Του Δημήτρη Τριανταφυλλίδη
Μεγαλώσαμε με το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, του αγρότη ή του φοιτητή», τη στιγμή που ο Νόμος είναι Νόμος και είναι υπεράνω όλων σε μία ευνομούμενη πολιτεία με δημοκρατικό πολίτευμα. Ως εκ τούτου, δεν γίνεται οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης και μάλιστα σε ανώτατο βαθμό, να κρίνονται με βάση τα τρέχοντα τακτικά και στρατηγικά σχέδια κομμάτων.
Η κυβέρνηση πρόσφατα έκανε ένα τολμηρό βήμα προς την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, πράγμα που από χρόνια αποτελούσε αίτημα των λειτουργών της, δίνοντάς τους το δικαίωμα να εκλέγουν και να προτείνουν στην εκάστοτε εκτελεστική εξουσία του δικαστικούς που θέλουν να δουν ως επικεφαλής των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας.
Η απόφαση του Αρείου Πάγου για το θέμα των υποκλοπών, που τόσο πολύ ταλάνισε τη χώρα και το πολιτικό σύστημα, έθεσε τέλος σε εικασίες, θεωρίες συνομωσίας και ανυπόστατες κατηγορίες σε βάρος πολιτικών προσώπων, παραπέμποντας, ταυτόχρονα στο ακροατήριο ιδιώτες που είχαν σχέση με το λογισμικό Predator.
Προσωπικά δεν ένιωσα την παραμικρή έκπληξη από την αντίδραση της αντιπολίτευσης. Έχω από χρόνια κατανοήσει πως εγκωμιάζουν την Δικαιοσύνη όταν οι αποφάσεις της τους βολεύουν και να την επικρίνουν όταν θεωρούν πως δεν τους συμφέρει.
Ο κ. Κασσελάκης δήλωσε πως «κλονίστηκε η εμπιστοσύνη του στην ελληνική δικαιοσύνης» συνεπικουρούμενος από τον επικεφαλής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Αμφότεροι, όμως, λησμονούν πως ανήκουν σε ένα κόμμα, το οποίο σχεδίασε και προσπάθησε, ανεπιτυχώς ευτυχώς, να υλοποιήσει χρησιμοποιώντας ένα παραδικαστικό κύκλωμα. Αναφέρομαι, φυσικά, στο υποτιθέμενο σκάνδαλο της Novartis, το μεγαλύτερο σκάνδαλο και απόπειρα άλωσης της Δικαιοσύνης από το 1974 κι εντεύθεν.
Ανάλογη ήταν και η αντίδραση του επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος δήλωσε πως «πρόκειται για διπλό σκάνδαλο, σκάνδαλο παρακολούθησης και σκάνδαλο συγκάλυυψης». Προφανώς, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θεωρεί υποταγμένους και δουλόφρονες τους αεροπαγίτες που εξέδωσαν αυτή την απόφαση, ίσως κρίνοντας με βάση άλλα, δικά του κριτήρια. Έχει όλο τον καιρό να το ξανασκεφτεί και να αναθεωρήσει.
Το ΚΚΕ, σε σχετική του ανακοίνωση σημειώνει: «Αποδεικνύεται και με αυτή την αφορμή ότι το «κράτος δικαίου» που υπερασπίζονται όλοι τους, δεν είναι άλλο από το κράτος της αδικίας, της εκμετάλλευσης, της καταπάτησης κάθε λαϊκού δικαιώματος και ελευθερίας για να θωρακίζεται η εξουσία του κεφαλαίου. Στα χέρια του λαού βρίσκεται η υπεράσπισή τους, στον δρόμο του αγώνα για την οριστική ανατροπή αυτής της αδικίας».
Είμαι σίγουρος πως το κόμμα αυτό, υπερασπιστής των «επιτευγμάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού», θα προτιμούσε το αποτελεσματικό μέτρο των εξωδικαστικών αποφάσεων και εκκαθαρίσεων, τις περιβόητες «Τρόικες» στις οποίες συμμετείχαν ο γραμματέας της τοπικής κομματικής οργάνωσης, ο επικεφαλής της Μυστικής Αστυνομίας και ο τοπικός εισαγγελέας. Οι τρεις αυτοί άνθρωποι – τέρατα, αποφάσιζαν μέσα στη νύχτα την μοίρα χιλιάδων ανθρώπων: ποιοι θα εκτελεστούν, θα εξοριστούν ή θα εκτοπισθούν ή θα πάρουν την άγουσα για τα στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων, γνωστά ως Γκουλάγκ.
Όπως είναι φυσικό, αυτού του είδους η αντιπολίτευση είναι για τα πανηγύρια, γι’ αυτό και ιαχές και κραυγές δεν βρίσκουν ευήκοα ώτα. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ώστε κάποτε να υπάρξει και στη χώρα μας ένα σταθερό, πολιτικό σκηνικό που θα βοηθήσει τους πολίτες να προκόψουν και να δουν μια άσπρη μέρα στη ζωή τους.
Πηγή: liberal.gr