Του Άρη Πορτοσάλτε
Οι στυλοβάτες της Νεοδημοκρατικής παράταξης Καραμανλής και Σαμαράς δεν πρόσθεσαν κάτι καινούργιο σε όσα έχουν πει έως σήμερα. Ο επικριτικός όμως τόνος τους στο Μουσείο υπήρξε «πολεμικός» προς τον Μητσοτάκη!
Με τα χέρια τους οι πρώην πρωθυπουργοί και πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας άνοιξαν επισήμως την πόρτα του κλαμπ «Κρίση». Πολύ μοδάτο. Συγκεντρώνει, τελευταία, τον καλύτερο κόσμο. Τι ΠΑΣΟΚ, τι ΣΥΡΙΖΑ, όλοι μέσα. Κι είναι αλήθεια, ότι έλαμπε δια της απουσίας του το κυβερνών κόμμα. Μέχρι που η σύναξις του Πολεμικού Μουσείου, με τους Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά επικύρωσε την κήρυξη της «εμφύλιας» σύρραξης. Πέντε χρόνια διακυβέρνησης για τον Κυριάκο Μητσοτάκη κρίνονται αρκετά. Όταν μάλιστα, το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών φαίνεται να δίνει σειρά δικαιολογιών για όσους θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν εναντίον του…
Μια εκδήλωση για την παρουσίαση ενός βιβλίου, του δημοσιογράφου Μ. Κοττάκη, μέσα στην οποία, χάθηκαν και το βιβλίο κι ο συγγραφέας του! Αναδύθηκαν όμως στην επιφάνεια οι κρυμμένες «ψυχές» της παράταξης. Οι πρώην αρχηγοί. Και διατύπωσαν τις σαφέστατες αντιρρήσεις τους για τον «κακό» δρόμο που έχει πάρει να ακολουθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν συμφωνούν σχεδόν σε τίποτε μαζί του. Ούτε στην εσωτερική διαχείριση, ούτε στα εξωτερικά θέματα, τα ονομαζόμενα εθνικά, ούτε στην «κατρακύλα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ας μην συζητούμε καθόλου για την ταύτιση με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής στον πόλεμο της Ουκρανίας και την απομάκρυνση από την πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική της Ορθοδοξίας και της πουτινικής Ρωσίας…
Για τους δύο πρώην πρωθυπουργούς, η κυβέρνηση τα κάνει «όλα λάθος». Τα πάντα. Από το «καλάθι» της ακρίβειας και την αποτυχία στην πάταξή της μέχρι την αδυναμία εφαρμογής αληθινού ανταγωνισμού, έως την επιδότηση της αγοράς ηλεκτρικού αυτοκινήτου κι όχι την ουσιαστική υποστήριξη των νέων οικογενειών για την αντιμετώπιση του δημογραφικού υπαρξιακού προβλήματος και την έλλειψη στεγαστικής πολιτικής που επιδεινώνεται από τα δεδομένα, η κυβερνητική πολιτική «ζυγίζεται» πολύ ελαφριά από τους στυλοβάτες της παράταξης. Οι αποφάσεις Μητσοτάκη για τα δικαιωματικά και τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων, η απομάκρυνση του από τις «αρχές» της Δεξιάς παράταξης, η κινητικότητα με την Τουρκία, κι οι προειδοποιήσεις προς τα Σκόπια και τα Τίρανα, έχουν κάποια αστοχία, κάτι ελλειμματικό, κάτι που δεν συνάδει με τη Νέα Δημοκρατία, όπως εκείνοι οι δύο θα ήθελαν και θα έπρατταν εάν είχαν τα ηνία της εξουσίας.
Καραμανλής και Σαμαράς έχουν ταυτόσημες θέσεις. Απόλυτη ταύτιση. Οι ομιλίες τους θα μπορούσαν να διαβαστούν και σαν ιδρυτική διακήρυξη ενός Δεξιού κόμματος, που να ξεπηδά από τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου ή για άλλους να αποτελεί το παραταξιακό κόμμα της καρδιάς τους. Δεξιό κόμμα με απόλυτη περιχαράκωση, ακόμη κι εντός της Ένωσης.
Τι θα γινόταν όμως εάν αυτό το Δεξιό κόμμα, με τα χαρακτηριστικά του προεδρικού διδύμου Καραμανλή-Σαμαρά διαχειριζόταν την εξουσία; Θα διαχώριζε τη θέση της μια τέτοια κυβέρνηση και θα συνέπλεε με τους ευρωσκεπτικιστές; Θα προειδοποιούσε τις ΗΠΑ ότι αρκετά πια με τη βοήθεια προς τον Ζελένσκι και τον πόλεμο του;
Τι σημασία έχουν όλα αυτά μπρος στις εντυπώσεις. Εκεί στόχευσαν με την επιθετική τους παρουσία οι Καραμανλής και Σαμαράς. Να προειδοποιήσουν τον Μητσοτάκη ότι δεν είναι μόνος του, ότι έχουν λόγο στο κόμμα «τους». Για τον εαυτό τους είναι οι θεματοφύλακες των αξιών της παράταξης. Και ταυτοχρόνως αυτοί που ανοίγουν την πόρτα της κρίσης, μέσα στο κόμμα και την κυβέρνηση.
Τι θα κάνει, τι πρέπει να κάνει ο πρωθυπουργός θα το δούμε…
Αν κάτι εντυπωσιάζει, περισσότερο απ’ ολα τ’ άλλα είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς βρέθηκε εντός Πολεμικού Μουσείου παρέα με όλους όσοι τον πολέμησαν λυσσαλέα εμπλέκοντας τον στη σκευωρία Novartis.
Έλειπαν μόνο ο Δ. Παπαγγελόπουλος και ο Π. Πολάκης!
Τι κρίμα…
Πηγή: liberal.gr