Του Θανάση Μαυρίδη
Δεκαπέντε Μαΐου του σωτήριου έτους 2025 και η νέα πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έχει ακόμη βρει το δρόμο για την Αθήνα. Δημοσιογραφικές πληροφορίες υποστηρίζουν ότι η εκλεκτή του προέδρου Τραμπ θα φτάσει στην ελληνική πρωτεύουσα μετά το πέρας του καλοκαιριού. Δύο είναι τα ενδεχόμενα γι’ αυτήν την όχι και τόσο κολακευτική κατάσταση. Το πρώτο είναι ότι η Αθήνα έχει μικρή αξία στο διπλωματικό χρηματιστήριο του κ. Τραμπ. Η δεύτερη ότι για κάποιον λόγο οι φίλοι και σύμμαχοί μας θέλουν μια κάποια απόσταση από εμάς αυτό το καυτό καλοκαίρι…
Την ίδια ώρα οι αρχηγοί των συστημικών κομμάτων μπορούν να συνεχίσουν να ερίζουν για το αν υπάρχουν …χαμένα βαγόνια στα Τέμπη και για το αν ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται πίσω από τον θάνατο του υιού μιας εισαγγελέως ή αν οργάνωσε μια απίστευτη για τα ελληνικά δεδομένα επιχείρηση συγκάλυψης, με τη συμμετοχή εκατοντάδων ανθρώπων, για να «καλυφθεί» ένας λαθρέμπορας που μετέφερε παράνομα ξυλόλιο, το οποίο και θα χρησιμοποιούσε για νοθεία καυσίμων σε… ένα βενζινάδικο.
Με τα όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας και κυρίως με την ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη με τις ευλογίες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, περιμένουμε ότι θα ασχοληθούν οι … Ισραηλινοί! Όχι εμείς! Ούτε καν μας απασχολούν τέτοια … πεζά θέματα. Το ζητούμενο για ένα κομμάτι του ελληνικού πολιτικού συστήματος, καθοδηγούμενο από ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα, είναι να πάει ο … Μητσοτάκης στη φυλακή. Ότι η χώρα δεν έχει στρατηγική για το μέλλον, αλλά αναλώνεται σε ασκήσεις τακτικισμού, είναι κάτι που δεν απασχολεί στο ελάχιστο το πολιτικό προσωπικό. Και με αυτά τα μυαλά, φυσικό είναι οι σύμμαχοί μας να μας δίνουν την προσοχή που μας… αρμόζει. Τη θέση μας στη διεθνή διπλωματική σκακιέρα μόνοι μας την επιλέγουμε.
Η κυβέρνηση το προσπαθεί. Με όποια όπλα διαθέτει. Αλλά και με πολλές δυσκολίες, με τη μεγαλύτερη να είναι εκείνη της συνεννόησης στο εσωτερικό της χώρας. Ποια στρατηγική να κτίσει κανείς σε μια χώρα που οι ευρωβουλευτές της είναι οι πρώτοι που την συκοφαντούν στο Ευρωκοινοβούλιο; Οι τρικλοποδιές που επιχείρησαν κάποιοι σε βάρος του κ. Μητσοτάκη, ακόμη και από το ίδιο του κόμμα, είναι αδιανόητες. Ο μεγάλος κίνδυνος από την Τουρκία δεν έχει κινητοποιήσει επαρκείς δυνάμεις στην κοινωνία και έχει επιτρέψει σε διαφόρους να κάνουν προσωπικά παιχνίδια στο όνομα του πατριωτισμού.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι η Αμερικανίδα πρέσβειρα δεν έχει φτάσει ακόμη στη θέση της. Και ο νέος πρέσβης στην Άγκυρα ανέλαβε καθήκοντα μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Αλλά ο προκάτοχός του παρέμεινε στην θέση του και παρέδωσε κανονικά στον νέο πρέσβη. Στην Αθήνα ο κ. Τσούνης αποχώρησε. Υπάρχει αντικειμενικά ένα κενό σε αυτό το επίπεδο. Αλλά και η Ελληνίδα πρέσβειρα στην Ουάσιγκτον πρόκειται να αντικατασταθεί μέχρι τον Σεπτέμβριο. Υπάρχει μία «περίεργη κατάσταση» που μπορεί να οφείλεται σε συγκυριακούς λόγους. Αν η Ελλάδα είχε την αξία που θεωρούμε ότι έχει για τους άλλους, τα όποια προβλήματα θα δημιουργούσε η συγκυρία θα είχαν κατά κάποιον τρόπο τακτοποιηθεί. Το πρόβλημα προφανώς βρίσκεται στην αξία που έχει η χώρα μας στο διεθνές διπλωματικό χρηματιστήριο. Εκεί που κερδίζονται και χάνονται καθημερινά οι μάχες. Ποιος θέλει να αγοράσει μια αξία που βρίσκεται σε διαρκή πτώση; Ποιος θέλει να αγοράσει ένα πρόβλημα; Αντιθέτως, μια αξία που βρίσκεται σε άνοδο έχει πάντα πάνω της τα φώτα και αυτό της δίνει στο τέλος μεγαλύτερο εκτόπισμα απ’ αυτό που δικαιούται…
Πηγή: liberal.gr