Του Σάκη Μουμτζή
Ανησυχητικά μηνύματα έρχονται από τη Βεγγάζη. Πιθανόν, να επανεξεταστεί το τουρκολιβυκό σύμφωνο για την ΑΟΖ και από τη βουλή της Λιβύης που ελέγχει ο στρατηγός Χαφτάρ με τον πρόεδρό της Ακίλα Σάλεχ. Τίποτα το επιβεβαιωμένο, απλώς είναι μια είδηση που ήρθε από την Τουρκία και αναπαράγεται από τα ελληνικά ΜΜΕ. Άλλα για καθαρά ενημερωτικούς λόγους, άλλα για αντιπολιτευτικούς. Πάντως, είναι αλήθεια ότι όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα υπήρξε μια κινητικότητα μεταξύ του καθεστώτος της Βεγγάζης και της Τουρκίας με την ανταλλαγή επισκέψεων. Συνεπώς, το μόνο που έχουμε μέχρι στιγμής είναι εικασίες και φήμες.
Γράφτηκε ότι πίσω από την πραγματική ή υποτιθέμενη στροφή του Χαφτάρ βρίσκεται η Ρωσία. Πρόκειται για ανοησία. Η Ρωσία βρίσκεται εκτός Μέσης Ανατολής για πρώτη φορά εδώ και 60 περίπου χρόνια. Εκδιώχθηκε από τη Συρία, δεν μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις στη Λιβύη μετά τη μεταφορά της ομάδας Βάγκνερ στην Ουκρανία. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, πέραν των απωλειών επί του πεδίου, έχει αποδυναμώσει τη ρωσική παρουσία όπου υπήρχε. Συνεπώς, ας βγάλουμε τον Πούτιν εκτός του κάδρου. Δεν παίζει.
Ο σημαντικότερος παράγοντας που επιδρά και καθορίζει τις εξελίξεις στην Ανατολική Λιβύη είναι η Αίγυπτος. Η Ανατολική Λιβύη αποτελεί τον ζωτικό χώρο της Αιγύπτου και όταν μαινόταν ο εμφύλιος πόλεμος οι αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις εγγυούνταν την ασφάλεια του καθεστώτος της Βεγγάζης. Και σήμερα η κατάσταση δεν έχει αλλάξει.
Συνεπώς, αν πρόκειται ο στρατηγός Χαφτάρ να προχωρήσει σε μια τόσο σημαντική κίνηση, όπως είναι η επικύρωση της τουρκολιβυκής συμφωνίας για την ΑΟΖ, αυτό θα το κάνει μόνον αν έχει πάρει το πράσινο φως από τον Σίσι. Όμως ο Αιγύπτιος ηγέτης έχει κάποιον λόγο να δώσει τη συγκατάθεσή του σε κάτι τέτοιο; Με την ενέργειά του αυτή δεν θα θέσει υπό αμφισβήτηση την ανάλογη συμφωνία που ο ίδιος υπέγραψε με την Ελλάδα; Διότι περίπτωση η Αίγυπτος να προχωρήσει σε μια θεαματική αναβάθμιση των σχέσεων της με την Τουρκία δεν υπάρχει ούτε έχουν καταγραφεί κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Οι διαφορές που χωρίζουν τις δύο χώρες είναι σημαντικές και σε τελική ανάλυση αφορούν την ασφάλεια του αιγυπτιακού καθεστώτος. Η Τουρκία είναι η προστάτιδα χώρα των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Φυσικά, εφησυχασμός δε νοείται, όμως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως το κλειδί των εξελίξεων το κρατά η Αίγυπτος και για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να διατηρούμε στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο τις ελληνοαιγυπτιακές σχέσεις. Ο Σίσι αποτελεί στρατηγικό συνεργάτη της Ελλάδας και είναι λογικό διάφοροι κύκλοι να επιδιώκουν να υπονομεύσουν αυτή τη στρατηγική συνεργασία, όπως βλακωδώς επιδιώκουν να υπονομεύσουν και την πολύμορφη συνεργασία μας με το Ισραήλ.
Πηγή: liberal.gr