Της Σοφίας Βούλτεψη
Ο πόλεμος των Βορείων εναντίον των Νοτίων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στην Ευρώπη, αλλά για άλλη μια φορά περνά κάτω από τα ραντάρ των Βρυξελλών. Στις 18 Ιουλίου, μέσα στην ομίχλη των βαυαρικών Άλπεων που τόσο αγαπούν οι φυσιολάτρες, γράφτηκε άλλη μια μαύρη σελίδα διχασμού. Με οικοδεσπότη τον Γερμανό υπουργό Εσωτερικών Αλεξάντερ Ντόμπριντ, οι «Βόρειοι» συναντήθηκαν με θέμα συζήτησης το μεταναστευτικό και αποφάσισαν για το Νότο χωρίς το Νότο.
Δεν είχε περάσει ούτε μήνας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (25/6/25), στα Συμπεράσματα του οποίου περιελήφθησαν σαφώς η ανάγκη προστασίας των ανατολικών συνόρων της ΕΕ και το ζήτημα της Λιβύης, όταν οι «Βόρειοι» συσκέφθηκαν χωρίς να προσκαλέσουν ούτε μία από τις χώρες που δέχονται την μεγαλύτερη πίεση. Ούτε καν την αρμόδια Επίτροπο για την Μεσόγειο Ντουμπράφσκα Σουίτσα από την Κροατία – καινούργιο χαρτοφυλάκιο που ανακοινώθηκε με μεγάλες τυμπανοκρουσίες, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταλάβει τι πραγματεύεται.
Συναντήθηκαν, λοιπόν, οι υπουργοί Εσωτερικών και Μετανάστευσης Γερμανίας, Γαλλίας, Πολωνίας, Τσεχίας, Δανίας και Αυστρίας και συμφώνησαν σε σκληρή αντιμεταναστευτική γραμμή, με έμφαση στις απελάσεις και στην καλύτερη προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. Με γενικόλογη αναφορά στη «Βόρειο Αφρική», χωρίς ειδική αναφορά στο θέμα της Λιβύης (που ο Μητσοτάκης είχε πετύχει να περιληφθεί στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) και χωρίς να αναφέρεται πουθενά η περιπέτεια του Επιτρόπου Μετανάστευσης Μάγκνους Μπρούνερ (ο οποίος ήταν παρών στη βαυαρική συνάντηση) στην Ανατολική Λιβύη, από όπου αποπέμφθηκε μαζί με τρεις Ευρωπαίους υπουργούς ως «ανεπιθύμητα πρόσωπα».
Σε κανένα ρεπορτάζ του διεθνούς Τύπου δεν σημειώνεται ότι έκανε αναφορά στην περιπέτεια της Λιβύης!
Από την σύνθεση και μόνο της παρέας – αλλά και από την Διακήρυξη που εξέδωσαν μετά – το σχέδιο είναι σαφές:
– Καμία συμμετοχή από τις χώρες της Μεσογείου για να αποφευχθούν οι γκρίνιες.
– Παρούσα η Γαλλία διότι η φύση του μεταναστευτικού εκεί είναι διαφορετική και έχει τις ρίζες της στην περίοδο της αποικιοκρατίας (ενώ καταβάλλεται προσπάθεια και για μια γενικότερη γαλλο-γερμανική προσέγγιση).
– Αναφορά σε εξωτερικά σύνορα και Δυτικά Βαλκάνια διότι τους ενδιαφέρουν οι χερσαίες μετακινήσεις και η εργαλειοποίηση από την πλευρά της Λευκορωσίας. Γι’ αυτό και η γενική αναφορά σε «εξωτερικά σύνορα».
– Στο κοινό ανακοινωθέν η λέξη «Μεσόγειος» δεν υπάρχει πουθενά!
2,8 εκ. υπερωρίες για 285 απορρίψεις στα σύνορα Γερμανίας – Πολωνίας!
-Εξομάλυνση των μεταξύ τους σχέσεων διότι έχουν κλείσει τα μεταξύ τους σύνορα. Είναι γνωστή η διένεξη Γερμανίας – Πολωνίας, η οποία παραμένει – αν και την Δευτέρα, 21 Ιουλίου, ο κ. Ντόμπριντ επισκέφθηκε την χώρα και θαύμασε τον φράχτη στα σύνορα με την Λευκορωσία. «Είμαστε εκεί που ξεκινά η Ευρωπαϊκή Ένωση», είπε ο Πολωνός ομόλογός του, πλην όμως η ΕΕ δεν έχει μόνο βόρεια σύνορα. Η Πολωνία έχει αναστείλει το δικαίωμα κατάθεσης αιτημάτων ασύλου στα ανατολικά της σύνορα ως «αντίποινα» στην εδώ και δύο χρόνια επιβολή συνοριακών ελέγχων εκ μέρους της Γερμανίας – επιλογή που έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στις μεταφορές προϊόντων και μεγάλο κυκλοφοριακό χάος. Την αφόρητη κατάσταση έχει επικρίνει και η Ένωση Γερμανών Αστυνομικών, με τον πρόεδρό της Αντρέας Ρόσκοπφ να δηλώνει ότι ο επίσημος αριθμός απορρίψεων στα σύνορα μέχρι τέλη Ιουνίου ήταν μόλις 285 άτομα, ενώ ο αριθμός των υπερωριών των αστυνομικών έφθασε τα 2,8 εκατομμύρια!
– Επιστροφές σε ασφαλείς τρίτες χώρες και χώρες προέλευσης, αλλά, αλλά και…
– Επιστροφές όσων έχουν φθάσει στις χώρες τους από άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου έχουν λάβει άσυλο.
Αυτό το τελευταίο αποτελεί και τον βασικότερο λόγο για τον οποίο δεν εκλήθησαν οι χώρες του Νότου. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι χώρες αυτές έχουν θαλάσσια σύνορα, που δεν σφραγίζονται όπως τα χερσαία, ενώ στη θάλασσα μόνο διασώσεις μπορούν να διεξαχθούν. Γνώριζαν επίσης πως επ’ αυτού θα υπήρχαν αντιδράσεις από τους Νότιους και δεν ήθελαν να ενοχληθούν.
Το παράδοξο είναι ότι δεν κλήθηκαν και σημαντικές χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Ελβετία.
Αντίθετα, στην διακήρυξή τους κάνουν ειδική αναφορά στις παράνομες μετακινήσεις μεταξύ Γαλλίας και Βρετανίας στη Μάγχη, επιμελώς παραλείποντας την Μεσόγειο!
Επιμονή στην επιστροφή προσφύγων εντός ΕΕ
Το καταπληκτικό είναι πως δεσμεύονται να παρουσιάσουν τις ιδέες τους στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ξεκινώντας από την πρόταση για κατάργηση του ανασταλτικού αποτελέσματος των προσφυγών και εφέσεων όταν, «για παράδειγμα, ένα αίτημα ασύλου απορρίπτεται επειδή ο αιτών έχει ήδη λάβει διεθνή προστασία από ένα άλλο κράτος-μέλος»!
Και εδώ βρίσκεται όλο το ζουμί! Όπως ήδη έχω υπογραμμίσει, γι’ αυτό οι Βόρειοι δεν κάλεσαν στην παρέα τους τους Νότιους, που είναι και οι πιο ευάλωτοι λόγω των θαλασσίων συνόρων τους.
Ουσιαστικά έκαναν το χατίρι της Γερμανίας, που επιμένει εδώ και χρόνια στην επιστροφή δικαιούχων διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα, αν και οι άνθρωποι αυτοί ταξιδεύουν νομίμως αφού λάβουν το άσυλο. Και κυρίως, παρά το γεγονός ότι όποιος πατά το πόδι του στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες του Νότου, πατά σε ευρωπαϊκό έδαφος – και επομένως η ευθύνη ανήκει σε όλους. Αλλά, βλέπετε, έχει επινοηθεί ο όρος «δευτερογενείς ροές»…
Η άτυπη συνάντηση των Ευρωπαίων αρμόδιων υπουργών που οργανώθηκε λίγες μέρες αργότερα, μοναδικό σκοπό είχε να καπελωθούν όλοι οι υπόλοιποι, που λίγο πριν είχαν αφαιρεθεί από τον κατάλογο!
Η Σέχτα της Συμμαχίας των Προθύμων
Το παράδοξο είναι ότι οι 6+1 (Επίτροπος) εμφανίζονται ως μια νέα «συμμαχία των προθύμων», ως ένα είδος σέχτας εντός της ΕΕ και κάνουν υποδείξεις στην Κομισιόν – λες και δεν συμμετέχουν σ’ αυτήν με Επιτρόπους τους. Καλούν την Επιτροπή να διασφαλίσει τα αναγκαία κονδύλια για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης, να φροντίσει για την εφαρμογή των Συμφωνιών με τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία, να ενισχυθεί ο μηχανισμός επιστροφών, να δημιουργηθούν κέντρα υποδοχής σε τρίτες χώρες, να βελτιωθεί η εντολή του Frontex.
Περίπου έδωσαν την εντύπωση ότι κατέβηκαν από τον… Άρη! Λες και οι χώρες τους δεν ήταν μέλη της ΕΕ όταν οι δικές τους ΜΚΟ με πλοία που φέρουν τις δικές τους σημαίες μεταφέρουν κόσμο στις χώρες του Νότου, όταν υιοθετούσαν τις καταγγελίες των ΜΚΟ για «μικρές Μαρίες», όταν εγκρίθηκε το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου χωρίς καμιά αναφορά στις επιστροφές, όταν έβαζαν στο στόχαστρο τις χώρες του Νότου για παραβίαση δικαιωμάτων και pushbacks με τις δικές τους εφημερίδες και τους δικούς τους δημοσιογράφους να παριστάνουν τους κήνσορες και να παραπληροφορούν.
Ο Γερμανός υπουργός Αλεξάντερ Ντόμπριντ από το 2017 μέχρι το 2025, που ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση συνασπισμού Μερτς, ήταν επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του CSU, μέλους της Συμμαχίας των Χριστιανοδημοκρατών, ενώ από το 2013 ως το 2017 ήταν υπουργός Μεταφορών στις κυβερνήσεις Μέρκελ. Ακριβώς την εποχή δηλαδή που οι πρόσφυγες ήταν καλοδεχούμενοι στη Γερμανία και η καγκελάριος έλεγε το περίφημο «θα τα καταφέρουμε!».
Ο Αυστριακός υπουργός Γκέρχαρντ Κάρνερ είναι βουλευτής από το 2003 και υπουργός Εσωτερικών από το 2021.
Ο Τσέχος Βιτ Ράκουζαν, είναι πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Φιάλα και υπουργός Εσωτερικών επίσης από το 2021.
Ο Δανός Κάαρε Ντύμπβαντ Μπεκ υπήρξε υπουργός Εσωτερικών από το 2021 ως το 2022 και υπουργός Μετανάστευσης και Ένταξης από το 2022. Εδώ να σημειώσω – σε απάντηση όσων απαξιώνουν την Ένταξη – ότι η Δανία, όσο αυστηρή εμφανίζεται στην μεταναστευτική πολιτική της, άλλο τόσο αφοσιωμένη είναι στην Ένταξη, την οποία θεωρεί όχημα για την κοινωνική συνοχή και την διατήρηση της εθνικής ταυτότητας και ασφάλειας.
Ο Γάλλος Μπρουνό Ρεταγιό βρίσκεται στην πολιτική από το 1994, μέλος της Γερουσίας από το 2004 ως το 2024 και υπουργός Εσωτερικών τόσο στην κυβέρνηση Μπαρνιέ, όσο και στην σημερινή κυβέρνηση Μπαϊρού.
Ο Πολωνός Τόμας Σιμόνιακ, υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Τουσκ από το 2024, έχει χρηματίσει υπουργός Άμυνας δύο κυβερνήσεων από το 2011 ως το 2015 και αναπληρωτής πρωθυπουργός στην κυβέρνηση Κόπατς από τον Σεπτέμβριο του 2014 ως τον Νοέμβριο του 2015. Δηλαδή μέσα στην μεγάλη προσφυγική κρίση!
Η ομίχλη έκρυψε την Συρία!
Με λίγα λόγια ούτε χθες γεννήθηκαν, ούτε μακριά από τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη ήταν – και επομένως ούτε άμοιροι ευθυνών.
Το καταπληκτικό είναι πως, παρά την εμπειρία τους, στην Κοινή Διακήρυξή τους αναφέρουν πως «πρέπει να είναι δυνατές οι επιστροφές στο Αφγανιστάν και στη Συρία»!
Τα έγραφαν αυτά την ίδια στιγμή που από την Συρία έρχονταν οι φρικιαστικές εικόνες από την Σουέιντα, με εκτελέσεις, μάχες και μαρτυρικούς θανάτους μελών μειονοτήτων!
Προφανώς ήθελαν να δώσουν νόημα στο μήνυμά τους, που συνοψίστηκε στο σύνθημα «ενότητα, σκληρότητα και ταχύτητα».
Άλλωστε, ο κ. Ντόμπριντ επανειλημμένα υπογράμμισε εκεί στο Τσούγκσπιτσε, στο υψηλότερο βουνό της Βαυαρίας, σε υψόμετρο 3.000 μέτρων, ότι το Βερολίνο επιθυμεί να αναλάβει περισσότερες «ευθύνες και ηγετικό ρόλο στην ΕΕ».
Με τον Ντόμπριντ διαφώνησε αμέσως η Επίτροπος της γερμανικής κυβέρνησης για τους Πρόσφυγες Νάταλι Πάβλικ, βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών, που μετέχουν στο κυβερνητικό σχήμα. «Θέλουμε έλεγχο και τάξη, αλλά η Γερμανία πρέπει να ενισχύσει την ένταξη», είπε.
Κυριολεκτικά τοπίο στην ομίχλη – όπως ακριβώς και το περιβάλλον της συνάντησης.
Συναλλαγή με τους Ταλιμπάν
Την ίδια επίσης ημέρα, 81 Αφγανοί καταδικασμένοι για ποινικά αδικήματα, επέστρεφαν στο Αφγανιστάν με πτήση της Quatar Airways, με το αεροπλάνο να φεύγει από την Λειψία με προορισμό την Καμπούλ.
Προσέξτε τώρα. Η παγκόσμια κοινότητα και, κυρίως η ΕΕ, τάσσεται απέναντι στο ισλαμιστικό και μισογυνικό καθεστώς των Ταλιμπάν. Η γερμανική κυβέρνηση, όπως και όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις με το Αφγανιστάν και γι’ αυτό η πτήση οργανώθηκε από το Κατάρ, που με τους Ταλιμπάν διατηρεί «τεχνικές επαφές».
Ωστόσο, μια πτήση από ευρωπαϊκή χώρα προσφέρει στους ισλαμιστές ένα είδος διεθνούς αναγνώρισης που τόσο απελπισμένα επιζητούν – ενώ την ίδια ώρα με 81 λιγότερους Αφγανούς στις γερμανικές φυλακές, οι Γερμανοί δεν θα αισθανθούν ασφαλέστεροι.
Η κριτική που ασκήθηκε αμέσως είναι ότι οι Ταλιμπάν δέχονται πίσω τους πολίτες τους ζητώντας ως αντάλλαγμα να ανοίξει το Βερολίνο προξενείο στη Γερμανία.
Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, ήλθε και η επιβεβαίωση: Στις 21 Ιουλίου η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), αποκάλυψε πως οι Ταλιμπάν θα στείλουν δύο εκπροσώπους τους στη Γερμανία, για να προετοιμάσουν τις νέες απελάσεις μεταναστών στο Αφγανιστάν. Έγινε επίσης γνωστό ότι οι δύο «εκπρόσωποι της αφγανικής διοίκησης θα εργαστούν στην πρεσβεία του Αφγανιστάν στο Βερολίνο και στο προξενείο της Βόννης»!
Αναγνώριση στους Ταλιμπάν, απελάσεις για τους Γεζίντι
Το παραδέχθηκε ο ίδιος ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης Στέφαν Κορνέλιους, ενώ σύμφωνα με την εφημερίδα αυτός ήταν όρος για να δεχθούν οι Ταλιμπάν τους 81.
Για να καλυφθεί η επικίνδυνη αυτή τροπή γνωστοποιήθηκε ότι οι δύο Αφγανοί είχαν ήδη εργαστεί σε διπλωματικές αποστολές, υπό την προηγούμενη, διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση του Αφγανιστάν και «δεν θεωρούνται εξτρεμιστές»!
Δηλαδή οι εξτρεμιστές εκπροσωπούνται από το προηγούμενο καθεστώς το οποίο ανέτρεψαν!
Αλλά οποιαδήποτε βοήθεια προς τους Ταλιμπάν αποτελεί απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια. Έχουν εγκαθιδρύσει ένα βάναυσο καθεστώς που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και καταπιέζει τις γυναίκες, ενώ στο παρελθόν είχαν προσφέρει καταφύγιο στον Οσάμα Μπιν Λάντεν, εναντίον του οποίου είχαν πολεμήσει οι συμμαχικές δυνάμεις – συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, η οποία έχει από το 2021 κλείσει την πρεσβεία της στην Καμπούλ.
Από την πλευρά του, ο χριστιανοκοινωνιστής Ντόμπριντ υποστηρίζει πως για να γίνουν οι απελάσεις πρέπει να διεξαχθούν κάποιες συνομιλίες, αλλά ο χριστιανοδημοκράτης συνάδελφός του υπουργός των Εξωτερικών Γιόχαν Βάντεφούλ πρόσφατα δήλωσε πως η Γερμανία δεν αναγνωρίζει το καθεστώς των Ταλιμπάν ως νόμιμη κυβέρνηση.
Πλην όμως, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που σε μια χώρα οι υπουργοί κάνουν άλλα από αυτά που υποστηρίζουν τα υπουργεία των Εξωτερικών…
Την ίδια μέρα, βέβαια, ο ίδιος ο καγκελάριος Μερτς δήλωνε ότι «μια διπλωματική αναγνώριση των Ταλιμπάν είναι εκτός συζήτησης», προσθέτοντας ότι «κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί».
Στην πράξη, όμως, συνέβη! Και ενώ η Γερμανία δεν είχε κανένα πρόβλημα να προσφέρει έμμεση αναγνώριση τους Ταλιμπάν, λίγο μετά, στις 24 Ιουλίου, απελάθηκε στο Ιράκ μια εξαμελής οικογένεια Γεζίντι (γονείς και τέσσερα ανήλικα παιδιά), ενώ εκκρεμούσε έφεση στην Δικαιοσύνη. Όταν το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση υπέρ της επανεξέτασης του αιτήματος, η οικογένεια βρισκόταν ήδη στο Ιράκ, δηλαδή εκεί όπου διώκονται από τους φονταμενταλιστές ισλαμιστές! Και παρά την σαφή δήλωση της ΕΕ (Αύγουστος 2023) περί ανάγκης προστασίας των Γεζίντι, διότι εις βάρος τους συντελείται γενοκτονία.
Κάθε άλλο παρά τυχαία άλλωστε, οι Γεζίντι εισέρχονταν πάντα ελεύθερα στην Ελλάδα και αμέσως γίνονταν δεκτοί από την Γερμανία!
Πίσω από όλα αυτά, βέβαια, βρίσκεται η άνοδος της Ακροδεξιάς – ειδικά στην Γερμανία. Με την διαφορά πως όσα και αν κάνει μια δημοκρατική κυβέρνηση στο μεταναστευτικό, για την Ακροδεξιά θα είναι πάντα πολύ λίγα, πολύ αργά και πολύ αναποτελεσματικά…
* H Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών Ν.Δ., πρώην υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
Πηγή: liberal.gr