Του Δημήτρη Καμπουράκη

Ξέρετε που θα γίνει το πρώτο πατατράκ έτσι και (ή μάλλον μόλις) ο Αλέξης αναγγείλει το καινούριο προσωποπαγές του κόμμα; Στο ΠΑΣΟΚ. Ναι, ναι, εκεί, στην Χαριλάου Τρικούπη. Σ’ αυτό το συφοριασμένο πια κόμμα, που κάποτε ήταν η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα και σήμερα διαπρέπει μόνο στο εσωτερικό φαγοπότι με τις ίδιες του τις σάρκες. Μιλούσα πρόσφατα με μεγαλοστέλεχος του (μπορεί να ναι και βουλευτής ή βουλευτίνα, αλλά δεν θέλω να σπείρω ζιζάνια) κι όταν το ρώτησα τι βλέπει για το μέλλον, μου απάντησε ότι «η μόνη ελπίδα που έχει απομείνει είναι ο Τσίπρας» (!!!). Κουφάθηκα, κατά που λένε κι οι πιτσιρικάδες.

Εντάξει, ασυνάρτητους και παλαβιάρηδες βρίσκει κανείς σε όλους τους χώρους, αλλά πολύ φοβάμαι ότι εκεί στην Χαριλάου Τρικούπη το ποσοστό των αλλόκοτα σκεπτόμενων αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Όσο περνά ο καιρός κι όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές με το κλίμα για το ΠΑΣΟΚ να παραμένει κακορίζικο δίχως ορατή προοπτική, τόσο σκάνε μύτη διάφοροι που λένε απροκάλυπτα το μακρύ τους και το κοντό τους. Βασικό τους χαρακτηριστικό η σύγχυση, η ανυπαρξία προσανατολισμού. Ψάχνουν σαν ναυαγοί δίχως πυξίδα στο ανοιχτό πέλαγος και δεν ξέρουν προς που να κωπηλατήσουν.

Λένε: «Δοκιμάσαμε πολύ επιθετικά, επωφελήθηκε η Κωνσταντοπούλου. Δοκιμάσαμε πιο ήπια, συνεχίσαμε να είμαστε καθηλωμένοι. Δοκιμάσαμε προγραμματικά, δεν μας άκουσε κανείς. Άρα κάτι άλλο πρέπει να κάνουμε». Και αυτό το «άλλο», ειδικά για την πλευρά που δεν ανήκει στην αυλή Ανδρουλάκη, καταλήγει να είναι ο Τσίπρας. Ο Δούκας τους φαίνεται όλο και πιο λειψός για αρχηγός, ο Γερουλάνος μοιάζει πιο συμπαθής αλλά αν είναι να περιμένουν το 2027 και 2028 για να τον δουν στη θέση του ηττημένου Νίκου, πάει μακριά η βαλίτσα. Αυτοί ψάχνουν μια λύση τώρα. Και καταλήγουν στη λύση του Αλέξη.

Όχι διότι πιστεύουν ότι ο Τσίπρας θα μπει σαν οδοστρωτήρας στο πολιτικό σκηνικό, αλλά διότι θεωρούν ότι είναι ο μόνος τρόπος να ανακατωθεί επιτέλους η σούπα στον χώρο της αντιπολίτευσης. Το σημερινό τέλμα είναι που τους σκοτώνει, αυτό θέλουν να δουν να ταράζεται, μπας και από την ανακατωσούρα προκύψει κάτι. Τι ακριβώς θα είναι αυτό, ούτε ξέρουν ούτε τους πολυενδιαφέρει. Αρκεί να είναι κάτι που δυνητικά μπορεί να απειλήσει την παντοδυναμία του Κυριάκου. Διότι αυτό είναι το βαθύτερο θέμα τους. Να γίνει από κάποιον κάτι, που θα ανατρέψει την εικόνα της μακροχρόνιας ηγεμονίας Μητσοτάκη.

Σας μοιάζει παλαβό το σκεπτικό τους; Ναι, διότι δεν μπαίνετε στα δικά τους παπούτσια, για να καταλάβετε τα χαλίκια που πληγώνουν τις πατούσες τους. Αν ξαναπάρει πρωθυπουργική θητεία ο Κυριάκος, μια ολόκληρη γενιά στελεχών της αντιπολίτευσης παροπλίζεται, συνταξιοδοτείται δίχως να έχει γευτεί την γλύκα της εξουσίας. Οπότε καταλήγουν στο «γαία πυρί μιχθήτω» κι ό,τι γίνει. Χαμένοι για χαμένοι, ας ξαναστοιχηθούμε πίσω απ’ τον Αλέξη μην και γίνει το απρόσμενο.

Ναι, αλλά αν σκέφτονται έτσι πολλοί ΠΑΣΟΚοι που στο τέλος-τέλος είναι και Αξιωματική Αντιπολίτευση, πως σκέφτονται και τι θα πράξουν οι συφοριασμένοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς ή οι εξοργισμένοι ψηφοφόροι της Ζωής και του Βελόπουλου; Εδώ σε θέλω. Και για να σας δώσω ένα στίγμα της σκέψης τους, όταν ρώτησα αυτό το ΠΑΣΟΚικό στέλεχος «μα τον Αλέξη που κόντεψε να καταστρέψει την χώρα και να στείλει εσάς στην φυλακή;», η απάντηση του ήταν καταλυτική. «Τι, ακόμα στο 2015 είσαι συ; Έχει περάσει μια δεκαετία από τότε και έχει παρεμβληθεί ένα καθεστώς που έχει κατσικωθεί στον σβέρκο μας και δεν λέει να φύγει. Αυτό είναι το θέμα μας τώρα.»

Πηγή: liberal.gr