέδρας τους δικούς μου, ακούστε όμως την κραυγή απόγνωσης του πατέρα του νεκρού παιδιού στη λεωφόρο Σούδας, για να δείτε πως δεν είμαι ο μόνος που τα επισημαίνω. Αυτή η «ατίθαση Κρήτη» που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της, που δεν περιορίζεται από νόμους, από καλούπια και από αστυνομικά μπλόκα, μπορεί να φτιάχνει ανθρώπους αυτεξούσιους και προκομμένους, αλλά στις ακραίες εκφάνσεις της πληρώνει βαρύ φόρο αίματος.
Ναι, θα γίνει ο καινούριος ΒΟΑΚ και θα γλυτώσουμε ένα 15% των σημερινών ατυχημάτων, ενώ θα υποβοηθηθεί περαιτέρω η οικονομική ανάπτυξη. Όμως δεν γίνεται να αποκτήσει μεσαίο διάζωμα ή σήραγγες όλο το επαρχιακό δίκτυο του νησιού, ώστε να μην γκρεμοτσακίζονται ή να τρακάρουν μετωπικά οι μετα-έφηβοι καταναλωτές δεκάδων σφηνακίων τσικουδιάς στους Σαββατοκυριακάτικους διαγωνισμούς αντριλικιού στα μπαρ και τα πανηγύρια.
Προφανώς, κακώς άφησαν οι αστυνομικοί ελεύθερο τον μεθυσμένο μάγκα της ασφάλτου, αντί να τον πάνε κρατητήριο και αυτόφωρο. Και θα πληρώσουν γι αυτό. Από την άλλη, ένας διοικητής τα τροχαίας στη βόρεια Ελλάδα, δεν μπορεί εύκολα να μπει στα παπούτσια ενός διοικητή τροχαίας στην Κρήτη, καθότι λειτουργούν σε διαφορετικό κοινωνικό περιβάλλον. Το μπλόκο που γίνεται στην Θεσσαλία ξημερώματα Σαββάτου, αποσκοπεί στο να βρει παραβάτες και να τους κλείσει μέσα ώστε να μην οδηγήσουν ξανά πιωμένοι.
Το αντίστοιχο μπλόκο που γίνεται στα Χανιά ή στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο, αποσκοπεί πρωτίστως για να αποτρέψει τα σίγουρα ατυχήματα αυτής της συγκεκριμένης βραδιάς. Διότι από τους 50 που ελέγχονται, οι 40 βγαίνουν πάνω από το όριο. Απ’ αυτούς τους 40, αν δεν έπεφταν πάνω στην αστυνομία, οι 5 θα τράκαραν μέχρι να γυρίσουν σπίτι τους. Όταν λοιπόν ο αστυνομικός γράφει τον νεαρό, του παίρνει το δίπλωμα, δίνει το αμάξι σε κάποιον της παρέας που είναι νηφάλιος ή τον βάζουν να καλέσει τους δικούς του, τότε λειτουργούν προληπτικά για τη βραδιά. Καθότι όλη η ουρά που περιμένει να εξεταστεί, μεθυσμένη είναι κι αυτή.
Ξέρω ότι φρίττετε μ’ αυτά που διαβάζετε, αλλά σας περιγράφω την πραγματικότητα. Θα πείτε «ας στέλνουν 200 άτομα κάθε βράδυ στο αυτόφωρο». Συμφωνώ, πλην αυτό στην Κρήτη δεν θα λειτουργήσει αποτρεπτικά, μάλλον βεντέτα θ’ ανοίξει υπό τις παρούσες συνθήκες. Αφήστε που τέτοιες μαζικές συλλήψεις χρειάζονται 100 αστυνομικούς κάθε φορά να γράφουν και να συνοδεύουν, ενώ στα σημερινά μπλόκα στέκει ένα περιπολικό, άντε και μια μηχανή. Για να μην σας πω ότι από τους 40 που είναι πιωμένοι, ενδέχεται οι πέντε να οπλοφορούν κιόλας, άλλος αθεράπευτος τσαμπουκάς του νησιού κι αυτός.
Τέλος πάντων, σας περιγράφω μια κατάσταση όχι αθεράπευτη, αλλά πολύ ειδική. Ούτε δικαιολογώ κανέναν, ούτε υπαινίσσομαι διαφορετική αντιμετώπιση για τους συμπατριώτες μου απ’ ότι για τον υπόλοιπο ελληνικό πληθυσμό που κυκλοφορεί στους δρόμους. Απλώς εξηγώ ότι η βαθύτερη λύση του προβλήματος εκεί στο νότο, είναι κυρίως μέσα στα σπίτια των κρητικών και λιγότερο στους δρόμους, στους νόμους ή στα αστυνομικά όργανα.
Πηγή: liberal.gr