Του Σάκη Μουμτζή
Φαίνεται πως αυτοί που απέμειναν από την ηγεσία της Χαμάς επιθυμούν, για να μην πω ότι επιδιώκουν, τη συνέχιση του πολέμου στη Γάζα. Διαφορετικά δεν εξηγείται η επιλογή τους να ορίσουν ως διάδοχο του εξαερωθέντα Ισμαέλ Χανίγια, τον Γιαχία Σινουάρ που θεωρείται ο εγκέφαλος της 7ης Οκτωβρίου και ο υπ΄αριθμόν 1 καταζητούμενος από τον IDF.
Πριν από λίγες μέρες οι Ισραηλινοί μπήκαν στη σήραγγα που κρυβόταν μαζί με την οικογένειά του και βρέθηκαν μέσα σε ένα μικρό παλάτι. Στο δε χρηματοκιβώτιο υπήρχαν εκατοντάδες δεσμίδες από χαρτονομίσματα. Ο ίδιος και οι οικείοι του μόλις πρόλαβαν να διαφύγουν. (Το σχετικό βίντεο βρίσκεται στο Twitter – x).
Η επιλογή Σινουάρ είναι μια κίνηση απελπισίας, δέκα μήνες μετά την 7η Οκτωβρίου και ενώ η Γάζα έχει ισοπεδωθεί και η Χαμάς – όπως διατείνεται η στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ – έχει παύσει να αποτελεί κίνδυνο για την ασφάλειά του. Έχουν καταστραφεί οι υποδομές της και οι σήραγγες που ξεκινούν από τα αιγυπτιακά σύνορα.
Συγχρόνως, έχουν σκοτωθεί είτε στα πεδία των μαχών είτε με στοχευμένα κτυπήματα όλα τα σημαίνοντα στελέχη της Χαμάς που ουσιαστικά είναι ακέφαλη. Νομίζω όμως πως οι επιχειρήσεις δε θα σταματήσουν αν δεν εξοντωθεί ο Σινουάρ. Ο θάνατός του είναι πράξη υψηλού συμβολισμού για το Ισραήλ.
Όποιος δει σε βίντεο πώς ήταν η Γάζα πριν από την 7Η Οκτωβρίου – γιατί αυτό δε θα πρέπει να το ξεχνάμε, από εκείνη την ημέρα ξεκίνησαν όλα – θα διαπιστώσει πως ήταν μια πόλη που δεν της έλειπε τίποτα. Και να φανταστούμε πώς θα ήταν αν τα δισεκατομμύρια δολάρια που πέρασαν από τα χέρια της κυβέρνησής της δεν επενδύονταν σε δαιδαλώδεις σήραγγες, στη συντήρηση ενός στρατού περίπου 30.000 τρομοκρατών και δεν είχαν ενθυλακωθεί από τα ηγετικά στελέχη της Χαμάς που διάγουν πολυτελή βίο στο εξωτερικό.
Έτσι, κάθε νουνεχής άνθρωπος διερωτάται δύο πράγματα:
Οι εγκέφαλοι του τρομοκρατικού κτυπήματος δεν ενδιαφερόταν καθόλου για την τύχη των κατοίκων της Γάζας; Ρητορικό το ερώτημα. Προφανώς δεν ενδιαφερόταν. Τους προόριζαν για την κοινωνία των μαρτύρων. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι είχαν στήσει μέσα σε νοσοκομεία και σε σχολεία τα κέντρα διοίκησης των μονάδων τους.
Είναι δυνατόν οι κάτοικοι της Γάζας ακόμα και σήμερα, μέσα στα ερείπια και τις καταστροφές να εγκρίνουν την 7η Οκτωβρίου με τόσο υψηλά ποσοστά; Είναι δυνατόν να μην επιζητούν μια ειρηνική συμβίωση με τον κατά πολύ ισχυρότερο, σε όλα τα επίπεδα, γείτονά τους; Φυσικά και είναι δυνατόν διότι παιδιόθεν διαπαιδαγωγούνται με το όραμα της καταστροφής του Ισραήλ.
Και να μη λησμονούμε ότι ο Νετανιάχου έδωσε σε 20.000 Παλαιστίνιους της Γάζας την ευκαιρία να εργάζονται στο Ισραήλ με τριπλάσιο μεροκάματο απ΄ό,τι στην πατρίδα τους. Και κάποιοι εξ αυτών συμμετείχαν στο τρομοκρατικό κτύπημα πριν από δέκα μήνες.
Το ενδιαφέρον πλέον εστιάζεται στο μέλλον της περιοχής της Γάζας. Φαίνεται πως η οποιαδήποτε λύση θα είναι απολύτως εξαρτημένη από την ασφάλεια του Ισραήλ. Το πώς θα συμβεί αυτό είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Πηγή: liberal.gr