Της Κατερίνας Γαλανού
Με αφορμή τα 51α γενέθλια του ΠΑΣΟΚ και την επέτειο της διακήρυξης της 3ης Σεπτέμβρη, φιλοξενήθηκε χθες σε ιστότοπο που απηχεί τις θέσεις της ευρύτερης κεντροαριστεράς, μια πολιτικο-ιστορική ανάλυση του Κώστα Λαλιώτη με τίτλο «Το DNA και η ολική επαναφορά του ΠΑΣΟΚ».
Το ίδιο κείμενο είχε αναρτηθεί στις 23 Ιουνίου 2023, στην επέτειο του θανάτου του Ανδρέα Παπανδρέου, σε site μεγάλης και ιστορικής κυριακάτικης εφημερίδας.
Μόλις δύο 24ωρα πριν από τις δεύτερες εκλογές του ’23, ο Κ. Λαλιώτης επιχειρούσε να εμφυσήσει την ελπίδα ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αντλήσει ισχύ από το παρελθόν του λαογέννητου κόμματος, του χαρισματικού Ηγέτη, από το «Ιερό Τοτέμ» και το DNA του.
Προφητικά -και πριν ακόμη ο Αλέξης Τσίπρας χάσει τις εκλογές, παραιτηθεί και οραματιστεί το σχέδιο αλλαγής της βιτρίνας του-, ο Λαλιώτης όριζε την αποτυχία κάθε επιχειρούμενου πολιτικού rebranding ως το αποτέλεσμα της άρρηκτης σχέσης μεταξύ μνήμης και αλήθειας.
Υπονοούσε ότι η μνήμη είναι το πιο σκληρό και αδυσώπητο στοιχείο της πολιτικής: δεν φτιάχνεται, δεν διαγράφεται. Αφορά την πρόσληψη που έχουν διαμορφώσει οι πολίτες για το ποιος ήσουν και τι έκανες. Είναι η μνήμη που σε καταδιώκει ή σε νομιμοποιεί. Για τον κ. Τσίπρα, αποτελεί πολύ βαριά αποσκευή – τόσο βαριά που δεν επιτρέπει το άκοπο rebranding που επιδιώκει για τον εαυτό του, έχοντας ήδη ρίξει στον Καιάδα το παλιό του κόμμα και τους συντρόφους του.
Αντιθέτως, ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει ακόμη στα χέρια του ένα κόμμα με αναγνωρίσιμο DNA, φορτωμένο με περισσότερες θετικές παρά αρνητικές μνήμες. Το ΠΑΣΟΚ δεν χρειάζεται ούτε αλλαγή ταυτότητας, ούτε rebranding. Ο πολιτικός γενετικός του κώδικας αλλά και το branding του, παραμένουν ισχυρά. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν εξαϋλώθηκε στην 15ετία που βρίσκεται εκτός κυβερνητικής τροχιάς.
Τι φταίει λοιπόν και δεν μπορεί να κεφαλαιοποιήσει τη σημαντική φθορά της κυβέρνησης και τον κατακερματισμό των κομμάτων στα αριστερά του; Ίσως, η αίσθηση που δίνει ο αρχηγός του, ότι είναι ανέτοιμος να κάνει το βήμα μπροστά. Να δηλώσει ξεκάθαρα ότι επιδιώκει να αναλάβει την πρωθυπουργία και την ευθύνη της χώρας, παρουσιάζοντας συγκεκριμένο κυβερνητικό σχέδιο και στελέχη πρώτης γραμμής.
Ότι αναμένει ο ίδιος και το κόμμα του να είναι το… αναγκαίο λιγότερο κακό. Βέβαια, δεν αποκλείεται, ο δισταγμός του Ανδρουλάκη να πει στους πολίτες «είμαι έτοιμος να κυβερνήσω», να αποτελεί και ένα μικρό δείγμα υπευθυνότητας και επίγνωσης του μεγέθους της πρόκλησης.
Ο Αλέξης Τσίπρας, πάντως, είναι έτοιμος και θα το πει. Με πολύ ισχυρή πιθανότητα να «αρδεύσει» το κίνημα που ετοιμάζει, με στελέχη και κόσμο του ΠΑΣΟΚ.
Ξανά.
Και τότε θα δικαιωθεί και ο αείμνηστος Κώστας Σημίτης, όταν στο χαιρετισμό του πέρυσι στην εκδήλωση για την 50ή επέτειο του ΠΑΣΟΚ είχε προειδοποιήσει ότι οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες.
Πηγή: liberal.gr