Του Κωνσταντίνου Ιατρίδη
Η πρόσφατη επιστολή του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ, Ahmet Yıldız, δεν αποτελεί απλώς μία ακόμη διπλωματική πρόκληση. Είναι κομμάτι μιας μακρόπνοης στρατηγικής που εδώ και δεκαετίες εφαρμόζει η Τουρκία. Να διαστρεβλώνει την ιστορική και νομική πραγματικότητα, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως προστάτη δήθεν καταπιεσμένων και την Ελλάδα ως παραβάτη του διεθνούς δικαίου.
Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τον ελληνοτουρκικό διάλογο και την πολιτική εξευμενισμού που ακολουθεί η Ελλάδα, εργαλειοποιεί τον ΟΗΕ για να αναβαθμίσει εμμέσως το παράνομο ψευδοκράτος στα κατεχόμενα της Κύπρου και να εισάγει διεθνώς το αφήγημα περί δήθεν «τουρκικής» μειονότητας στη Θράκη και στα Δωδεκάνησα, παραβλέποντας ότι η Συνθήκη της Λωζάννης αναφέρεται ξεκάθαρα σε θρησκευτική μειονότητα(μουσουλμανική μειονότητα).
Η υποκρισία της είναι προκλητική. Η χώρα που κατέστρεψε τον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου, που οργάνωσε τα Σεπτεμβριανά του 1955, που διέπραξε γενοκτονίες ( εξόντωσε Ποντίους, Αρμένιους και Μικρασιάτες), που εισέβαλε και συνεχίζει να κατέχει στρατιωτικά την Κύπρο, κράτος μέλος της ΕΕ, εμφανίζεται τώρα ως υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλα αυτά, ενώ στο εσωτερικό της φυλακίζει πολιτικούς, δημοσιογράφους, καταπιέζει Κούρδους, Αλεβίτες και κάθε φωνή αντιπολίτευσης.
Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να μένει σιωπηλή. Κάθε τουρκικό ψεύδος που κατατίθεται στον ΟΗΕ και δεν αντικρούεται τεκμηριωμένα, μένει στο αρχείο του διεθνούς οργανισμού ως μη αμφισβητηθείσα θέση. Αυτό μακροπρόθεσμα, είναι επικίνδυνο.
Η απάντηση πρέπει να είναι κάθετη και αυστηρή σε κάθε πρόκληση, με εργαλεία:
- Διπλωματικά: Άμεση αποστολή επιστολών στον ΟΗΕ, με πλήρη νομική και ιστορική τεκμηρίωση.
- Πολιτικά: Δημόσια ανάδειξη των τουρκικών εγκλημάτων και παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ενεργοποίηση της Δημόσιας Διπλωματίας).
- Στρατηγικά: Σύνδεση οποιασδήποτε θετικής ατζέντας με την έμπρακτη συμμόρφωση της Τουρκίας στις διεθνείς της υποχρεώσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Διακήρυξη των Αθηνών που υπογράφηκε με στόχο την αποκλιμάκωση και την οικοδόμηση θετικής ατζέντας, δεν μπορεί να παραμένει σε ισχύ ως λευκή επιταγή για την Άγκυρα. Όταν η Τουρκία την εκμεταλλεύεται για να επιτίθεται σε Ελλάδα και Κύπρο, η Αθήνα οφείλει να εξετάσει σοβαρά την αναθεώρηση ή ακόμη και την ακύρωσή της.
Η Τουρκία θα συνεχίσει να παίζει το παιχνίδι της αντιστροφής ρόλων. Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα θα συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του σιωπηλού παρατηρητή ή αν θα σταθεί στο ύψος της ιστορικής της ευθύνης, υπερασπιζόμενη την αλήθεια, την κυριαρχία και την αξιοπρέπεια του ελληνισμού.
Στην πολιτική, η σιωπή συχνά διαβάζεται ως συναίνεση. Η Ελλάδα χρειάζεται δυνατή και καθαρή φωνή.
* Ο Κωνσταντίνος Ιατρίδης είναι Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α., Επίτιμος Διοικητής ΔΑΥ, Επίτιμος Πρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας και Αμυντικός Αναλυτής.
Πηγή: liberal.gr