Του Κώστα Στούπα
Χωρίς τον έλεγχο του εναέριου χώρου από τα Βαλκάνια και τη Ν.Α. Μεσόγειο έως τον Περσικό Κόλπο και τη Βόρεια Αφρική, καμία Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν μπορεί να ανασυσταθεί ούτε να επιβιώσει.
Η απόφαση για την αγορά των Eurofighter από την Τουρκία καταδεικνύει το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει τα νεο-οθωμανικά σχέδια του καθεστώτος Ερντογάν. Με την Ελλάδα και το Ισραήλ να διαθέτουν F-35, καμία περιφερειακή δύναμη στην ευρύτερη περιοχή – από τα Βαλκάνια έως τον Περσικό Κόλπο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική – δεν μπορεί να διεκδικήσει υπεροχή στους ουρανούς.
Το περίφημο ΚΑΑΝ, το μαχητικό 5ης γενιάς που αναπτύσσει η Τουρκία, στην καλύτερη περίπτωση θα χρειαστεί δεκαετίες για να φτάσει στο επίπεδο όπου βρίσκονται σήμερα τα F-35. Στο χειρότερο σενάριο, θα χρησιμεύσει απλώς για να το σέρνει κάποιο τρακτέρ στις παρελάσεις.
Η απόκτηση των Eurofighter, ακόμη και με πυραύλους Meteor, μπορεί το πολύ να εξισορροπήσει την ισχύ των ελληνικών Rafale – σε καμία περίπτωση όμως των F-35 που ήδη διαθέτει το Ισραήλ και θα αποκτήσει η Ελλάδα μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια.
Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι η Δύση καταφέρνει τελικά να ρυμουλκήσει την Τουρκία – την οποία θεωρεί σημαντική περιφερειακή δύναμη – στο άρμα της, με το ελάχιστο δυνατό κόστος και υπό την εποπτεία του Ισραήλ και της Ελλάδας. Η επιλογή να εξασφαλίσουν στις δύο αυτές χώρες το στρατηγικό πλεονέκτημα να βρίσκονται ένα βήμα μπροστά από την Τουρκία το αποδεικνύει.
Αρκετά ελληνόφωνα υποχείρια της ρωσικής και τουρκικής προπαγάνδας υποστήριζαν, μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Ερντογάν στις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Τραμπ, ότι υπήρξε κάποια μυστική συμφωνία επανόδου της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35. Η προχθεσινή συμφωνία της Άγκυρας με το Ηνωμένο Βασίλειο για την απόκτηση 20 Eurofighter, σε τιμές πολύ υψηλότερες από αυτές που πλήρωσε η Ελλάδα για τα Rafale, διαψεύδει κατηγορηματικά αυτό το ενδεχόμενο.
Μετά το εξοπλιστικό εμπάργκο των ΗΠΑ, η Τουρκία είχε δύο επιλογές: είτε να διαρρήξει τις σχέσεις της με τη Δύση και να στραφεί σε Ρωσία και Κίνα για αεροσκάφη 5ης γενιάς, είτε να περιοριστεί στην πανάκριβη αγορά μαχητικών χαμηλότερης τεχνολογικής στάθμης – απλώς για την τιμή των όπλων. Δύσκολα θα μπορέσει να εκσυγχρονίσει ή να αντικαταστήσει το μεγαλύτερο μέρος των γερασμένων F-16 της με πιο σύγχρονα αεροσκάφη.
Η Τουρκία, παρά τη φιλοδοξία της να ανακτήσει έναν ρόλο «ηγεμονίας» στην περιοχή, έχασε το παράθυρο της αεροπορικής υπεροχής. Η αποπομπή της από το πρόγραμμα των F-35 και η αδυναμία απόκτησης σύγχρονων stealth μαχητικών την έχουν καθηλώσει σε μια δεκαετία τεχνολογικής καθυστέρησης. Η προσπάθεια απόκτησης Eurofighter, όσο κι αν προχωρήσει, απλώς θα τη δεσμεύσει οικονομικά και πολιτικά σε ένα δαπανηρό ευρωπαϊκό πλαίσιο ελέγχου – κάτι που, από ελληνική σκοπιά, αποτελεί το «καλό» σενάριο.
Τα F-35, που σύντομα θα ενταχθούν στην Πολεμική Αεροπορία, μετατρέπουν την Ελλάδα από περιφερειακό αμυνόμενο σε στρατηγικό «αισθητήρα» του ΝΑΤΟ. Η δυνατότητα stealth, ο ηλεκτρονικός πόλεμος και η διασύνδεση με τα ισραηλινά F-35 και τα συστήματα επιτήρησης της Ανατολικής Μεσογείου δημιουργούν μια αόρατη ομπρέλα αποτροπής που καμία χώρα της περιοχής δεν μπορεί να αγνοήσει.
Η Τουρκία δεν χάνει απλώς την ικανότητα εποπτείας της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και του ίδιου της του εναέριου χώρου – κάτι που απέδειξε ο έλεγχος του ιρανικού εναέριου χώρου από το Ισραήλ στις πρόσφατες αεροπορικές επιδρομές.
Η συνεργασία Ελλάδας και Ισραήλ αποτελεί τον πολλαπλασιαστή αυτής της εξίσωσης. Κοινές ασκήσεις, εκπαίδευση και ανταλλαγή τεχνογνωσίας δημιουργούν επιχειρησιακή διαλειτουργικότητα που καθιστά κάθε αναθεωρητική απόπειρα εξαιρετικά επικίνδυνη. Με άλλα λόγια: όσο τα ελληνικά και ισραηλινά F-35 πετούν μαζί, κανένα «νεο-οθωμανικό» όραμα δεν μπορεί να απογειωθεί.
Η Τουρκία το γνωρίζει. Γι’ αυτό καθυστερεί, παζαρεύει και προσπαθεί να εξασφαλίσει πρόσβαση σε κώδικες και τεχνολογίες avionics, ελπίζοντας κάποτε να αναπτύξει δική της έκδοση μαχητικού. Όμως ο χρόνος δουλεύει αντίστροφα: η Ελλάδα ήδη περνά στη νέα εποχή της αεροπορικής τεχνολογίας, ενώ η Άγκυρα ακόμη διαπραγματεύεται… ανταλλακτικά.
Η Τουρκία του Ερντογάν φαίνεται πως χάνει το παιχνίδι – και αυτό ενδέχεται να κυοφορεί εσωτερικές ανατροπές και εξελίξεις.
Επιστολές αναγνωστών
Ο Άγνωστος Στρατιώτης
Κύριε Στούπα,
Μετά την κατάθεση της σχετικής τροπολογίας για το Εθνικό μας μνημείο, η αντιπολίτευση σύσσωμη μιλάει για κίνηση διχασμού της κοινωνίας μας.
Δηλαδή όταν ο κ. Ρουτσι άρχισε την απεργία πείνας και έστησε το σχετικό τσαντίρι, με τις ευλογίες της Κωνσταντοπούλου, πράξη του αυτή δεν δίχασε την κοινωνία μας;; Ο κ. Ρουτσι γνωρίζει τι σημαίνει για τους Έλληνες αυτό το μνημείο;; Ο κ. Ρουτσι, όταν τον είπαν να ξεκινήσει τον αγώνα του από τον περιβάλλοντα χώρο του μνημείου, δεν διερωτήθηκε για τις αντιδράσεις των Ελλήνων ή ΤΟΥ είπαν ξεκινά και μην φοβάσαι εμείς είμαστε μαζί σου;;
Τέλος ο σεβασμός στα ιερά και όσια των Ελλήνων είναι απαραίτητος κύριε Ρούτσι. Όπως εσείς δείχνετε σεβασμό στο μνημείο σας του Σκεντέρμπεη στα Τίρανα, το ίδιο απαιτώ από εσάς για το μνημείο του ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΏΤΗ.
Σας βλέπω κάθε βράδυ να είστε παρών στο χώρο του Άγνωστου Στρατιώτη και δεν κάνετε κάτι να ορίσετε πραγματογνώμονα για την εκταφή του γιου σας για την οποία κάνατε την γνωστή πράξη σας. Τι αλήθεια θέλετε να μας πείτε με την σχεδόν καθημερινή παρουσία σας στο Εθνικό μας μνημείο με ταυτόχρονη παρουσία της «σωματοφύλακας» σας.
Μην παίζετε το πολιτικό παιχνίδι της Κωνσταντοπούλου.
Β.Τ
Πηγή: liberal.gr