Του Δημήτρη Καμπουράκη
Σαν πολύ δεν ασχοληθήκαμε με τον Τσίπρα; Κατεβατά ολόκληρα αν αυτά που είπε στην «Καθημερινή» είναι ειλικρινή ή όχι, αν μας δουλεύει και πόσο, αν κινήθηκε από φιλοδοξία ή από εκδικητικότητα, αν σχεδιάζει κάτι καινούριο και τι μπορεί να είναι αυτό. Συμπαθάτε με, αλλά μεγάλη φασαρία για το τίποτα. Δεν είναι εύκολες οι επαναφορές που ονειρεύεται ο κάθε φρεσκοσυνταξιούχος. Μόνο ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου κατάφεραν να επανέλθουν στην πολιτική κορυφή μετά από πτώση.
Όλοι οι υπόλοιποι, πρώην και επόμενοι απ’ αυτούς τους μεγάλους, είχαν μια μόνο ιστορική ευκαιρία στην ζωή τους. Δεύτερη δεν αξιώθηκαν παρά τις προσπάθειες των περισσοτέρων τους. Αφήστε που ο εικοστός πρώτος αιώνας είναι ολοφάνερα σκληρότερος από τον εικοστό. Αλλάζει τους πρωταγωνιστές του σαν τα πουκάμισα. Το ‘χει η εποχή μας φαίνεται, να μην ξεχωρίζει τους ηγέτες από τις κινέζικες συσκευές που έχουν κυριεύσει τις αγορές της.
Φτηνές, εύκολες, γυαλιστερές, χωρίς καμία αντοχή, μόλις χαλάσει ένα τόσο δα εξαρτηματάκι τους τις πετάμε και αγοράζουμε καινούριες, που συνήθως είναι χειρότερες απ’ τις προηγούμενες. Έτσι κατάντησαν και οι ηγέτες μας, εκτός ίσως από τον Κυριάκο που ήδη δείχνει μια αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα. Μένει όμως και για αυτόν να αποδειχθούν πράγματα, δεν έχει καθαρίσει ακόμα με την Ιστορία.
Ο Τσίπρας αντιθέτως, όχι μόνο δεν ξεχωρίζει απ’ αυτόν τον σωρό των αναλώσιμων πολιτικών προσώπων, αλλά ενδέχεται να αποδειχθεί ο πιο αντιπροσωπευτικός του εκπρόσωπος. Ως νέος, γυαλιστερός και αδίστακτος, σάρωσε τα πάντα σε χρόνο ρεκόρ. Από το 2009 που ανέλαβε αρχηγός ως το 2015 δεν γνώρισε ούτε μία ήττα, πήγαινε από νίκη σε θρίαμβο. Κι ύστερα, από το 2019 ως το 2024 δεν γνώρισε ούτε μία νίκη, έτσι για δείγμα. Πήγαινε από αποτυχία σε συντριβή και ως πρωθυπουργός και ως αρχηγός κόμματος και ως ιστορικός ηγέτης-σύμβολο. Κέρδισε τα πάντα μέσα σε έξι χρόνια και τα έχασε όλα μέσα σε άλλα πέντε.
Όπερ το μελάνι μας τσάμπα πλέον καταναλώνεται για τον Αλέξη. Τον περιμένει μια πολύχρονη μοναχική έρημος, πριν ο λόγος του ή οι πράξεις του ξαναγίνουν αξιοπρόσεκτες και αξιοσχολίαστες. Αν ξαναγίνουν ποτέ. Εδώ δεν ξέρουμε αν θα είναι και απλός βουλευτής μετά το τέλος τούτης της τετραετίας. Και με ποιο κόμμα…
Πηγή: liberal.gr