Του Θανάση Μαυρίδη
Όχι! Η Λεπέν δεν είναι ακροδεξιά. Ούτε πουτινόφιλη είναι. Να υποθέσουμε ότι ούτε η Ευρώπη των Εθνών έχει σχέση με την ακροδεξιά ρητορική. Πολύ φοβόμαστε ότι έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο της ιστορίας που η άλλοτε κραταιά – αποικιοκρατική Ευρώπη ετοιμάζεται να δηλώσει και επίσημα την πολιτική της χρεοκοπία. Το «όνειρο» της Ενωμένης Ευρώπης μοιάζει πλέον με θρυμματισμένο καθρέπτη. Ο δράστης είναι η πολιτική ελίτ της ίδιας της Ευρώπης που δεν τόλμησε να την καταστήσει ανταγωνιστική και δεν άκουσε τους πολίτες της σε κρίσιμα θέματα, όπως το μεταναστευτικό.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για χαμένη ταυτότητα της Ευρώπης. Η Ευρώπη δεν έχασε κάποια ταυτότητα. Επειδή δεν θέλησε ποτέ να αποκτήσει μια ταυτότητα. Προτίμησε να διατηρήσει τις διαχωριστικές της γραμμές, θυσιάζοντας το κοινό της μέλλον στους εσωτερικούς ανταγωνισμούς της. Ακόμη και το ευρώ χρησιμοποιήθηκε για να ισχυροποιήσει τη θέση της η Γερμανία απέναντι στους άλλους εταίρους της. Η Ευρώπη δεν υπήρξε ειλικρινής με τον εαυτό της, για να μπορεί να πει την αλήθεια στους πολίτες της. Προτίμησε να είναι ο Οργανισμός των μεγάλων συμβιβασμών αντί να γίνει ο ηγέτης των μεταρρυθμίσεων.
Η ακροδεξιά δεν είναι η λύση στα προβλήματα της Ευρώπης, όπως δεν ήταν και στη διάρκεια του μεσοπολέμου. Η ακροδεξιά και το αντικαπιταλιστικό αφήγημά της δεν θα δώσουν λύση στα αδιέξοδα της σημερινής κρίσης, όπως δεν έδωσαν και τότε. Και να μην έχουμε αυταπάτες! Το τέλος αυτής της ιστορίας δεν θα είναι καλό. Η ιστορία αυτή δεν θα έχει happy end. Κι όπως το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου σηματοδότησε την ανάδειξη νέων μεγάλων δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, αυτή η νέα εποχή θα φέρει στο τραπέζι και άλλες νέες δυνάμεις, περιορίζοντας την Ευρώπη στη θέση ακριβώς που της αναλογεί. Αρέσει ή δεν αρέσει στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ευρώπη δεν μπορεί να έχει τη δεύτερη θέση στο τραπέζι. Ίσως ούτε καν την πέμπτη…
Αναπτύσσεται ένα περιβάλλον που σίγουρα δεν είναι ευνοϊκό για τις επενδύσεις. Πώς μπορεί κανείς να αγοράζει την προοπτική της ανάπτυξης απέναντι σε ακροδεξιές κυβερνήσεις που μισούν τον καπιταλισμό; Όχι ότι οι συνασπισμοί της αριστεράς αποτελούν εγγύηση σταθερότητας. Αλλά η ακροδεξιά των εθνών είναι άλλο πράγμα…
Δεν ξέρω ποιο καλό αστέρι θα φωτίσει τον δικό σας δρόμο. Τι είναι εκείνο που μπορεί να σας πείσει ότι δεν χάθηκε δα και ο κόσμος αν η ακροδεξιά ή η ακροαριστερά εκτοπίζουν το Κέντρο. Στα δικά μου μάτια ο κόσμος γίνεται πιο ασταθής και σε τέτοιες περιπτώσεις προτιμώ να γίνομαι περισσότερο συντηρητικός.
Πιστεύει κανείς στα αλήθεια ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν πολιτικές ή οικονομικές εξελίξεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Ότι θα συνεχίσουμε να ζούμε σαν να μην συμβαίνει κάτι;
Το τι έφερε την ακροδεξιά στην εξουσία είναι μία συζήτηση. Αναγκαία, αλλά όχι ιδιαίτερα χρήσιμη σε αυτήν τη φάση. Το τι θύελλες μπορεί να χρειαστεί να θερίσουμε είναι το πραγματικά μεγάλο θέμα.
Πηγή: liberal.gr