Του Κώστα Στούπα
Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού απέτυχε να ξανασυστηθεί στο πολιτικό σκηνικό ως μετανοούσα Μαγδαληνή με δάκρυα μεταμέλειας για την κωλοτούμπα του 2015, επιστρέφει στον γνώριμο ρόλο του: αυτόν του θολωτή των νερών και της καταγγελτικής πολυλογίας. Όταν δεν έχει κάτι ουσιαστικό να πει, κατασκευάζει έναν εχθρό και μια θεωρία συνωμοσίας για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Η τελευταία του «αποκάλυψη» είναι το αίτημα να δοθούν στη δημοσιότητα τα… ανύπαρκτα πρακτικά της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών στις 6 Ιουλίου 2015. Ενώ γνωρίζει πολύ καλά —διότι ήταν παρών— πως, με πρόταση του Σταύρου Θεοδωράκη και συναίνεση όλων, δεν τηρήθηκαν πρακτικά, προσποιείται άγνοια και ζητά να «δημοσιευτεί το τίποτα». Τι κάνει λοιπόν; Ρίχνει λάδι στη φωτιά, για να ξαναζεστάνει το αφήγημα πως «όλοι μαζί τα κάναμε», μπας και ξεχάσουμε ποιος έβαλε τη χώρα στον γύψο των capital controls.
Τι επιδιώκει:
Ιστορική αναθεώρηση: Προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία, ώστε να φανεί πως δεν ήταν ο μόνος που γύρισε την πλάτη στο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος.
Συλλογική ενοχή: Θέλει να σύρει στη δική του ηθική χρεοκοπία και τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς — λες και η συνενοχή ξεπλένει την προσωπική του ανεπάρκεια.
Εκτροπή της συζήτησης: Αντί να εξηγήσει γιατί έστειλε τον κόσμο στο ΟΧΙ και μετά τον έσυρε στο Τρίτο Μνημόνιο, αναμοχλεύει το παρελθόν, μεταθέτει ευθύνες και αποφεύγει την αυτοκριτική.
Προεργασία αφήγησης: Ενδεχομένως ετοιμάζει βιβλίο ή νέα πολιτική κίνηση. Και χρειάζεται μύθο, ήρωα και προδοσία. Ποιος άλλος ήρωας, αν όχι ο ίδιος;
Επί της ουσίας:
Το να ζητάς να δημοσιευτούν πρακτικά που δεν υπάρχουν, είναι πολιτική απάτη — ή στην καλύτερη περίπτωση, αποτυχημένο θέατρο. Όταν δεν έχεις αφήγημα για το παρόν ή όραμα για το μέλλον, κατασκευάζεις παραμύθια για το παρελθόν. Και όταν δεν έχεις να προσφέρεις τίποτα, προσπαθείς να σύρεις τους πάντες στη δική σου αποτυχία.
H σειρά των αναγνωστών…
Οι πολιτικοί διέφθειραν την κοινωνία ή τούμπαλιν
Καλημέρα σας κ. Στούπα,
Εξαιρετικό το άρθρο σας σήμερα όπως και του κ. Μαυρίδη.
Το σκάνδαλο είναι τέτοιων διαστάσεων που αν υπήρχε σοβαρή αντιπολίτευση στη χώρα η κυβέρνηση θα ήταν υπό παραίτηση. Πέραν του ίδιου του σκανδάλου, το ότι η κυβέρνηση θέλει να χρεώσει τα βαριά πρόστιμα που θα επιβληθούν όχι σε αυτούς που έλαβαν τις παράνομες επιδοτήσεις αλλά στον προϋπολογισμό πρέπει να προκαλεί αγανάκτηση σε κάθε συνεπή φορολογούμενο πολίτη.
Είναι γνωστό πως για να λύσεις ένα πρόβλημα πρέπει πρώτα να αποδεχτείς ότι υπάρχει, έπειτα να το κατανοήσεις και στη συνέχεια να επιχειρήσεις την όποια λύση. Η Ελληνική κοινωνία φαίνεται να βρίσκεται σε πολλαπλή σύγχυση σε σχέση με τα παραπάνω. Πολλοί δεν αποδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα είτε λόγω βολέματος είτε ωχαδερφισμού. Πολλοί βλέπουν το πρόβλημα αλλά οι λύσεις που προτείνουν είναι εκτός τόπου και χρόνου. Το πρόβλημα μας είναι πολιτικό και δυστυχώς το πολιτικό μας προσωπικό είναι ανίκανο να μας βγάλει από το αδιέξοδο. Καθότι σε αυτόν τον πλανήτη επιβιώνει ο πιο προσαρμοστικός η αδυναμία μας να αλλάξουμε δεν προοιωνίζει κάτι καλό. Η Ελληνική κοινωνία συνεχίζει να βαδίζει υπνωτισμένη προς την επόμενη καταστροφή.
Με εκτίμηση,
Β. Γραμματικάκης
2) Είμαστε άξιοι της μοίρας μας
Αγαπητέ κε Στούπα,
σας διαβάζω ανελλιπώς από πολλά έτη, εκτιμώντας τις τοποθετήσεις σας και τις αναλύσεις σας, κάποιες φορές φυσικά με επιφύλαξη η οποία είναι απαραίτητη στην κριτική σκέψη.
Σας στέλνω αυτό το μήνυμα καθώς άπτεται της ειδικότητάς μου ως ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής. Η απλή αυτή αλλά ουσιώδης αναγνώριση της τελευταίας πρότασης είναι η απαρχή της «θεραπείας». Αλίμονο όμως, ελάχιστοι την αντέχουν νωρίς στην ψυχοθεραπευτική πορεία. Αργότερα, όταν το συνειδητοποιούν έρχονται οι αλλαγές.
Σας ευχαριστώ πολύ για όλα!
Με εκτίμηση,
Filippos Kouniakis MD, PhD,
Σημείωση: Η τελευταία πρόταση του άρθρου με τίτλο «Είμαστε άξιοι της μοίρας μας» είναι: «Ο ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι απλώς οργανισμός. Είναι σύστημα επιδοτούμενης παρακμής.
Αν αύριο κοπούν οι επιδοτήσεις, η μισή Ελλάδα μένει χωρίς επάγγελμα και η άλλη μισή αρχίζει να νοσταλγεί το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και τον Τσοβόλα.
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας;
Όχι.
Είμαστε οι δημιουργοί της…»
Πηγή: liberal.gr